Έβανς: Οι λόγοι που έχουν αυξηθεί οι τραυματισμοί στον αχίλλειο τένοντα

Ο Κίναν Έβανς τραυματίστηκε ξανά, αυτή τη φορά στο ντεμπούτο του με τον Ολυμπιακό στη Euroleague και υπέστη ρήξη αχιλλείου τένοντα, για δεύτερη φορά στην καριέρα του, τώρα όμως στο άλλο πόδι (αριστερό).

Ένας τραυματισμός που τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται όλο και πιο συχνά με το 47% των περιπτώσεων να πρόκειται για το εν λόγω πρόβλημα, ανεξάρτητα με το άθλημα. Μάλιστα, έρευνα που δημοσιεύτηκε στο «Sports Medicine – Open», από ομάδα επιστημόνων αναλύει τους λόγους που συμβαίνει ολοένα και περισσότερο.

Διαβάστε επίσης: «All in» η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Δίνει 100+ εκατ. το Γενάρη για μεταγραφές και μπαίνει στην κούρσα για 16χρονο wonderkid

Τι είναι η ρήξη αχιλλείου που υπέστη ξανά ο Έβανς

Η ρήξη του Αχίλλειου τένοντα είναι μια σοβαρή κάκωση που χρειάζεται άμεση χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική μέθοδος έχει συνήθως ως στόχο τη μείωση του ποσοστού επαναρήξης και την επίτευξη καλύτερης λειτουργικότητας του ποδιού.

Μετά το χειρουργείο ένας αθλητής καλείται να ξεκινήσει τις ανάλογες θεραπείες και θα χρειαστεί να περιμένει κοντά στους 10-12 μήνες για να μπορέσει να επανέλθει στις αγωνιστικές δραστηριότητες. Ωστόσο, η αποκατάσταση κάθε παίκτη διαφέρει ανάλογα με το σώμα και το πως θα αντιδράσει ο οργανισμός του.

Θεωρητικά πάντα, ο αθλητής θα περάσει περίπου 1,5 μήνα με πατερίτσες για να μην βάζει πίεση στο πόδι, στη συνέχεια και μέχρι τους τρεις μήνες θα περάσει μια ενδιάμεση φάση με φυσικοθεραπείες, ενώ από τον τρίτο μήνα θα προχωρήσει σε περισσότερη κίνηση για να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση της επιστροφής του.

Οι λόγοι που αυξήθηκαν τα τελευταία χρόνια

Σύμφωνα με έρευνα του 2024 από μία ομάδα επιστημόνων, που δημοσιεύτηκε στο «Sports Medicine – Open», τέσσερις είναι οι λόγοι που έχει αυξηθεί ο εν λόγω τραυματισμός στους αθλητές.

Όπως αναφέρει η εν λόγω έρευνα «τα τελευταία χρόνια, πολλές χώρες έχουν εφαρμόσει ενεργά προγράμματα και στρατηγικές για την προώθηση της φυσικής αγωγής και του αθλητισμού. Παρά τις προσπάθειες αυτές, η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας συνοδεύεται από σημαντική αύξηση των τραυματισμών των μυών και των τενόντων-συνδέσμων, με τη ρήξη του αχίλλειου τένοντα να είναι η πιο συχνή, αντιπροσωπεύοντας το 47% αυτών των τραυματισμών».

Ποιοι είναι οι λόγοι όμως που συμβαίνει αυτό;

1)Η τεράστια αύξηση της αγωνιστικής επιβάρυνσης
2)Η αύξηση της ταχύτητας και της εκρηκτικότητας που απαιτείται στον σύγχρονο αθλητισμό
3)Η αλλαγή στην προπονητική φιλοσοφία, αφού πλέον ζητάται υψηλή ένταση
4)Η έλλειψη σωστής αποφόρτισης και αποκατάστασης των αθλητών

Αναλυτικά το αποτέλεσμα της έρευνας:

«Η ανάλυση εντόπισε αρκετούς μη τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου, όπως η γενετική προδιάθεση, τα ανατομικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά του αχίλλειου τένοντα, το φύλο και η ηλικία. Αυτοί οι παράγοντες θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την επιλογή αθλητικών δραστηριοτήτων και τον σχεδιασμό προγραμμάτων προπόνησης.

Οι τροποποιήσιμοι παράγοντες κινδύνου περιελάμβαναν την ανισορροπημένη διατροφή, τα ακατάλληλα προγράμματα άσκησης και την ανεπαρκή παρακολούθηση των παθήσεων του αχίλλειου τένοντα σε αθλητές. Η έγκαιρη θεραπεία μυοσκελετικών τραυματισμών, παθήσεων του αχίλλειου τένοντα, παραμορφώσεων του ποδιού και μεταβολικών διαταραχών είναι ζωτικής σημασίας.

Η μακροχρόνια χρήση φαρμάκων και η αξιολόγηση του κινδύνου τους επισημάνθηκαν επίσης ως σημαντικές παράμετροι. Επιπλέον, περιγράφηκαν οι πρόσφατες κλινικές εξελίξεις τόσο στις συμβατικές όσο και στις χειρουργικές μεθόδους για τη θεραπεία τραυματισμών του αχίλλειου τένοντα.

Συγκρίθηκε η αποτελεσματικότητα αυτών των θεραπειών στη βελτίωση των λειτουργικών αποτελεσμάτων σε άτομα με τραυματισμούς του αχίλλειου τένοντα. Συζητήθηκαν επίσης οι εξελίξεις στις θεραπείες που βασίζονται σε κύτταρα και σε θεραπείες που βασίζονται σε ικριώματα και στοχεύουν στην ενίσχυση της κυτταρικής αναγέννησης και στην αποκατάσταση τραυματισμών του αχίλλειου τένοντα».