Έχουμε συμφιλιωθεί με το τέρας

Για τις διαιτητικές ικανότητες του Θανάση Τζήλου έχω εκφραστεί και παλιότερα. Και είναι αλήθεια ότι δεν τον θεωρώ ταλαντούχο διαιτητή. Η ιστορία με τον ξυλοδαρμό του, για να ακριβολογώ, η ιστορία με την απόπειρα σε βάρος της σωματικής του ακεραιότητας, συνειδητοποιώ ότι δεν μας σόκαρε. Και λυπάμαι το ίδιο γι’ αυτό όσο και για το ότι μια οικογένεια στη Λάρισα περνάει από το πρωί πολύ δύσκολες στιγμές.

Με σοκάρει ότι… δεν σοκαριστήκαμε. Με σοκάρει ότι δεν σηκώθηκε η τρίχα μας κάγκελο. Και τα περί του αντιθέτου γραφόμενα τα θεωρώ υποκριτικά και «υποχρεωτικά».

Έχουμε συμφιλιωθεί με το τέρας. Καίγονται αυτοκίνητα, «κόβεται η ανάσα μας», καταδικάζουμε, περιμένουμε – απαιτούμε δικαιοσύνη, ξεχνάμε.

Καίγονται σπίτια, «κόβεται η ανάσα μας», καταδικάζουμε, περιμένουμε – απαιτούμε δικαιοσύνη, ξεχνάμε.

Πέφτουν πυροβολισμοί, «κόβεται η ανάσα μας», καταδικάζουμε, περιμένουμε – απαιτούμε δικαιοσύνη, ξεχνάμε.

Παλιότερα υπήρξαν και άλλα περιστατικά ξυλοδαρμών, επιθέσεων και πολλά άλλα. Στην πραγματικότητα, έχουμε συμφιλιωθεί με το τέρας. Θα έβγαζα το καπέλο σε όποιον αποφάσιζε παραδείγματος χάρη, να μην σφυρίξει κανένας, αρχής γενομένης από τους σημερινούς αγώνες κυπέλλου. Να μην σφυρίξουν οι διαιτητές τους αγώνες του Σαββατοκύριακου, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το περιστατικό και συμπαράστασης στο συνάδελφό τους. Αποχή, τέλος.

Δεν έγινε. Ο Τζήλος αντικαταστάθηκε από τον αγώνα που επρόκειτο να διευθύνει και η συζήτηση μετατοπίστηκε άμεσα στο ότι «αν υπάρξει αναβολή θα τινάξουμε το καλεντάρι στον αέρα», λες και πρέπει να ενδιαφέρει αυτό τη διαιτητική κοινότητα.

Κι αν οι συνέπειες για το επόμενο θύμα μιας τέτοιας επίθεσης που θα σχετίζεται με το ποδόσφαιρο θα είναι μεγαλύτερες;

Έχουμε συμφιλιωθεί με το τέρας. Και ευθύνεται η Πολιτεία που δεν φρόντισε να διαλευκανθούν όλα τα προηγούμενα περιστατικά, για να μην αναχθούν σε αστικούς μύθους. Ευθύνεται η πλειοψηφία των συμμετεχόντων στο ποδόσφαιρο που πίσω από τη συμφιλίωση με το τέρας της βίας, της τρομοκράτησης, της επιβολής του φόβου, κρύβουν το δικό τους φόβο και την αγωνία για το αύριο (τους) στο χώρο.

Διάβασα τη δήλωση Περέιρα, αλλά δε λέει το «εμείς, δεν παίζουμε ξανά για ‘άλφα’ διάστημα». Γιατί φοβάμαι ότι και οι προϊστάμενοι, μ’ έναν τρόπο σήμερα, εκπρόσωποι του Τζήλου, έχουν… συμφιλιωθεί με το τέρας.