Το κοινό στοιχείο του φετινού Φάιναλ-4 για τον Ολυμπιακό με το μακρινό 1997 και το πρώτο Ευρωπαϊκό
Ποιος να το έλεγε πως στον δρόμο του Ολυμπιακού για την κορυφή του Ευρωπαϊκού μπάσκετ θα βρισκόταν ως εμπόδιο ο Θρύλος του. Ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία του Ολυμπιακού, που τον οδήγησε σε δύο κατακτήσεις Ευρωλίγκας, σε τίτλους στην Ελλάδα και σε στιγμές μοναδικές στο πέρασμα των 11 χρόνων που τον υπηρέτησε με απόλυτη επιτυχία. Ο Βασίλης Σπανούλης που αποτελεί σημείο αναφοράς στην 100χρονη ιστορία του Ολυμπιακού.
Ο κόουτς της Μονακό που θα επιδιώξει να πάρει ρεβάνς για το Κάουνας με τον Σπανούλη στον πάγκο, απέναντι στον Ολυμπιακό του Μπαρτζώκα που στο 4ο συνεχόμενο Φάιναλ-4 ψάχνει αυτό που άξιζε ήδη να έχει κατακτήσει. Ίσως όχι μόνο στο Κάουνας κόντρα στην Ρεάλ αλλά και στο Βελιγράδι, σίγουρα όχι πέρσι στο Βερολίνο.
Διαβάστε επίσης: Europa League: Στη καλύτερη 11άδα της σεζόν o Ρέτσος
Ο Ολυμπιακός που «χτίστηκε» με τέτοιο τρόπο ώστε να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης. Η πορεία του στην κανονική περίοδο και η πρωτιά λένε πολλά. Στο τέλος της ημέρας όμως αυτός που θα σηκώσει την κούπα θα είναι ο επιτυχημένος. Είναι σπουδαίο να είσαι πιστός στα μεγάλα ραντεβού όπως είναι ο Ολυμπιακός με 14 Φάιναλ-4, στοιχείο εντυπωσιακό. Χρειάζεται όμως και η κούπα.
Τρεις κατακτήσεις σε αυτές τις «περιπέτειες» έχει ο Ολυμπιακός παίζοντας σε εννιά τελικούς με τις συγκυρίες στις περισσότερες περιπτώσεις να είναι εις βάρος του. Στην Μαδρίτη με την Ρεάλ, στην Πόλη με την Φενέρ, στην Ισπανία με την Ρεάλ είναι τρεις από τους χαμένους τελικούς για μια ομάδα που έχει μάθει να παλεύει και να ψάχνει με τον δύσκολο τρόπο την επιτυχία. Φέτος άλλαξε ρότα, έφερε ότι καλύτερο μπορούσε για ένα ρόστερ πανίσχυρο στα χέρια του Μπαρτζώκα. Και ξέρει πως έχει το «πρέπει» όσο ποτέ άλλοτε.
Είναι ίσως η πρώτη φορά στα 14 Φάιναλ-4 του Ολυμπιακού που πρέπει να πάρει την κούπα. Πόσο δε μάλιστα αν το βράδυ της Κυριακής, έχοντας προσπεράσει το εμπόδιο της Μονακό, βρει στον δρόμο του τον «αιώνιο» του αντίπαλο. Σε έναν τελικό των τελικών. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας, η περσινή κατάκτηση της Ευρωλίγκας του Παναθηναϊκού έκανε μεγαλύτερη την αποτυχία του Ολυμπιακού στο Φάιναλ-4 και την πίεση για την φετινή διοργάνωση. Ο Ολυμπιακός στο Άμπου Ντάμπι δεν μπορεί να συμβιβαστεί απλά με την συμμετοχή σε ένα ακόμη κορυφαίο ραντεβού. Και είναι άλλωστε και η πρώτη φορά σε αυτά τα τέσσερα σερί Φάιναλ-4 που και στις δηλώσεις των παικτών και του Μπαρτζώκα υπάρχει έντονο το «πρέπει».
Το Άμπου Ντάμπι που θυμίζει… Ρώμη για τον Ολυμπιακό και εκείνο το Φάιναλ-4 το 1997 όπου ήρθε το πρώτο Ευρωπαϊκό με τον πιο γλυκό τρόπο. Με τον Ολυμπιακό να έχει την πίεση από το 1996 και το πρώτο του Παναθηναϊκού στον τελικό με την Μπαρτσελόνα, όπως και αν ήρθε αυτό για τους «πράσινους», και την ανάγκη να απαντήσει και να εκμεταλλευτεί την δική του τρίτη ευκαιρία, μια και είχε ήδη χάσει τους τελικούς του 1994 στο Τελ Αβίβ και 1995 στην Σαραγόσα.
Το 1997 που η κούπα είχε έρθει για τον Ολυμπιακό του αείμνηστου και κορυφαίου των κορυφαίων Ντούσαν Ίβκοβιτς αποκλείοντας από το Φάιναλ-4 τον Παναθηναϊκό με δύο εντυπωσιακές νίκες για να ταξιδέψει στην Ρώμη και να κάνει πλάκα στην Ολύμπια και την Μπαρτσελόνα. Το «πρέπει» του τώρα είναι εξίσου μεγάλο, γιατί απλά ο Ολυμπιακός δεν γίνεται να συμβιβάζεται με την απλή παρουσία στα μεγάλα ραντεβού.
Ίσως και τώρα να χρειαστεί να περάσει η κούπα… μέσα από τον «αιώνιο» αντίπαλο όπως είχε γίνει τότε, το 1997. Θα είναι ιδανικό, ελπίζοντας να αντέξουμε ψυχολογικά να ζήσουμε έναν τέτοιο τελικό…