Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός : Η Ευρωλίγκα θέλει και τους δύο στο Βελιγράδι;

Δεν μου άρεσαν ποτέ οι θεωρίες συνωμοσίας όσον αφορά τον αθλητισμό. Και δη το υψηλό επίπεδο, όπως αυτό που παρουσιάζει η Ευρωλίγκα, κυρίως τα τελευταία χρόνια. Όμως φέτος το κακό παράγινε. Υπήρξαν περιπτώσεις που οι διαιτητές έκαναν ό,τι τους κατέβαινε στο κεφάλι. Έβλεπαν φάουλ όπου ήθελαν, δεν έδιναν άλλα καταφανέστατα, είχαν εχθρική αντιμετώπιση απέναντι σε συγκεκριμένες ομάδες, με τον Παναθηναϊκό να βρίσκεται ίσως στη χειρότερη θέση.

Ίσως να φταίει πως ο Γιαννακόπουλος ήταν ο μοναδικός από τους «συνεταίρους» που πήγε εναντίον της διοργανώτριας και μάλιστα τόσο ανοιχτά. Ίσως ο Μπερτομέου να λειτούργησε εκδικητικά, βλέποντας πως ο μεγαλομέτοχος του Παναθηναϊκού δεν το έχει και σε πολύ να σηκώσει θύελλα και να πάρει μαζί του και άλλες ομάδες που νιώθουν αδικημένες. Ίσως να μην του άρεσε και η αντίδραση των παικτών του Πασκουάλ, που δεν πήγαν στο κέντρο του γηπέδου κατά την ανάκρουση του «I feel devotion».

Δεν αποκλείω ακόμα και οι διαιτητές να επηρεάστηκαν απ’ όλο αυτό το κλίμα και να σφύριζαν έχοντας στο μυαλό τους πως αυτό είναι το σωστό: δηλαδή ο Παναθηναϊκός να «τιμωρηθεί» για τα καμώματά του. Όμως οι φωνές ολοένα και αυξάνονται πλέον. Και από τις άλλες ομάδες και από τα ΜΜΕ όχι μόνο τα ελληνικά και όχι μόνο τα… παναθηναϊκά.

Για παράδειγμα, δεν υπάρχει κανείς Έλληνας δημοσιογράφος που να συμφωνεί πλέον με αυτή την ακατανόητη απόφαση της Euroleague να μην βάζει όλα τα ματς της τελευταίας αγωνιστικής ίδια μέρα και ίδια ώρα. Μιλάμε για αστειότητα. Η κάθε ομάδα μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, χωρίς να δώσει λογαριασμό. Να ξεκουράσει παίκτες, να παίξει χαλαρά, να διαλέξει αντίπαλο, έως και να διαλέξει ποιον θέλει να πετύχει στα ημιτελικά του Final Four! Μυθικά πράγματα. Και ερασιτεχνικά.

Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση και με τα δεδομένα εναντίον του καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, ο Παναθηναϊκός το κατάφερε πάλι, όπως έκανε και πέρσι. Πήρε το πλεονέκτημα έδρας και η πρόκριση περνάει από το σπίτι του. Εκμεταλλεύτηκε το δώρο της Ζαλγκίρις, το οποίο οι Ισπανοί το αποκαλούν δώρο του Ολυμπιακού, θεωρώντας πως οι ερυθρόλευκοι έχασαν επίτηδες προκειμένου να βοηθήσουν τον Παναθηναϊκό να πάρει το πλεονέκτημα έδρας.

Μακάρι να είχαν δίκιο οι Ισπανοί. Μακάρι να συνεργάζονταν μια φορά οι Έλληνες εναντίον μιας άλλης ομάδας. Μακάρι ο Ολυμπιακός να είχε χάσει επίτηδες από τη Ζαλγκίρις για να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό να έχει το πλεονέκτημα. Φυσικά και δεν πιστεύω πως έγινε κάτι τέτοιο, μιας και αν θες να χάσεις δε χάνεις στην… παράταση, ούτε στο τελευταίο σουτ. Αλλά θα είχε πλάκα μια φορά να τους κάναμε κι εμείς οι Έλληνες ένα τέτοιο χουνέρι. Λίγα έχουμε πάθει;

Ακόμα κι έτσι, όμως, με τον Ολυμπιακό να χάνει στα ίσια από τη Ζαλγκίρις του Σάρας, που εξελίσσεται σε προπονητή της σεζόν στη διοργάνωση, οι δύο ελληνικές ομάδες πήραν το πλεονέκτημα. Και μπορούν να βρεθούν και οι δύο μαζί, έπειτα από έξι χρόνια, στο ίδιο φάιναλ φορ. Θα το κάνουν; Δύσκολο.

Όχι γιατί δεν μπορούν, αλλά γιατί πιστεύω πως θα πρέπει να υπερβάλλουν εαυτούς προκειμένου να κερδίσουν και τους αντιπάλους τους και τη θέληση της διοργανώτριας. Ένα φάιναλ φορ στο Βελιγράδι, με οπαδούς Παναθηναϊκού, Ολυμπιακού, Ερυθρού Αστέρα, Παρτιζάν και των Τούρκων της Φενέρ, στα αυτιά της Euroleague ακούγεται σαν μια… πυρηνική βόμβα, που μπορεί να ισοπεδώσει ολόκληρη την πόλη.