Φρέσκα κουλούρια ή μήπως όχι;

Φρέσκα κουλούρια ή μήπως όχι;

Παλεύω σκληρά από το πρωί της Δευτέρας να καταλάβω τι γίνεται. Φαντάζομαι την ίδια μάχη δίνετε όλοι όσοι ασχολείστε με το ελληνικό ποδόσφαιρο… Εντάξει, το ξέρω, στη χώρα μας νόμος είναι το «ξέρεις ποιος είμαι ‘γω;» και επικρατεί συνήθως εκείνος που φωνάζει πιο δυνατά και πιο πολύ εξωθώντας τον «αντίπαλο» σε παραίτηση. Εξουθενώνοντάς τον. Εξαντλώντας […]

Παλεύω σκληρά από το πρωί της Δευτέρας να καταλάβω τι γίνεται. Φαντάζομαι την ίδια μάχη δίνετε όλοι όσοι ασχολείστε με το ελληνικό ποδόσφαιρο… Εντάξει, το ξέρω, στη χώρα μας νόμος είναι το «ξέρεις ποιος είμαι ‘γω;» και επικρατεί συνήθως εκείνος που φωνάζει πιο δυνατά και πιο πολύ εξωθώντας τον «αντίπαλο» σε παραίτηση. Εξουθενώνοντάς τον. Εξαντλώντας κάθε άμυνα, κάθε ρανίδα υπομονής του.

Φέτος είναι αλήθεια, έχουμε φρέσκα κουλούρια στον περίγυρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ή μήπως όχι; Ή μήπως έχουμε μια απλή ανακύκλωση των ίδιων προσώπων σε άλλους ρόλους και με άλλες φανέλες;

Μια ματιά να ρίξει κάποιος στα οπαδικά ή στα… όχι και τόσο οπαδικά αλλά σαφώς «βαμμένα» έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, του αρκεί να καταλάβει τι γίνεται. Εκτός φυσικά κι αν πρόκειται για κάποιον που έχει κατέβει απ’ τον… Άρη.

Γιατί τότε θα μπερδευτεί. Λίγος χρόνος παραπάνω θα του χρειαστεί, αλλά θα τη βρει κι αυτός την άκρη. Θα καταλάβει ότι όλοι φωνάζουν. Αλλοι ειλικρινώς και άλλοι με περισσότερο νάζι και υποκρισία. Και μετά θα κάτσει να δει λίγο μπάλα και ακόμη κι αυτός θα δει το… φως το αληθινό.

Με το παρασκήνιο του ποδοσφαίρου ασχολούνται και σε άλλες χώρες, ωστόσο η Ελλάδα είναι η μοναδική που τα 90 λεπτά των αγώνων παραμένουν σε δεύτερο πλάνο ακόμη και κατά τη διάρκεια που παίζεται η μπάλα στο χορτάρι.

Έτσι βέβαια έχουμε καταφέρει κάτι που άλλοι δίνουν τεράστιο αγώνα να κατορθώσουν. Να ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο 365 μέρες τον χρόνο.

Δυστυχώς όμως, ασχολούμαστε με το «λάθος» ποδόσφαιρο και για αυτό μένουμε συνεχώς και λιγότεροι, την ίδια στιγμή που τα πιτσιρίκια κυκλοφορούν στους δρόμους με φανέλες της Ρεάλ, της Μπαρτσελόνα, της Γιουνάιτεντ, της Λίβερπουλ, της Ντόρτμουντ, της Μπάγερν, της Γιουβέντους και των λοιπών που επιμένουν να ασχολούνται με το κανονικό ποδόσφαιρο.

Και φυσικά διεισδύσει σε χώρες σαν τις δικές μας κανονικά και με το νόμο κάνοντας τη δουλειά τους μετατρέποντας αργά αλλά σταθερά τις δικές μας ομάδες – ακόμα και τις «μεγάλες» – σε φτωχούς συγγενείς.

Δεν αργεί να γίνει πραγματικότητα και για τους φίλους αυτών των ομάδων ο διάλογος «κι απ’ τις ελληνικές τι ομάδα είσαι;»

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ