Ολυμπιακός : Επικράτησε η λογική του μπάσκετ

Μετά από καιρό τους είδες να γυαλίζει το μάτι τους. Να μην «πνίγονται» σε μία κουταλιά νερό στην επίθεση, να ψάχνουν τα μις ματς, το ελεύθερο σουτ, με καθαρό μυαλό μετά από καιρό σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι. Αν εξαιρέσει κανείς το μπλακ άουτ της τρίτης περιόδου, ο Ολυμπιακός ήταν σούπερ τακτικά στο ματς, δεν άφησε περιθώρια στον Παναθηναϊκό και έκανε το 2-2.

Επικράτησε η λογική του μπάσκετ, καθώς οι «πράσινοι» από ένα σημείο και μετά αγνοούσαν τη λέξη σύστημα, αποφάσισαν να παίζουν μόνο με ατομικές επιθέσεις και μοιραία με μπάσκετ αλάνας και με τόσο συγκεντρωμένο αντίπαλο είναι αδύνατον να κερδίσεις. Ο Ολυμπιακός πήρε 51 πόντους από τους ξένους του! Έτσι ναι, μπορεί να πιστεύει σε πρωτάθλημα.

Όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια, έτσι και τώρα, θα το πάμε δεκάλεπτο δεκάλεπτο. Ετοιμαστείτε, προσδεθείτε, πιείτε μία τζούρα καφέ (είναι μεγάλο το ρημάδι το μπλογκ) και μπείτε στην παρέα μας…

ΜΕ ΚΑΘΑΡΟ ΜΥΑΛΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Δύο φάσεις, στόχευση στον Πρίντεζη, και ο απολογισμός ήταν ένα δίποντο, ένα φάουλ στον Σίγκλετον και 2/2 βολές.

Αυτοπεποίθηση, «στόχευση» στο ποστ και καλές αποστάσεις για αρχή, την ώρα που στην άμυνα οι αλλαγές λειτουργούσαν στην εντέλεια. Θετικό το 10-5, με τον Παναθηναϊκό να αναγκάζεται να τελειώνει τις επιθέσεις νευρικά και κοντά στα 24 δευτερόλεπτα.

Πάθος υπήρχε, ενέργεια έβγαινε και για αρχή ο ένας πάγκος ακολουθούσε στην σκακιέρα τον άλλο. Εκπληκτικός σε αυτό το μεσοδιάστημα ο Παπανικολάου, ο οποίος «κατάπιε» όποιον βρήκε μπροστά του και κυνήγησε παντού τον Καλάθη, που σκόραρε μόνο μετά από αλλαγή.

Ο Ολυμπιακός έψαχνε πρώτα το ντράιβ, μετά την έξτρα πάσα και έκανε ζημιά στον Παναθηναϊκό στο ποστ.

Ανοίγω παρένθεση: Ενοχλητική διαιτησία στο πρώτο δεκάλεπτο. Δεν είχα καμία πρόθεση να ασχοληθώ με αυτό το κομμάτι. Αλλά μερικά πράγματα είναι εξόφθαλμα. Δύο επαφές ειδικά στον Παπαπέτρου με το καλημέρα από σφυρίγματα των Τζαφλέρη και Κορομηλά, που έδωσαν και βολές ήταν για… σεμινάριο.

Κλείνω την παρένθεση. Τουλάχιστον οι μέσα δεν ασχολήθηκαν όσο οι έξω. Ωραίες τοποθετήσεις στο λόου ποστ από τον ΜακΛίν, ελεύθερα σουτ από τον Ρόμπερτς και 2/2. Δίκαιο το 27-16 ένα λεπτό πριν το τέλος. Πρόβλημα ήταν τα δύο φάουλ του Αμερικανού που μοιραία… παρκαρίστηκε στον πάγκο.

Δεύτερο δεκάλεπτο λοιπόν…

Προβληματικό ξεκίνημα για τους ερυθρόλευκους. Δεν είναι μόνο τα 4 φάουλ σε 1.10 χρόνου (δύο κανονικά, μία τεχνική ποινή στον Ουίλτζερ και ένα αντιαθλητικό στον Στρέλνιεκς, ορθότατο καθώς κατέβασε τα χέρια του με πρόθεση), αλλά το γεγονός πως όσοι ήταν στο παρκέ είχαν παρασυρθεί από τον κόσμο που «έβραζε» με την διαιτησία. Το 28-24 έγινε γρήγορα με τον Ολυμπιακό να είναι σκιά του εαυτού του σχετικά με την πρώτη περίοδο.

Σημείωση: Στο 7:12 πριν το τέλος της δεύτερης περιόδου, τα φάουλ ήταν 14-12 με πάρα πολλά από αυτά να ελέγχονται (εκατέρωθεν) με τους διαιτητές να μην αφήνουν το μπάσκετ και να σφυρίζουν ακατάπαυστα. Μα τι βλέπουμε; 26 φάουλ; Και στο ημίχρονο ήταν 20-17. Σε ένα ημίχρονο στο ποδόσφαιρο θεωρώ ότι τόσα φάουλ δεν γίνονται.

Συνέχεια λοιπόν… Συγκινητικός ο Σπανούλης σε αυτό το διάστημα. Δεν ήταν μόνο οι πόντοι του. Ήταν οι άμυνες του και η αυταπάρνηση του. Ο αρχηγός των «ερυθρόλευκων» δεν ήθελε να χάσει με τίποτα. Φαινόταν σε κάθε του βήμα, ο τρόπος που λειτουργούσε και ζούσε το ματς, κλείνοντας το πρώτο ημίχρονο με 11 πόντους και απίστευτη φθορά από τους αντιπάλους του, δεχόμενος 5 φάουλ (και άλλα πόσα που δεν δόθηκαν…).

Η σούμα του ημιχρόνου: Σαφώς ανώτερος ο Ολυμπιακός, με τον Παναθηναϊκό να είναι αγνώριστος, να πηγαίνει στα αποδυτήρια με 1/8 τρίποντα και μόλις 3 ασίστ αλλά και 9 λάθη! Λειτούργησε άψογα η άμυνα των ερυθρόλευκων, εκμεταλλεύτηκαν ότι τους έδωσε ο αντίπαλός τους (19 βολές εύστοχες, 14 πόντοι από λάθη αντιπάλου, 18 στο «ζωγραφιστό»), ενώ είχαν περισσότερα ριμπάουντ (21 έναντι 12).

ΚΛΑΣΙΚΑ ΚΑΚΟΣ ΣΤΟ Γ’ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ

Πάμε πάλι στο τρίτο κομβικό για τον Ολυμπιακό πάντα δεκάλεπτο. Νευρική αρχή για τους «ερυθρόλευκους». Επιθέσεις χωρίς λόγο στα 6 δευτερόλεπτα, ειδικά μετά από κλέψιμο, άστοχο τρίποντο του Παπανικολάου, δύο σερί τρίποντα από τον Λοτζέσκι. 50-42 χωρίς λόγο και αιτία, με τους γηπεδούχους, δύο φάσεις νωρίτερα να έχουν το δικαίωμα να προηγηθούν με 16 ή 17 πόντους.

Αυτοκαταστροφικός Ολυμπιακός, έδωσε χώρο και χρόνο στον Παναθηναϊκό και δύο ακόμα τρίποντα έφεραν το ματς στο 53-50. Χρεώνεται σε αυτό το διάστημα ο Σφαιρόπουλος την κωλυσιεργία του να μην καλέσει τάιμ άουτ όταν βρήκαν ρυθμό οι πράσινοι.

Είχαμε ματς λοιπόν, αφού οι ερυθρόλευκοι είχαν κακές αποστάσεις, άφησαν τους αντίπαλους τους να αποκτήσουν ρυθμό και από 1/8 στο ημίχρονο είχαν 5/7 στη συνέχεια. Δεν του φταίει κανείς γι αυτό..

Τα 4 φάουλ των Καλάθη και Λοτζέσκι αποσυντόνισε τον Παναθηναϊκό που έψαξε το iso με τον Τζέιμς, ο οποίος ήταν ασταμάτητος και κίνδυνος θάνατος και είχε 15 πόντους στο τρίτο δεκάλεπτο. Ευτυχώς για τον Ολυμπιακό που ξύπνησε ο Ρόμπερτς και με 4 σερί πόντους έστειλε το ματς στο 71-64.

Fact: Απαράδεκτο να δέχεσαι 24 πόντους από δύο μόνο παίκτες και να μην τους… σπας τα χέρια, για να τους κόψεις τον «τσαμπουκά» σε ένα do or die παιχνίδι.

Τελευταία περίοδος… Παρά το τρίποντο του Ρίβερς, οι ερυθρόλευκοι έβγαλαν νεύρο και πάθος. Ρόμπετς και Στρέλνιεκς ήταν μπροστάρηδες στα πρώτα λεπτά. Κομβικός ο ΜακΛίν, έψαξε το ντράιβ, είχε απέναντί του τον Σίνγκλετον που δεν μπόρεσε να τον ακολουθήσει και βασικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού ήταν ο Γκιστ που «έσφιγγε» τα δόντια σε κάθε φάση.

Ο Ολυμπιακός πήγε στο λογικό μετά από ώρα. «Καθάρισε» το μυαλό του, έψαξε τους διαδρόμους, εκμεταλλεύτηκε τις αδυναμίες του Παναθηναϊκού και σκόραρε. Ο Τζέιμς από την άλλη, ήταν ευχή στην Τρίτη περίοδο και κατάρα στην Τέταρτη για τους φιλοξενούμενους. Επιθέσεις τραβηγμένες από τα μαλλιά, χωρίς μυαλό, με τον Πασκουάλ ειλικρινά να έχει ρίξει λευκή πετσέτα στο Φάληρο από θέμα τακτικής. Ακόμα και ο Καλάθης που είναι το «μυαλό» αυτής της ομάδας παρασύρθηκε σε αυτό το άχαρο μπάσκετ. Το 2-2 έγινε και με ανυπομονησία περιμένουμε τώρα την Κυριακή..

Η σούμα του ματς: Με 23/59 δίποντα, 8 ασίστ και 14 ριμπάουντ λιγότερα δεν είχε ελπίδα ο Παναθηναϊκός. Σαφώς ανώτεροι οι ερυθρόλευκοι, δεν πλήρωσαν την απαράδεκτη τρίτη περίοδο και κατέκτησαν το ροζ φύλλο αγώνα. Τόσο απλά..

ΥΓ.1 Τουλάχιστον σήμερα μετά από καιρό απολαύσαμε μπάσκετ και πάθος. Γιατί στους προηγούμενους τρεις τελικούς είδαμε… διακωμώδηση του αθλήματος.

ΥΓ.2 Μου άρεσε ο παλμός στο γήπεδο και ας μην ήταν γεμάτο. Ειλικρινά, αλλά αν είναι να έχει τέτοιο παλμό και φωνή από όλους, να μην γεμίζει. Φοβερή η συμπαράσταση όλων…

ΥΓ.3 Ο Παναθηναϊκός έμεινε στα στάνταρ του. Στους 76 πόντους, με πάρα πολύ iso και ελάχιστη δημιουργία. Ε αν έχανε από αυτήν την ομάδα ο Ολυμπιακός, ήταν άξιος της μοίρας του.