Η Εθνική έχει τις δυνατότητες να επιστρέψει σε μεγάλη διοργάνωση αλλά από ότι φάνηκε δεν αρκεί μόνο το πλούσιο ταλέντο που διαθέτει
Οι νίκες δημιουργούν χαρακτήρα, οι νίκες φέρνουν βαθμούς για το ranking, οι νίκες δυναμώνουν μια ομάδα, οι νίκες φέρνουν και τις προκρίσεις. Τα μεγάλα αποτελέσματα στα προκριματικά του Μουντιάλ έλειψαν από την Εθνική μας ομάδα που έχει όλες τις προϋποθέσεις, πλούσιο ταλέντο, πολλές επιλογές (ειδικά μεσοεπιθετικά κάτι που τις έλειπε χρόνια) αλλά όπως αποδείχθηκε στην πράξη δεν φτάνουν μόνο αυτά για να πετύχει τον στόχο της.
Η αποτυχία του αποκλεισμού ήταν γνωστή από την Κοπεγχάγη, το ζητούμενο ήταν στα ματς με Σκωτία και Λευκορωσία να γίνει το καλύτερο δυνατό φίνις, που τελικά δεν έγινε. Γιατί ναι μεν στο ματς στο Καραϊσκάκη με τους Σκωτσέζους ήρθε η νίκη, έστω και με καρδιοχτύπια στο τέλος, αλλά με την Λευκορωσία η λευκή ισοπαλία αφήνει πικρή γεύση. Η Εθνική είχε δείξει πως τέτοια ματς (τουλάχιστον) τα έχει.
Και ναι, το άδειο και παγωμένο γήπεδο της ΖΤΕ Αρένα δεν βοήθησε σε καμία περίπτωση αλλά δεν μπορεί να αποτελέσει και άλλοθι για την μετριότατη έως κακή εμφάνιση της Εθνικής μας απέναντι σε μια Λευκορωσία που σίγουρα δεν είχε την εικόνα του… χωριού που είχε στο Καραϊσκάκη στην πρεμιέρα (5-1) αλλά δεν είναι και κάτι ιδιαίτερο. Η Εθνική όφειλε να νικήσει για πολλούς λόγους και δεν το έκανε παρά την προσπάθεια που έβγαλε και τις φάσεις που είχε στην επανάληψη.
Δεν χάθηκε και ο κόσμος ειδικά όταν μιλάμε για ένα ματς ειδικών συνθηκών όπως ήταν αυτό στο άγνωστο Ζαλαεγκερζέγκ αλλά από εδώ και πέρα χρειάζεται να αλλάξει κάτι. Τι θα είναι αυτό και πως θα πρέπει να πορευτεί ώστε σε πρώτη φάση να έχει μια καλή παρουσία στην Α κατηγορία του Nations League και μετά βεβαίως να προκριθεί στα τελικά του Ευρωπαϊκού 2028; Το ξέρει καλύτερα από όλους ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς που προφανώς και θα «ζυγίσει» τα δεδομένα των προκριματικών του Μουντιάλ και θα αποφασίσει.
Το τι συνέβη πάντως με την Σκωτία και πως αυτή η ομάδα που τον περασμένο Μάρτιο «περάσαμε από πάνω» στην Γλασκώβη με το εντυπωσιακό 3-0 παίρνοντας την άνοδο στην Α κατηγορία του Nations League, κερδίσαμε στο Καραϊσκάκη με 3-2 παρότι εμείς αδιάφοροι και εκείνοι «καίγονταν», ενώ και στην ήττα με 3-1 στην Γλασκώβη τον Οκτώβριο που μας καταδίκασε ήμασταν πολύ καλύτεροι σχεδόν σε όλη την διάρκεια του ματς, είναι στα τελικά του Μουντιάλ πρέπει να αποτελέσει ένα καλό παράδειγμα για μας.
Γιατί η Σκωτία δεν πήρε τυχαία την πρωτιά στον όμιλό μας κόντρα σε όλα τα προγνωστικά. Η Σκωτία αφοσιώθηκε πλήρως στον στόχο της πρόκρισης αφήνοντας όλα τα υπόλοιπα στην άκρη. Είτε μπορούσε είτε δεν μπορούσε να παίξει καλό και επιθετικό ποδόσφαιρο, έπαιξε «ταμπούρι» στην Κοπεγχάγη στην πρεμιέρα και διαχειρίστηκε στη συνέχεια τα ματς, όπως και το δικό μας στην Γλασκώβη που την «σφυροκοπούσαμε» και τελικά από το πουθενά βγήκε νικήτρια.
Η Σκωτία που σε καμία περίπτωση δεν έχει καλύτερο υλικό από εμάς πήρε μια παλικαρίσια πρόκριση και αυτό οφείλουμε και εμείς να το εξετάσουμε. Οι συνθήκες στην Εθνική μας ομάδας είναι καλύτερες από ποτέ, από την διοίκηση έως τον τελευταίο στο τιμ, και αυτό είναι ένα επιπλέον «όπλο» που θα πρέπει στις επόμενες προκλήσεις που έχει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να φέρει και προκρίσεις.