Η πίκρα του απλού φίλου του Παναθηναϊκού

Στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, κουμάντο κάνουν οι λίγοι. Είναι στο αίμα του Έλληνα η έλλειψη του αυτοσεβασμού. Αλλά αυτό είναι προσωπικό θέμα του καθενός.

Το κακό είναι η έλλειψη σεβασμού στον διπλανό. Σε κάθε τομέα της ζωής. Όταν ο σεβασμός πάει περίπατο, ακόμα κι όταν ο διπλανός υποστηρίζει τα ίδια χρώματα (αν και η ανοησία δεν έχει χρώμα), τότε τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα.

Στο ΟΑΚΑ παρατηρήθηκε μία σκηνή που έχει πολλαπλή ανάγνωση. Από τη μία μπορείς να πεις ότι υπάρχει η ελπίδα, όσο οι πολλοί θέλουν απλώς να ψυχαγωγηθούν. Η δεύτερη ανάγνωση είναι το γαμώτο. Πως επιτρέπουν οι πολλοί σ’ αυτή τη χώρα, τις μειονότητες να ορίζουν τα πάντα. Η τρίτη είναι η μαχητικότητα. Ο Έλληνας δεν τη διαθέτει πλέον. Έχουν μπολιαστεί οι πολλοί με την σκέψη «που να μπλέκεις τώρα;».

Σε κάθε περίπτωση στο ταρτάν μετά τη διακοπή μπήκαν εκατοντάδες οπαδοί. Οι περισσότεροι για να γλιτώσουν από τα δακρυγόνα και την αποπνικτική ατμόσφαιρα. Ορισμένοι, όμως, μειονότητα ως συνήθως, είχαν το «μυαλό» τους στο να πάρουν σημαιάκια του κόρνερ, να πετάξουν κάτω διαφημιστικές πινακίδες…

Στη διαδρομή, λοιπόν, από το ένα πέταλο, προς την έξοδο δίπλα στη θύρα 23 που είναι οικογενειακή, υπήρχαν αποδοκιμασίες από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού στις υπόλοιπες θύρες. Κάποιοι, μάλιστα, εκτόξευσαν και μπουκάλια προς αυτούς που βόλταραν στο ταρτάν. Γνώριζαν εκείνη τη στιγμή ότι πάλι ο σύλλογος θα μπει σε μία εσωστρέφεια, ότι είναι αβέβαιο το μέλλον. Είδε την αγαπημένη του ομάδα να πληγώνεται εξαιτίας των λίγων και αντέδρασε με αποδοκιμασίες και ρίψεις αντικειμένων.