Νέτο: «Η αγάπη του κόσμου θα είναι πάντα στην καρδιά μου»

Νέτο: «Η αγάπη του κόσμου θα είναι πάντα στην καρδιά μου»

Ο απολογισμός του Βραζιλιάνου για την ποδοσφαιρική του καριέρα, που έφτασε στο τέλος της

Το αντίο και το ευχαριστώ του στον Άρη και στον κόσμο του είπε ο Ντάρσι Νέτο στην αποχαιρετιστήρια συνέντευξη Τύπου, που παραχώρησε σήμερα το μεσημέρι στο Κλεάνθης Βικελίδης. Ο Βραζιλιάνος εμφανίστηκε συγκινημένος, χωρίς όμως να χάσει το χιούμορ και την καλή του διάθεση, και μίλησε για την ολοκλήρωση της καριέρας του, την αγάπη που νιώθει για την ομάδα, τον προπονητή και τους συμπαίκτες που ξεχώρισε, ενώ μοιράστηκε και τις σκέψεις του για τα επόμενα βήματα της ζωής του.

«Θα ήθελα να πω ευχαριστώ για όλα. Παίζω πολλά χρόνια ποδόσφαιρο, αλλά είναι σαν βρίσκομαι στον Άρη 20. Είναι δύσκολο να πω ακόμα αντίο, το μυαλό μου δεν είναι ακόμη έτοιμο. Ήμουν από πέρσι στην ομάδα, έμεινα και φέτος που κάνουμε μια νέα αρχή».

Για το αν περίμενε να δει τις εικόνες λατρείας από τον κόσμο: «Δεν περίμενα τόσο ωραία ατμόσφαιρα μόνο για μένα. Φυσικά ήταν και για τα υπόλοιπα παιδιά. Ό,τι έκανα πάντα έδωσα ό,τι είχα για την ομάδα. Τα καλά ήταν πιο πολλά από τα άσχημα και ο κόσμος το ξέρει αυτό. Οι εικόνες αυτές θα είναι πάντα στο μυαλό και στην καρδιά μου. Η ομάδα κάθε χρόνο αλλάζει, έρχονται και φεύγουν παίκτες που δεν τους θυμούνται μετά από ένα-δυο χρόνια και εμένα με ξέρανε ακόμη και τα μικρά παιδιά. Ήταν πολύ όμορφα.

Γύρισα από Βραζιλία το 2011 και μιλάω με φίλους εδώ στην Ελλάδα είδα πώς ήταν ο Άρης. Είχα ένα μεγάλο συμβόλαιο, μου χρωστούσαν 383.000 ευρώ αλλά δεν έκανα προσφυγή, γιατί από τότε ξεκίνησαν τα προβλήματα. Είχα και πρόταση από τον Ολυμπιακό. Στη Βραζιλία γύρισα για να δω την οικογένειά μου, το παιδί μου μεγαλώνει εκεί. Μόλις επέστρεψα μου έλεγαν όλοι να γυρίσω στον Άρη, που ήταν στη Γ»

Για τα συναισθήματά του λίγο πριν «κρεμάσει» τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια: «Το Σάββατο πήγα για φαγητό με τη γυναίκα μου και περνούσε ο κόσμος και με ρωτούσε αν είμαι σίγουρος για την απόφασή μου. Δεν έχει ωριμάσει ακόμη στο μυαλό μου.Ήταν δύσκολο για μένα το βράδυ, ήθελα να κοιμηθώ αλλ ά δεν μπορούσα. Το πρωί της Κυριακής σηκώθηκα στις οχτώ και έβλεπα τη φανέλα, όλο το τελετουργικό πριν από ένα ματς και μου ήταν πολύ δύσκολο. Τα ταξίδια, τα ξενοδοχεία, ο αγώνας κάθε Κυριακή με τον κόσμο, θα μου λείψουν πολύ όλα αυτά».

Για το ποιο παιχνίδι του Άρη θυμάται πιο έντονα: «Δεν μπορώ να ξεχωρίσω έναν αγώνα μόνο. Αν έπρεπε να διαλέξω, θα ήταν το ματς με τη Σαραγόσα. Πήγαμε στο αεροδρόμιο και είδαμε τόσο κόσμο, ακόμη δεν είχαμε καταλάβει τι είναι ο Άρης. Μετά κάναμε καλή πορεία στο Europa League, παίξαμε με την Μπάγερν Μονάχου, με τη Λεβερκούζεν, με τη Σίτι, με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Έχει αλλάξει το ποδόσφαιρο, χρειάζεται γνώση και χορηγούς. Θυμάμαι τα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ. Είχαμε Κάμπορα, Κόκε, Κάλβο, Χαβίτο τότε. Αν είχαμε τέτοια ομάδα τώρα θα παίρναμε πρωτάθλημα. Θυμάμαι το 1-0 στην Τούμπα και τον αγώνα στην Ξάνθη που πήραμε πρόκριση στον τελικό».

Για το αν η ομάδα πρέπει να ακολουθήσει λάτιν μοντέλο, όπως παλιά: «Δεν είναι μόνο το λάτιν μοντέλο. Πλέον χρειάζεται οργάνωση και μάρκετινγκ. Για να παίξεις Κυριακή, πρέπει να προετοιμαστείς από Δευτέρα. Ο προπονητής πρέπει να προετοιμάσει την ομάδα έτσι όπως πρέπει. Όλα να γίνουν σωστά, γυμναστήριο, γήπεδο, προπόνηση, αποθεραπεία. Χρειάζονται σίγουρα ξένοι παίκτες, δεν λέω πως δεν έχει εδώ στην Ελλάδα καλούς, αλλά οι ξένοι θα έχουν διαφορετική νοοτροπία. Εγώ ήδη μιλάω με κάποιους μάνατζερ, είμαι σε επικοινωνία με τον Ρονάλντο Γκιάρο, με τον Νάτσο Γκαρσία, με τον Κάμπορα. Υπάρχουν παίκτες 21-22 χρονών, που μπορούμε να τους φέρουμε εδώ και μετά να τους πουλήσουμε. Όχι να έρθουν για έξι μήνες και να φύγουν».

Για το αν βλέπει τον εαυτό του σε ρόλο προπονητή ή σκάουτερ: «Δεν έχω τόση υπομονή για προπονητής. Έχω παίξει μπάλα τόσα χρόνια και θέλω να είμαι κοντά στους ποδοσφαιριστές, κάτι σαν γενικός διευθυντής. Θέλω να βοηθάω τα παιδιά με ό,τι χρειάζονται, να τους συμβουλεύω. Κάποιον που δεν ξέρει τι σημαίνει Άρης πρέπει να τον συμβουλεύσεις. Οι παίκτες που παίζουν, πρέπει να ξέρουν μπάλα και να βγάζουν το καλύτερο στο γήπεδο».

Για το ποιο είναι το πιο σημαντικό στοιχείο για έναν ποδοσφαιριστή: «Χρειάζεται υπομονή. Πολλές ομάδες στη Superleague έχουν παίκτες που δεν φέρονται επαγγελματικά και δεν έχουν το μυαλό να φτάσουν ψηλά. Έλεγα σε παίκτες μετά την προπόνηση να μείνουν δυο ώρες ακόμη, να κάνουν γυμναστήριο και την αποθεραπεία τους. Ένας ξένος προετοιμάζεται από τις ακαδημίες για να φτάσει ψηλά. Εδώ βλέπεις παίκτες, που παίζουν ένα ματς και δεν μπορούν να κάνουν ένα σπριντ 30 μέτρων. Το παν είναι οι ακαδημίες. Δεν μπορεί για παράδειγμα ένας παίκτης να παίζει μόνο δεξί μπακ, αλλά όπου του πει ο προπονητής. Βλέπεις παιδιά να κάνουν προπόνηση και μετά να βιάζονται να πάνε για καφέ. Αυτή η φιλοσοφία πρέπει να αλλάξει από τότε που είσαι μικρός. Όλα παίζουν ρόλο στο ποδόσφαιρο. Ένας πολύ καλός γυμναστής, πολύ καλή αποθεραπεία, να ξέρεις τι τρως, για να έχεις σε καλή κατάσταση το σώμα σου».

Για τον ποιον προπονητή ξεχωρίζει: «Τον Κούπερ. Και ο Μπάγιεβιτς ήταν καλός, αλλά ο Κούπερ και μόνο που έμπαινε σε ένα δωμάτιο και σε κοιτούσε μετά δεν μιλούσες. Μιλούσες μάλλον μία φορά, αν μιλούσες δεύτερη σε έβγαζε έξω. Ο προπονητής πρέπει να ξέρει την ψυχολογία των παικτών του, να τους καταλαβαίνει. Πρέπει να σε κοιτάει και να ξέρεις ότι πρέπει να μπεις μέσα και να τα δώσεις όλα. Μου λείπει πολύ ο Κούπερ, οι συμβουλές του ήταν πολύ σημαντικές. Εγώ έκανα πολλά λάθη σε μικρότερη ηλικία και τώρα που τα βλέπω με πιο ψύχραιμο μάτι, τα καταλαβαίνω. Πρέπει κι εμείς οι παίκτες να βοηθήσουμε ν’ αλλάξει το ποδόσφαιρο».

Για τον ποιο συμπαίκτη του θυμάται πιο έντονα: «Τον Ρονάλντο, ήμασταν μαζί στη Σάντος. Ήταν επαγγελματίας στη διατροφή του, στην ξεκούρασή του, σε όλα. Ήταν απίστευτος ο τρόπος που δούλευε. Ο Ρονάλντο ήταν σαν προπονητής, σου έλεγε πρέπει να κάνεις αυτά και αυτά. Μιλούσε στον Νασούτι, στον Λαζαρίδη, ήταν απίστευτος. Επίσης ο Κόκε και ο Κάλβο ήταν φοβεροί παίκτες, όπως και ο Ντάριο Φερνάντες. Εγώ έλεγα πως έπρεπε να τον κρατήσουμε. Έχουν περάσει παικταράδες. Στην προπόνηση, κάναμε κατοχή μπάλας και δεν την χάναμε. Άλλες ομάδες, πάνω από 15 πάσες δεν μπορούν να αλλάξουν».

Για το αν θα ήθελε να είχε κερδίσει έναν τίτλο με τον Άρη: «Μια μέρα τρώγαμε με τον Σόουζα και με ρώτησε γιατί δεν κερδίσαμε έναν τίτλο στην προηγούμενη θητεία μου. Μου έχει λείψει αυτό πάρα πολύ. Δύο φορές βρέθηκα σε τελικό Κυπέλλου, αλλά δεν τα καταφέραμε. Στον τελικό με τον Παναθηναϊκό ήταν 50-50 οι πιθανότητες, είχαμε τρομερές ομάδες και οι δύο. Στον τελικό με τον Ολυμπιακό δεν κάναμε αυτά που είχαμε σχεδιάσει. Ο Ολυμπιακός είχε έναν μήνα μπροστά του να προετοιμαστεί και μεγάλη ποιότητα. Μακάρι να μείνω εδώ και να χτίσουμε μια ομάδα που θα είναι πρώτη».

Για το τι έχει κερδίσει από τον Άρη: «Παντρεύτηκα Ελληνίδα και έκανα πολλούς φίλους. Έχω χάσει 383.000 χιλιάρικα, αλλά δεν με νοιάζει. Εγώ είμαι εδώ για να ξαναφτιάξουμε ομάδα Superleague. Έβγαλα χρήματα, αγόρασα και σπίτι στην μητέρα μου, βοήθησα τον αδερφό και την αδερφή μου. Όπου και να ταξιδέψω, Ελλάδα και εξωτερικό, όλοι με ξέρουν σαν τον Νέτο του Άρη, και ας μην ήμουν πρώτος σκόρερ. Θέλω να είμαι εδώ, κοντά στην ομάδα. Έχω ζήσει και έχω μάθει πολλά πράγματα εδώ. Η Ελλάδα είναι πανέμορφη. Και η μαμά μου, μου λέει έχεις αλλάξει, έχεις γίνει κανονικός Έλληνας. Τα δύσκολα πέρασαν και τώρα πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά. Από Ιούλιο που ξεκινάει η προετοιμασία, πρέπει να δουλέψουμε. Με ρωτάει ο κόσμος αν θα είμαι στην ομάδα. Θα το ξέρουμε σύντομα όταν μιλήσω με τον Καρυπίδη».

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΣΧΟΛΙΑ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ