Η «Παναθηναϊκή Συμμαχία» οφείλει να αποκτήσει πιο ουσιαστικό ρόλο

Η «Παναθηναϊκή Συμμαχία» οφείλει να αποκτήσει πιο ουσιαστικό ρόλο

Ανακοινώσεις, και πιο λάβρες ακόμη, μπορούν να βγάλουν και οι οπαδοί. Αλλά δικαιώματα μειοψηφίας στην (Π)ΑΕ, δεν μπορούν να ασκήσουν. Όποιος μπορεί οφείλει να το κάνει… χθες ήδη.

Η Παναθηναϊκή Συμμαχία ξύπνησε αργά. Αλλά έτσι κι αλλιώς, από ίδρυσής της, ο ρόλος της μπορεί «καταστατικά» να έμοιαζε –και, από νομικής άποψης να παραμένει- σημαντικός, στην πράξη όμως, δύσκολα θα μπορούσε να αποδειχθεί ουσιαστικός για την ομάδα.

Όχι επειδή ήταν κακή ιδέα –το αντίθετο. Αλλά επειδή τέτοιου είδους προσπάθειες , για να ευοδωθούν, απαιτούν διάφορα πράγματα που δεν έχει η Ελλάδα  (ορθολογικό, σταθερό και υγιές εταιρικό, φορολογικό και ποδοσφαιρικό θεσμικό πλαίσιο, γενικώς καλές οικονομικές συγκυρίες, αξιόπιστο Τύπο για να επικοινωνήσει το εγχείρημα με σωστό τρόπο  κ.λπ.) και, απ’ την άλλη, υπονομεύονται από διάφορα πράγματα που, δυστυχώς, περισσεύουν στην Ελλάδα  (λανθασμένη οπαδική κουλτούρα, μισαλλοδοξία, έλλειψη εμπιστοσύνης, ωχαδερφισμός, άτονο πνεύμα συνεργασίας κ.λπ.)

Επιπλέον, κεντρικό σημείο αναφοράς σε εγχειρήματα όπως αυτό της Συμμαχίας ήταν ανέκαθεν και πάντοτε θα είναι ένα σύγχρονο και επαρκώς μεγάλο γήπεδο, που θα μπορεί να αποτελεί τον «ομφαλό» της ομάδας και τον πυρήνα γύρω από τον οποίο περιστρέφονται διάφορες –κυρίως επικερδείς – δραστηριότητες

Ο Παναθηναϊκός όμως «βολεύτηκε» για χρόνια με το κρατικό (και για μεγάλες περιόδους κοινής χρήσεως με άλλες ομάδες) ΟΑΚΑ. Και ουσιαστικές, πραγματικές προσπάθειες για να φτιάξει τέτοιο γήπεδο-κέντρο βαρύτητας για το σύλλογο –ακόμη κι αν δεν ήταν ιδιοκτησίας του, αλλά «ιδιωτικό»…- δεν έκανε ούτε την εποχή που δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα και το πολιτικό σκηνικό ήταν το… γνωστό εκείνο που ήταν.

Η Λεωφόρος  κουβαλάει βαρύ ιστορικό και συναισθηματικό φορτίο και μπορεί να μοιάζει έως και μεγάλη ακόμη γι’ αυτό που, αγωνιστικά, έχει καταντήσει η ομάδα. Αλλά για πολλούς και διάφορους λόγους, τέτοιο ρόλο, «πυρήνα» δραστηριοτήτων δε θα μπορούσε να παίξει ακόμη κι αν με κάποιο μαγικό τρόπο μεγάλωνε και γινόταν 40 ή 50.000 θέσεων.

Υπό αυτές τις συνθήκες, λοιπόν και από τη στιγμή που η συνολική χρηματική συνεισφορά της Παναθηναϊκής Συμμαχίας στα έσοδα της ομάδας δεν έχει ξεπεράσει αυτά τα πέντε χρόνια τα 8.000.000 ευρώ συνολικά, ο ρόλος της έγινε περίπου «διακοσμητικός». Και σε κάθε περίπτωση δεν κατάφερε να πετύχει τον κύριο σκοπό της: τη συσπείρωση ενός σεβαστού ποσοστού των εκατοντάδων χιλιάδων οπαδών της ομάδας που, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, έχουν χάσει τη διάθεση να συμμετέχουν ουσιαστικά στα του Παναθηναϊκού, είτε αυτά λέγονται αγώνες είτε λέγονται glorified έρανοι. Το μάξιμουμ των 9300 ανθρώπων, στο ξεκίνημα της προσπάθειας, που σήμερα έχει γίνει ούτε 7000, ασφαλώς αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό των φίλων του Παναθηναϊκού και το γεγονός ότι ούτε τώρα, που ο σύλλογος παραπαίει, δεν έχει καταφέρει να επιστρατεύσει στο πλευρό της ακόμη περισσότερους, σίγουρα συγκαταλέγεται στα «μείον» της.

Σημειώσαμε, ωστόσο, πιο πάνω κάτι πολύ σημαντικό. Ότι η Συμμαχία είναι ένα σχήμα που όχι μόνον διαθέτει νομική υπόσταση, αλλά έχει στην κατοχή του και μετοχές. Αν δεν απατώμαι, αρκετά πάνω από το 5%. Συνεπώς δεν έχει απλώς έννομο συμφέρον, αλλά και τη δυνατότητα από το νόμο να ασκήσει όλα τα δικαιώματα της μειοψηφίας στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός.

Δικηγόρος δεν είμαι, ώστε να ξέρω λεπτομέρειες γύρω από τις ιδιαιτερότητες των Αθλητικών ΑΕ σε σχέση με τις άλλες. Αλλά νομικά σπούδασα και αν διδάχθηκα κάτι απ’ αυτά είναι ότι όσο κι αν πάντοτε θα υπάρχουν «παραθυράκια» για να περνάνε από μέσα τους ακόμη και… «ντουλάπες» και «ψυγεία» που δεν χωράνε από την πόρτα, πάντως ως τελείως ξέφραγο αμπέλι δεν μπορεί κιόλας να λειτουργήσει, καμία Ανώνυμη Εταιρεία.

Στον κόσμο του Παναθηναϊκού, η μεγαλύτερη σύγχυση που υπάρχει αυτή τη στιγμή αφορά κυρίως αυτά τα θέματα. Τι, ποιος και πώς κάνει όσα δεν πρέπει ή δεν κάνει όσα πρέπει, ποια είναι τα ακριβή οικονομικά στοιχεία της ομάδας, σε ποιες περιόδους χρεώνεται τι ακριβώς και ούτω καθεξής.

Η ΠΑΕ έχει γνωστό μεγαλομέτοχο που, πράγματι, εφόσον δεν θέλει ή δε μπορεί άλλο να συνεισφέρει οικονομικά σ’ αυτήν, δεν μπορεί κάποιος να τον υποχρεώσει να το κάνει. Όμως η (κάθε) ΠΑΕ και πολύ περισσότερο ο Παναθηναϊκός δεν είναι απλώς μια εταιρεία. Είναι και το αντικείμενο του ενδιαφέροντος ή και της λατρείας ακόμη εκατομμυρίων ανθρώπων. Κανείς απ’ αυτούς δεν μπορεί να βγάλει σωστά συμπεράσματα και να πάρει ορθές αποφάσεις (πόσο μάλλον να συνεισφέρει οικονομικά ή και να πάρει το ρίσκο μιας σοβαρής επένδυσης σ’ αυτήν), όσο επικρατεί θολούρα σ’ αυτό το πεδίο. Η σχετική συμβολή της Παναθηναϊκής Συμμαχίας ως προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί και πρέπει να είναι ουσιαστική. Διότι διαθέτει τα μέσα (έστω να αποπειραθεί) να το κάνει.

Το να βγάζει πύρινες ανακοινώσεις κατά του μεγαλομετόχου έχει βεβαίως κι αυτό τη συμβολική σημασία του. Αλλά είπαμε και πιο πάνω ότι από τέτοιου είδους, «συμβολικές» σημασίες χόρτασαν οι οπαδοί της ομάδας. Ανακοινώσεις σε τέτοιο τόνο μπορούν να βγάλουν και μόνοι τους. Δικαιώματα μειοψηφίας στην ΠΑΕ, όμως, δεν μπορούν να ασκήσουν. Η ώρα για να το κάνει αυτό κάποιος που έχει το δικαίωμα και την ευχέρεια να το κάνει, έχει παρέλθει προ πολλού. Ας το πράξει έστω και τώρα. (Κι ας μην ανακοινωθεί τίποτε, μετά, αν με εννοείτε τι εννοώ…)

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ