Κολυμπώντας, πίσω στην Ταϊλάνδη

ΟΠΛΑ, παλάσκες και γραμμή. Ο εμφύλιος στον Παναθηναϊκό, είναι γεγονός. Δημήτριος εναντίον Ιωάννη μέχρις εσχάτων. Και δεν θα μπορούσαν να μείνουν έξω από το πανηγύρι οι οργανωμένοι. Η δουλειά τους είναι αυτή. Το φαΐ τους.

Το έχει γράψει, ο Ηλίας Πετρόπουλος: «Ο βλάχος είναι σαν τον π@τσο. Όσο τον χαϊδεύεις, τόσο σηκώνεται». Ο εξαιρετικός συγγραφέας δεν είχε υπόψη του, τους οργανωμένους οπαδούς. Αυτοί κι αν σηκώνονται, όσο τους χαϊδεύεις. Κι ο Αλαφούζος έξι χρόνια τώρα τους παραχάιδεψε. Κι όταν σταματήσεις να τους κάνεις τα κέφια, θα σε πηδήξουνε. Και χωρίς σάλιο, μάλιστα. Οι οργανωμένοι, είναι μία φάρα, που έτσι και σου πάρει τον αέρα, σε καβάλησε στο σβέρκο.

ΠΑΝΤΟΥ και πάντα, οι οργανωμένοι, στο ελληνικό ποδόσφαιρο, νοιώθουν και συμπεριφέρονται σαν αφεντικά. Νόμος γι’ αυτούς, είναι το δόγμα-Χατζηχρήστου:

«Εμείς ήμασταν εδώ χθες, είμαστε εδώ σήμερα, θα είμαστε και αύριο. Όλοι οι άλλοι, ιδιοκτήτες, προπονητές, ποδοσφαιριστές, είναι περαστικοί. Σήμερα είναι, αύριο δεν είναι».

Στον Παναθηναϊκό οι οργανωμένοι, από τότε που κατάφεραν να διώξουν την οικογένεια Βαρδινογιαννη, νοιώθουν, αλλά και είναι ανίκητοι. Η πολυμετοχικότητα, αφού τους χρησιμοποίησε και τους έβγαλε στους δρόμους, τους έκανε τεμενάδες. Του Αλαφούζου μόνο κουδούνια που δεν του είχανε κρεμάσει. Με τους οργανωμένους ωστόσο, ποτέ δεν είσαι σίγουρος. Όπως άλλωστε έχει πει ο Πετρόπουλος, «όσο τους χαϊδεύεις, τόσο σηκώνονται».

ΤΑ πραγματικά αφεντικά, στο ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι τα αλάνια στα πέταλα. Συνέταιροι; Αφεντικά; Προστάτες; Πες τους, όπως θέλεις. Πες, ότι ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Οι οργανωμένοι είναι κράτος εν κράτει. Ποιος τολμάει να σταθεί απέναντι τους; Τα καλαμπούρια του Κοντονή με τα ΑΜΚΑ και τη Κάρτα Φιλάθλου, καταλήξανε στον κάλαθο των αχρήστων. Η αστυνομία; Πάντα δεύτερη έρχεται. Και καταϊδρωμένη. Τα αλάνια έχοντας το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, χτυπάνε και φεύγουν ανενόχλητα. Εντός κι εκτός έδρας. Στην επαρχία και στα νησιά. Στα γήπεδα, όποτε γουστάρουνε μπουκάρουνε μέσα. Για πλάκα, σαλτάρουνε τα κάγκελα. Κι όταν δεν μπορεί να τους κάνει ζάφτι το κράτος, θα τους φέρουνε βόλτα οι παράγοντες;

ΟΠΟΙΟΝ βάλανε στο σημάδι, έφυγε κυνηγημένος. Κανένας δεν γλύτωσε.

Την οικογένεια Βαρδινογιάννη στον Παναθηναϊκό τη νίκησαν κατά κράτος. Όταν η πολυμετοχικότητα, τους είχε κορώνα στο κεφάλι της, θα τόλμαγε ο Αλαφούζος να μην τους κάνει όλα τα χατίρια; Στην ΑΕΚ η Ορίτζιναλ πήρε την Ερασιτεχνική και τη χρεωκόπησε. Κι όταν χρειάστηκαν τα παιδιά, για να μπούνε μέσα για να διακοπεί το ματς με τον Πανθρακικό και να σιγουρευτεί ο υποβιβασμός, το καθήκον τους το κάνανε. Ειδικά στην ΑΕΚ μόνο ο Ψωμιάδη, ήταν που τους είχε σούζα σαν τον πελαργό στο ένα πόδι. Επειδή, όχι μόνο μίλαγε την ίδια γλώσσα μ αυτούς, αλλά την ήξερε και πολύ καλύτερα.

ΑΥΤΟΙ που πουλάνε προστασία, σπάνε και καίνε μαγαζιά. Οι οργανωμένοι σπάνε γήπεδα. Τα νταραβέρια είναι γνωστά. Μερτικό από τα εισιτήρια. Κέρδος από τις εκδρομές. Μόνο, αν τα έχεις καλά μαζί τους, έχεις (σε κάποιο βαθμό ) το κεφάλι σου ήσυχο. Αν τους πας κόντρα, καθαρίστηκες. Το γήπεδο το θεωρούνε σπίτι τους. Πληρώνεις εισιτήριο για μπεις στο σπίτι σου; Δωρεάν μπαίνουνε οι Οριτζιναλίστες στο ΟΑΚΑ . Και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ. Και καθώς το ένα φέρνει το άλλο, τους καβαλάνε και τους κάθονται στο σβέρκο. Διώχνουνε προέδρους, διώχνουνε προπονητές, διώχνουνε ποδοσφαιριστές.

Οι οργανωμένοι, είναι εν δυνάμει «εγκληματικές, οργανώσεις». Τα ντερβισιλίκια τους, σε όλα, τα ανά την επικράτεια γήπεδα, ανοιχτά και κλειστά, είναι γνωστά. Όπως και οι γενικότερες δραστηριότητές τους.

ΔΕΝ είναι μόνο δηλαδή οι κακουργηματικές παραβάσεις. Με τους φυσικούς δράστες και τους ηθικούς αυτουργούς. Είναι και τα νταραβέρια. Ότι φύγανε από την εξέδρα, βγάλανε τα τζιν και τα αρβύλα, φορέσανε τα καλά τους και μπήκανε στα γραφεία. Κι αυτό ισχύει, για όλους. Από τότε που καταφέρανε να διώξουνε τα αλάνια της Θύρας 13 τον Βαρδινογιαννη, τίποτα δεν τους λείπει. Στον Άρη, οι Σουπεραδες γίνανε συνέταιροι. Στον Ηρακλή αφού κάνανε αντίσταση, πήρανε την ομάδα στα χέρια τους, τη χρεωκοπήσανε και τη φουντάρανε. Οι παλληκαράδες οι Οριτζιναλιστες, που εφαρμόσανε πρώτοι το δόγμα «εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν», τακιμιάσανε με τον Σταύρο Αδαμίδη. Θέλουμε λοιπόν να πούμε, ότι με τον έναν η τον άλλο τρόπο, στη πορεία και στη διάρκεια, όλοι σχεδόν οι οργανωμένοι, βρήκανε την άκρη με τα αφεντικά των ΠΑΕ. Κι οι λόγοι είναι προφανείς: Επειδή υπεράνω όλων, είναι το μεροκάματο. Το άρμεγμα και το βύζαγμα.

ΝΑ το πω με τη μία, για να τελειώσουνε. Καμιά τύχη δεν έχει ο Αλαφούζος. Η μαρμάγκα θα τον φάει. Όπου παίζει από δω και πέρα ο Παναθηναϊκός, αυτή η δουλειά θα γίνεται. Και τις καθημερινές, έκτακτες εφορμήσεις. Πως θα ξαναπάει στο, γήπεδο ο Κωνσταντίνου; Κι αν τον στριμώξουνε σε κανένα στενό; Κανείς δεν μπορεί να αντέξει αυτόν τον πόλεμο. Γι’ αυτό και κανένας δεν γλύτωσε. Θα κουραστεί, θα βαρεθεί, θα φύγει. Άπαξ και πήρανε τη κατάσταση στα χέρια τους, τα αλάνια τέρμα και τελείωσε. Έτσι και κάνει τελικά τη κουτουράδα αυτός ο Παιρότζ, να μπλεχτεί με τον Παναθηναϊκό, θα το μετανιώσει πικρά. Κολυμπώντας θα γυρίσει πίσω στη Ταϊλάνδη. Μπας και γλυτώσει.

Στη μουσική επιλογή Nina Simone-Don’t Let Me Be Misunderstood.

MUST READ

Το... τερμάτισαν στην ΑΕΚ: Παρακαλάνε την Άστον Βίλα να πάει τελικό (pic)

Γράψτε το σχόλιο σας