Ο αυτοπροσδιορισμός του Τζέισον-Αντιγόνη, με έκανε να κατανοήσω Αλέφαντο

Ο αυτοπροσδιορισμός του Τζέισον-Αντιγόνη, με έκανε να κατανοήσω Αλέφαντο

Και τα ΠΑΟΚτσάκια αισθάνονται υπερηφάνεια για να απανωτά ντου που πήραν στη γέφυρα του Πανθεσσαλικού, δεν έκαναν διαδήλωση όμως για να το γιορτάσουν.

Με πλήρη επίγνωση πως βιώνουμε έναν πρωτόγνωρο φασισμό, όπου η αδυναμία επιχειρηματολογίας σηματοδοτεί την επικόλληση κάποιας βολικής ταμπέλας του τύπου «ρατσιστής, ακραίος, ομοφοβικός» όταν δε μπορούμε να αντιπαρατεθούμε, ρωτάω το εξής απλό:

Από που κι ως που η παρέλαση ομοφυλόφιλων, φέρει το συνοδευτικό pride;

Το να σου αρέσει δηλαδή το ωμό κρέας, να οδηγάς μόνο με όπισθεν, και να προτιμάς να κάθεσαι πάνω στη μελιτζάνα αντί να την τηγανίζεις, σε καθιστά υπερήφανο;

Κάποιος που έχει αυτού του είδους τα γούστα, θα απαντήσει θετικά και δικαίωμά του.

Με την ίδια λογική όμως να κάνουν και μια διαδήλωση οι αλκοολικοί, αυτοί γιατί να μην αισθάνονται φουσκωμένα τα στήθη τους από υπερηφάνεια, επειδή μπορούν να κατεβάζουν δυο μπουκάλια ουίσκι στην καθισιά και να περπατάνε καπάκι χωρίς να τρικλίζουν;

Γιατί να μη δηλώνουν το ίδιο και οι παχύσαρκοι, να βγάλουν κι αυτοί λοιπόν βόλτα τους πατσάδες τους και να κάνουν παρέλαση;

Έχουμε χάσει το τόπι ως λαός, είναι ξεκάθαρο αυτό. Κατά πρώτο λόγο επειδή φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται ντεμοντέ ή ακραίο γεγονός ο εορτασμός των εθνικών επετείων, από έναν ιδεολογικό χώρο που διαδηλώνει υπέρ των Παλαιστινίων, αλλά δεν έχει θέμα με τις παρελάσεις των… υπερήφανων.

Όποιος μπορεί να βγάλει συμπέρασμα, να ενημερώσει και τους υπόλοιπους οπισθοδρομικούς, μπας και προοδεύσουμε… Το τι συνιστά υπερηφάνεια ή όχι, το καθορίζουν κατά πρώτο λόγο οι κοινωνίες, ο κόσμος, η ιστορία όχι ο καθένας προσωπικά.

Κάποτε ο Τσώρτσιλ είπε πως, «μέχρι τώρα λέγαμε ότι οι  Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Τώρα θα λέμε πως οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες», αυτό γιορτάζουμε στις εθνικές επετείους, πράξεις δηλαδή που προσέφεραν στην ανθρωπότητα και αναγνωρίστηκαν από αυτήν. Και δεν είναι μόνο τα λόγια του Βρετανού ηγέτη.

Το να θεωρείς ωστόσο πως καταφέρνεις ή είσαι κάτι σημαντικό δεν απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη των υπολοίπων, όταν μιλάμε για παρέλαση όμως η εμπλοκή της κοινωνίας γίνεται αυτεπάγγελτη και η αποδοχή της ή μη, επιβεβλημένη! Για τον απλούστατο λόγο πως εσύ επιλέγεις να μπεις στο σπίτι της, δε έρχεται η κοινωνία στο δικό σου…

Σε διαφορετική περίπτωση, θα μπορούσαν να διοργανώσουν ένα πριβέ πάρτι και να καμαρώνουν για τις σεξουαλικές προτιμήσεις τους, κάτι που θα ήταν απολύτως θεμιτό..

Και να ΄λεγα ρε γαμώτο πως απλώς διαδηλώνουν να το πάρει το ποτάμι, μιλάμε για πρόκληση που γίνεται για την πρόκληση, βλέπεις αυτό το Τζέισον Αντιγόνη και σκέφτεσαι «δικαίωμά σου να κάνεις ότι θέλεις, να αυτοπροσδιορίζεσαι όπως αγαπάς, να κάνεις ότι σου αρέσει στο κρεβάτι του! Τουλάχιστον ρίξε ένα ξύρισμα βρε ψυχή μου, που πας με ζαρτιέρες, στρινγκ  και γενειάδα σαν τον Ροβινσώνα Κρούσο»

Παρεμπιπτόντως και  τα ΠΑΟΚτσάκια που κυνήγησαν τους οπαδούς της χάρτινης αισθάνονται περήφανα για να απανωτά ντου που πήραν στη γέφυρα του Πανθεσσαλικού, δεν έκαναν διαδήλωση για να το γιορτάσουν όμως, ούτε καθιέρωσαν ετήσια χοροεσπερίδα, για να μνημονεύουν το γεγονός.

Εντός της οπαδικής κοινότητας, ένα οποιοδήποτε συμβάν όπως πχ. πέσιμο σε πούλμαν αντιπάλων ή αρπαγή πανό,  μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς, ενίοτε να ηρωοποιήσει τους θύτες, τούτο δε σημαίνει όμως πως μπορούμε να το επιβάλλουμε στους υπόλοιπους ως φυσιολογικό, επειδή αρέσει σε εμάς, μας φτιάχνει ή το θεωρούμε θρίαμβο.

Στον κάθε μικρόκοσμό της, κάθε κοινωνική ομάδα μπορεί να έχει τους δικούς της κώδικες αξιών, ηθικής, συνεννόησης, όταν βγαίνει από το καβούκι της όμως και απευθύνεται στην κοινωνία, οφείλει να προσαρμόζεται σε αυτό που για εκείνη θεωρείται αποδεκτό.

Το τι είναι κοινωνικά αποδεκτό απαιτεί μεγάλη συζήτηση βέβαια, με δεδομένο όμως πως ο άνθρωπος ως ύπαρξη είναι «προϊόν» της φύσης αφενός και η κοινωνικοποίηση του συνιστά φυσική ανάγκη αλλά και εξέλιξη αφετέρου, το αποδεκτό ή μη κάθε κατάστασης, ορίζεται από την ίδια τη φύση.

Επίτηδες αναφέρθηκα στο ξεκίνημα σε παχυσαρκία και αλκοολισμό, για να μη μου χρεώσει κάποιος ρατσιστική οπτική, ή κάποιο παρόμοιο λεκτικό σκεύασμα, σύγχρονο ή μη.

Αυτά τα δυο είναι έξω από την ανθρώπινη φύση, κάθε ζωντανός οργανισμός φτιάχτηκε για να τρώει ώστε να επιβιώνει, όχι να ζει για να τρώει. Απόδειξη είναι πως πουθενά στη ζούγκλα δε θα δείτε παχύσαρκο λιοντάρι, του αρκεί να χορτάσει και να πάρει τις δυνάμεις που χρειάζεται, αν και θα μπορούσε επί 24ώρου βάσεως να βρίσκεται με κάποιο θήραμα στο στόμα. Το ίδιο ισχύει και για τα αδέσποτα που μπορούν να τρώνε τα πάντα όπου βρουν, σταματάνε μόλις χορτάσουν όμως.

Παχύσαρκα ζώα θα βρες μόνο ως οικόσιτα, όπου οι ιδιοκτήτες τους τα εθίζουν στο φαγητό. Όπως μπορούν να τα εθίσουν και στο αλκοόλ, ή και στα ναρκωτικά, από μόνο του όμως ένα ζώο δε θα γίνει ούτε παχύσαρκο, ούτε θα κολλήσει με πάσης φύσεως ουσίες.

Μόνο ο άνθρωπος παρουσιάζει τέτοια συμπεριφορές που τον εκτρέπουν από τη φύση του, κάτι που εννοείται πως δε σηματοδοτεί τον εξοστρακισμό ή την περιθωριοποίηση αυτών που έχουν τέτοια θέματα. Ίσα ίσα, μια πραγματικά προοδευτική κοινωνία οφείλει και να τους εντάξει μέσα της και να τους βοηθήσει με κάθε τρόπο

Το ίδιο ισχύει και για την ομοφυλοφιλία, δεν υπάρχει πουθενά, παντού ένα αρσενικό ζευγαρώνει με κάποιο θηλυκό, στη φύση άλλωστε η πράξη αυτή έχει αποκλειστικά σχεδόν, χαρακτήρα αναπαραγωγής και όχι ικανοποίησης. Και αυτό το τελευταίο, το συναντάμε επίσης, μόνο στον άνθρωπο.

Κατά καιρούς κυκλοφορούν ορισμένα βίντεο με ομοφυλόφιλα ζώα, η συντριπτική πλειοψηφία όμως αφορά περιπτώσεις φυλακισμένων σε κλουβιά, ζωολογικούς κήπους ή τσίρκο, όπου είναι ούτως ή άλλως απομακρυσμένα από τη φύση τους. Άλλα πάλι μπορεί να έχουν πέσει θύματα πειραμάτων, στην άγρια φύση όμως, στη ζούγκλα που λέμε, δε συναντάς τέτοια φαινόμενα.

Είναι πιθανό να υπάρχουν εξαιρέσεις, υπάρχουν και άνθρωποι άλλωστε που η φύση τους είναι εκ γενετής μπερδεμένη, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που σήμερα συζητάμε, το οποίο εξελίσσεται σε καθεστώς.

Ενώ λοιπόν μιλάμε για κάτι εντελώς ξένο προς τη φύση μας κι ενώ όπως έγραψα και παραπάνω ουδείς δικαιούται να περιθωριοποιήσει αυτούς τους ανθρώπους, ένα ολόκληρο σύστημα προσπαθεί να τους λανσάρει ως φυσιολογικούς! Σε αυτό το σύστημα αντιτίθεται το κοινό που διαμαρτύρεται, όχι στους ομοφυλόφιλους.

Ο ναρκομανής που δε ζει χωρίς ουσίες, παλεύει να καθαρίσει και να ενταχθεί στην κοινωνία, δεν παρουσιάζει τη συμπεριφορά τους ως κανονική και υγιή, προσπαθώντας να κάνει και τους υπόλοιπους σαν αυτόν, για να αισθάνεται ο ίδιος άνετα…

ΥΓ. Μια και ο λόγος για το Τζέισον-Αντιγόνη, διάβασα πρόσφατα συνέντευξή του, όπου προέβη στους εξής διαχωρισμούς: «Τρανς είναι όλα τα άτομα που δεν αυτοπροσδιορίζονται με το φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννηση. Gender queer είναι τα άτομα που αυτοπροσδιορίζονται πότε ως γυναίκες και πότε ως άνδρες, ή και τα δυο μαζί. Gender non binary είναι τα άτομα που κινούνται ενδιάμεσα ή και εκτός του έμφυλου δίπολου άνδρας-γυναίκα. Agender είναι τα άφυλα άτομα, εκείνα δηλαδή που δεν αυτοπροσδιορίζονται με κάποιο φύλο, όπως κι εγώ.»

Το έχουμε χάσει εντελώς, πλέον χωρίζονται και σε κατηγορίες, περισσότερα καταλαβαίνω πάντως όταν ακούω τον Αλέφαντο να αναλύει τις διαφορές του 4-5-1 από το 4-4-2…

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ