Η τιμωρία να είσαι Έλληνας προπονητής…

Δεν γνωρίζω προσωπικά τον Γιάννη Πετράκη. Παρά ταύτα άνθρωποι του ποδοσφαίρου, σε διαφορετικές φάσεις και εποχές μου έχει μεταφέρει την εικόνα ενός εξαιρετικού κυρίου. Του ίδιου που θέλησε να αποχαιρετήσει χθες τον Παναιτωλικό με ένα εγκάρδιο «ευχαριστώ», αναφέροντας ξεχωριστά κάθε έναν από εκείνους που συνεργάστηκε στο κύκλο διετίας που μόλις έκλεισε.

Δεν παραιτήθηκε ο Γιάννης Πετράκης. Απολύθηκε έπειτα από την 0-6 συντριβή στην Λιβαδειά. Απομακρύνθηκε από τον πάγκο του γιατί προφανώς κάποιοι -από τους ανθρώπους που ευχαρίστησε για την συνεργασία- έκριναν ότι η ζημιά που προκλήθηκε από την βαριά αυτή ήττα είναι ανεπανόρθωτη.

Απαραίτητη σημείωση: Συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής φέτος ο Παναιτωλικός και είναι σίγουρο ότι θέλει να το γιορτάσει. Αυτό όμως δεν άλλαξε τον κεντρικό τρόπο λειτουργίας του. Το περιορισμένο περσινό μπάτζετ –κατά 600.000 ευρώ- έπεσε ακόμη χαμηλότερα και αυτό μεταφράζεται πάντα σε ένα μεγάλο μεταγραφικό πάρε-δώσε. Συνήθως μεγαλύτερο από ότι χρειάζεσαι.

Η ομάδα του Αγρινίου λοιπόν που πέρσι με τον ίδιο προπονητή τερμάτισε στην 9η θέση αναγκάστηκε να αλλάξει σχεδόν το 50%-55% του ρόστερ της. Έφυγαν 14-15 (ανάμεσα τους και ο Γιώργος Λιάβας που η πώληση του στη Ρίο Άβε έφερε ένα σημαντικό έσοδο μισού εκατ ευρώ) ήρθαν 11-12. Και έπρεπε επί της ουσίας να ξεκινήσει από την αρχή.

Στις έξι αγωνιστικές της Super League νίκησε εκτός έδρας τον Άρη. Αναδείχθηκε ισόπαλη στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ. Έπαιξε στα ίσια με τον Παναθηναϊκό στο Αγρίνιο και έχασε στην τελευταία φάση του παιχνιδιού. Και έχασε στην έδρα της συγκυριακά από τον Ατρόμητο στην πρεμιέρα αλλά και από τον Βόλο που μετά τον Λεβαδειακό είναι η πιο βελτιωμένη ομάδα του πρωταθλήματος.

Και όσο για την Κυριακή στην Λιβαδειά; Εκεί το γκρουπ του Γιάννη Πετράκη βρέθηκε να χάνει νωρίς με 0-2. Και έμεινε από το 35΄με παίκτη λιγότερο. Με μπόλικο ρίσκο αποφάσισε να μην «κλειστεί» απλά για να προστατέψει το μέγεθος της ήττας. Τελικά βρέθηκε με μια κεραμίδα έξι γκολ που στοίχισαν τη θέση του.

Θανάσιμο το αμάρτημα; Ίσως. Ως εδώ πάντως το κοντέρ λέει Λεβαδειακός-Κηφισιά 3-2 (από 0-2), Λεβαδειακός-ΟΦΗ 4-0, Λεβαδειακός-ΠΑΟΚ 4-1 για το κύπελλο. Λέει επίσης Παναθηναϊκός-Λεβαδειακός 1-1, Ολυμπιακός-Λεβαδειακός 3-2 σε ματσάρα, Λεβαδειακός- ΑΕΚ 0-1 με ένα σημαντικό λάθος του διαιτητή να επηρεάζει το αποτέλεσμα.

Πίσω στον χρόνο; 6 Οκτώβρη 2024 ο Νίκος Παπαδόπουλος προπονητής του Λεβαδειακού που καρπώνεται σε μεγάλο βαθμό όλη αυτή την ωραία ιστορία, υπέβαλλε την παραίτηση του καθώς η ομάδα του παρότι έπαιζε καλά δεν μπορούσε να σταυρώσει βαθμό. «Κάτι πρέπει να αλλάξει, για να καταφέρει η ομάδα να πάρει επιτέλους τη νίκη», ανέφερε μεταξύ άλλων. Η διοίκηση όμως το απέρριψε το αίτημα του. Του είπε συνεχίζεις.

Προχθές αυτό το «συνεχίζεις» ο Γιάννης Πετράκης δεν το άκουσε από κανέναν, παρότι το δείγμα γραφής του ήταν ογδόντα ολόκληρα ματς στον πάγκο του Παναιτωλικού. Κρίθηκε για ένα. Για το λάθος ματς…

Οι περισσότερο που παρακολουθούν το ελληνικό πρωτάθλημα, σπανίως ασχολούνται με μια απόλυση Έλληνα προπονητή. Όπως σπανίως ασχολούνται με τις συνθήκες δουλειάς του Έλληνα προπονητή. Με τους ανθρώπους που οι προπονητές συνεργάζονται. Αν μια ομάδα πάει καλά ο προπονητής είναι καλός, αν όχι να πάει στο καλό.

Αναπόφευκτα δεν θα ασχολούνταν κανείς και με τον Γιάννη Πετράκη. Τι άλλαξε το σενάριο; Αυτό το παράξενο παιχνίδι της τύχης. Να απολυθεί ο γιος του Γιώργος, βράδυ Κυριακής από την ΑΕΛ, να απολυθεί εκείνος βράδυ Δευτέρας: Οικογενειακή υπόθεση σε ένα 24ωρο…

Η κουβέντα που άνοιξε ήταν για την… ειρωνεία. Όχι για το ποδόσφαιρο.

ΥΓ. Ο Παναιτωλικός θα κινδυνεύσει. Όπως και η ΑΕΛ. Γιατί το πρόβλημα τους δεν ήταν ο προπονητής, αλλά το επίπεδο του ρόστερ και ο χρόνος που χρειάζονται (αλλά δεν έχουν). Όπως θα είναι δύσκολο να συνέλθει ο Αστέρας Τρίπολης παρά την απόλυση του Σάββα Παντελίδη. Εκείνος έφυγε Σάββατο. Τρίτωσαν οι απολύσεις Ελλήνων προπονητών σε 48ωρες. Αλλά ποιος… ασχολείται