ΑΕΚ : Έξι στροφές για αυτό που περιμένουμε 24 χρόνια

Είχα σημειώσει στο τελευταίο blog πως το παιχνίδι απέναντι στον Πανιώνιο, ενδεχομένως να είναι το πιο κρίσιμο για την ΑΕΚ μέχρι το φινάλε της σεζόν. Και όπως εξελίχθηκαν χθες τα πράγματα σε Τρίπολη και Αθήνα, αποδείχθηκε τέτοιο. Η Ένωση μπήκε στο γήπεδο γνωρίζοντας το αποτέλεσμα του ΠΑΟΚ και την ευκαιρία που είχε μπροστά της να αποσπαστεί στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα, κάνοντας το πλέον αποφασιστικό βήμα για την κατάκτηση του τίτλου.

Τα παραπάνω δεδομένα δεν φάνηκαν να επηρεάζουν αρνητικά την ΑΕΚ στο ξεκίνημα του ματς. Μάλλον το αντίθετο. Οι Κιτρινόμαυροι πραγματοποίησαν πιθανότατα το καλύτερο φετινό τους 45λεπτο, παίζοντας ένα ποδόσφαιρο κυριαρχίας, με ένταση, πάθος, τρεξίματα, εμπνεύσεις, ευκαιρίες και γκολ. Αυτό το 1-0 του ημιχρόνου σίγουρα έκανε τον Πανιώνιο να αισθάνεται ικανοποιημένος, αφού διαμορφώθηκε ελέω τύχης και… Κότνικ. Που και χθες ήταν εντυπωσιακός, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως είναι ένας από τους κορυφαίους τερματοφύλακες του ελληνικού πρωταθλήματος.

Η ΑΕΚ δεν κατάφερε έτσι να «κλειδώσει» τη νίκη από το πρώτο μέρος και αυτό, είχε τις επιπτώσεις του. Το δεύτερο ημίχρονο ήταν εντελώς διαφορετικό, με το άγχος και την πίεση να κυριεύουν την Ένωση και να είναι εμφανή, εντός και εκτός γραμμών. Αφού και η κίνηση του Χιμένεθ για την άρον-άρον απόσυρση των Χριστοδουλόπουλου, Λιβάγια ήταν απόρροια αυτής της κατάστασης. Στην οποία η ΑΕΚ έμπαινε όλο και περισσότερο, όσο κυλούσε ο χρόνος.

Ωστόσο με μεγάλη βοήθεια από την εξέδρα που χθες ήταν «όλα τα λεφτά», η δουλειά έγινε. Με την ΑΕΚ να παίρνει την πιο σημαντική νίκη της σεζόν, μετά από εκείνη κόντρα στον Ολυμπιακό στο Φάληρο. Ναι, η δυναμική του αντιπάλου δεν είναι σε καμία περίπτωση ίδια, όμως η σημασία του χθεσινού αγώνα και αυτών των βαθμών, είναι αντίστοιχη. Αφού φέρνει την ΑΕΚ για πρώτη φορά φέτος για τα καλά σε θέση οδηγού όσον αφορά στην μάχη του τίτλου.

Η Ένωση βρίσκεται ουσιαστικά στο +5 από τον ΠΑΟΚ και το γεγονός ότι αντιμετωπίζει την ομάδα της Θεσσαλονίκης στην Τούμπα, στην αγωνιστική που έρχεται, μόνο ως ευκαιρία μοιάζει στα μάτια μου. Μια ευκαιρία για να τελειώσει από την επόμενη κιόλας αγωνιστική η υπόθεση τίτλος, αφού αυτό θα συμβεί στην περίπτωση που η ΑΕΚ πάρει τη νίκη. Αλλά ακόμα κι αν καταφέρει απλά να μην χάσει και να διατηρήσει αυτή τη διαφορά ασφαλείας, πάλι θα μιλάμε για ένα πρωτάθλημα που μπορεί να χαθεί μόνο αν η ομάδα του Χιμένεθ εμφανίσει τάσεις αυτοκτονίας. Που πλέον, δείχνει πως δεν έχει.

Η ΑΕΚ έχει αποδείξει πως τέτοια ματς, στα οποία χρειάζεται δηλαδή να προετοιμαστεί για να πάρει ένα αποτέλεσμα και να αποφύγει την ήττα, μπορεί να τα διαχειριστεί. Γι’ αυτό και το ματς της Τούμπας είναι ευκαιρία για την ΑΕΚ και μάλιστα μεγάλη. Με αυτή την αναμέτρηση, να έρχεται πιθανότατα στην ιδανική στιγμή για την Ένωση.

Ακόμα δεν έχει τελειώσει τίποτα. Οι αγωνιστικές που απομένουν είναι αρκετές και η ΑΕΚ σε καμία περίπτωση δεν μπορεί από τώρα να μπει σε μια διαδικασία… πανηγυρισμών. Όμως ξεκάθαρα, τα πάντα από εδώ και πέρα είναι στα χέρια της. Για να γίνει αυτό που περιμένουμε 24 χρόνια με αγωνία, λαχτάρα αλλά και πίστη. Η ΑΕΚ θα το πάρει γιατί είναι η καλύτερη. Γιατί δεν πρέπει και δεν γίνεται να το χάσει. Γιατί η Ριζούπολη την τελευταία αγωνιστική πρέπει να μην μας χωράει. Έξι στροφές έμειναν ακόμα. Τώρα η ΑΕΚ πρέπει να φανεί πιο δυνατή και αποφασισμένη από ποτέ. Τώρα πρέπει να αντέξει. Και θα αντέξει.