Ο παίκτης-«ποτάμι» και η μηχανή παραγωγής αποτελεσμάτων

Μάντι Καμαρά. 11 γράμματα. Οσα λεπτά χρειάστηκε το… ποτάμι από τη Γουινέα, για να καθορίσει την ιστορία του αγώνα Ολυμπιακός-Αρης και να παρασύρει την ομάδα του σε μία ακόμη νίκη. Δύο γκολ (σε ένα λεπτό), μία ασίστ, 3-0. Αλλά και μία τελική πάσα στο πέναλτι που κέρδισε ο Φορτούνης. Αλλά και ασταμάτητο πρέσινγκ, κάλυψη όλων των χώρων, αμέτρητες κερδισμένες μονομαχίες.

Ο Καμαρά απέδειξε για ακόμη μία φορά γιατί είναι παίκτης-κλειδί για τα πλάνα του Μαρτίνς. Γιατί έχει εξελιχθεί στον πιο σημαντικό ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού από την ημέρα που πωλήθηκε ο Ποντένσε και οι Ερυθρόλευκοι άλλαξαν σχηματισμό και λογική στο παιχνίδι τους. Ο Καμαρά «ανάγκασε» τον Μαρτίνς να πρέπει να τον έχει στο γήπεδο. Να πρέπει να του δίνει ρόλο και ευθύνες. Να πρέπει να τον εμπιστεύεται. Να πρέπει να τον… πιέσει, για να βγάλει στο γήπεδο το σπουδαίο ταλέντο του.

Ο Καμαρά είναι το κλειδί των τελευταίων μηνών, δίπλα στους ασταμάτητους Βαλμπουενά, Ελ Αραμπί. Ενας από τους λόγους που ο Ολυμπιακός έχει εξελιχθεί σε μία μηχανή παραγωγής αποτελεσμάτων. Μια μηχανή που δείχνει να μην ξεμένει ποτέ από λύσεις, δύναμη, ιδέες. Ενα κυνικό ποδοσφαιρικό δημιούργημα, που παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει, έχει αποφασιστικότητα και αποτυπώνει στο γήπεδο την κυριαρχική του φύση. Μια ομάδα-ρομπότ, που εκτός από ποιότητα, ταλέντο και λύσεις, έχει και την πνευματική ετοιμότητα, για να φτάσει εκεί που θέλει. Εκεί που μπορεί.

Το παιχνίδι με τον Αρη τελείωσε στο 3-0. Αλλά είναι σαφές ότι προσέφερε ένα πολύ καλό μάθημα στους ποδοσφαιριστές του Πέδρο Μαρτίνς. Αλλά και μια μοναδική ευκαιρία στον Πορτογάλο τεχνικό να κάνει «ντου» στους ποδοσφαιριστές του για την εικόνα σε μεγάλα κομμάτια του αγώνα. Τεχνητή κρίση λέγεται. Και ο Μαρτίνς έχει αποδείξει ότι ξέρει να δημιουργεί τέτοιες, ώστε να μην αφήνει κανέναν ποδοσφαιριστή στην ησυχία του. Για αυτό και έκανε δημόσια παράπονα για την εμφάνιση. Το «μασάζ» ξεκίνησε. Και θα συνεχιστεί στο Ρέντη, στην προπόνηση της Τρίτης. Ώστε οι παίκτες να έχουν μία ημέρα να σκεφτούν τι έκαναν την Κυριακή, στο… ρεπό της Δευτέρας.

ΥΓ1. Οι διαιτητές είναι μια κατηγορία ανθρώπων που αδυνατώ να κατανοήσω. Είναι κάτι σαν εξωγήινα όντα, που έρχονται στη γη για να τα κάνουν όλα μπάχαλο. Και ειδικά φέτος, έχουμε δει πολλούς τέτοιους εξωγήινους. Πέρα από την πλάκα, ωστόσο, ακόμη και στο ματς του Ολυμπιακού με τον Αρη, που δεν είχε πολλές δύσκολες φάσεις, οι (Ελληνες), έδειξαν ότι δεν μπορούν. Ή ότι αγνοούν τα βασικά. Ή ότι μπορούν και ξέρουν, αλλά δεν θέλουν. Η απόκρουση του Κουέστα στο πέναλτι του Φορτούνη είναι ο ορισμός της επανάληψης. Ο Ισπανός γκολκίπερ έχει φύγει μισό μέτρο από τη γραμμή του τέρματος. Παίρνει πλεονέκτημα και αποκρούει. Πρώτον. Είναι αστείο να μην το υποδεικνύει ο Μανούχος και κυρίως ο βοηθός Ιωαννίδης, που υποτίθεται είναι στην τελική γραμμή και έχει την φάση μπροστά του. Δεύτερο και σημαντικότερο, είναι αστείο να μην το υποδεικνύει το VAR. Τι ακριβώς έκαναν Κοτσάνης και Μπούξμπαουμ μπροστά στις οθόνες τους; Ναι, δεν άλλαξε τίποτε στο τελικό σκορ. Αλλά για ποιον λόγο το προφανές θα πρέπει να βιάζεται διαρκώς από τύπους που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να εκτεθούν οικειοθελώς;

MUST READ

Του χρωστούσε και του χρωστάει…

ΥΓ2. Στο 94′ ο Σά, που γενικώς ψάχνεται ακόμη, κάνει τραγικό λάθος. Αλλά το «ρομπότ» που ονομάζεται Ουσεϊνού Μπα, κυνηγάει τον Ιντέγε και με απίθανο τάκλιν, τσιμπάει την μπάλα και αναγκάζει τον Νιγηριανό επιθετικό στη χαμένη ευκαιρία της χρονιάς. Αυτή η αμυντική αντίδραση του Μπα, είναι ο λόγος που ο Μαρτίνς δεν τον αλλάζει με/για κανέναν.

Γράψτε το σχόλιο σας