Και δεν εννοούμε μόνο αν η διοίκησή του δεν αποφάσιζε να… τραβήξει την πρίζα και να σταματήσει τη χρηματοδότηση, ξεπουλώντας παράλληλα ό,τι καλύτερο διέθετε η ομάδα. Εννοούμε ακόμα κι έτσι, με το νέο ρόστερ, που και αργά συμπληρώθηκε και δεν είναι τόσο ποιοτικό όσο το περσινό. Ο Παναθηναϊκός με Ζέκα, Μπεργκ, Εμποκού θα ήταν μια… […]
Και δεν εννοούμε μόνο αν η διοίκησή του δεν αποφάσιζε να… τραβήξει την πρίζα και να σταματήσει τη χρηματοδότηση, ξεπουλώντας παράλληλα ό,τι καλύτερο διέθετε η ομάδα. Εννοούμε ακόμα κι έτσι, με το νέο ρόστερ, που και αργά συμπληρώθηκε και δεν είναι τόσο ποιοτικό όσο το περσινό.
Ο Παναθηναϊκός με Ζέκα, Μπεργκ, Εμποκού θα ήταν μια… σκάλα πάνω απ’ ότι είναι σήμερα. Ιδιαίτερα αν σε αυτούς είχε προσθέσει τον Χίλιεμαρκ, που δείχνει πως μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Ο Παναθηναϊκός του Μαΐου, με τον Ουζουνίδη να έχει δουλέψει ανεπηρέαστος το καλοκαίρι, τώρα θα ήταν μόνος πρώτος στη βαθμολογία, αν κρίνουμε από την εικόνα που δείχνουν Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, που είναι πιο πλούσιοι από εκείνον, αλλά τους περνάει… για πλάκα ο Ατρόμητος, έχοντας κερδίσει σε Καραϊσκάκη και ΟΑΚΑ.
Ακόμα και ο φετινός Παναθηναϊκός όμως, των χιλίων προβλημάτων, της απληρωσιάς, η ομάδα που είδε να χάνονται οι καλύτεροι παίκτες του μέσα σε λίγους μήνες, βάσει προγράμματος θα μπορούσε πάλι να είναι στην κορυφή ή τουλάχιστον πιο κοντά από το -6 που βρίσκεται τώρα.
Αρκεί να είχε πάρει τους βαθμούς που έπρεπε και όφειλε να είχε πάρει. Και δεν μιλάω για όλους τους χαμένους βαθμούς, διότι το πρωτάθλημα βλέπουμε πως είναι απρόβλεπτο και όλοι κάνουν – και θα κάνουν – γκέλες.
Για παράδειγμα, βγάζω το ματς στα Περιβόλια με τον Πλατανιά, που είναι πρεμιέρα και απέναντι σε μια καλοδουλεμένη ομάδα. Βγάζω και το ματς στο Αγρίνιο, μια παραδοσιακά δύσκολη έδρα για όλους τους μεγάλους.
Ακόμα – ακόμα και στην Κέρκυρα, που ο Παναθηναϊκός γκέλαρε και πέρσι φέρνοντας ισοπαλία, θα πω πως ο Παναθηναϊκός αντί για μηδέν, θα έπρεπε να έχει φύγει με έναν και όχι με τρεις βαθμούς (δεν του έδωσαν πεντακάθαρο πέναλτι).
Με δύο βαθμούς, λοιπόν, σε αυτά τα τρία ματς και με νίκες απέναντι στη νεοφώτιστη Λαμία και στον Λεβαδειακό στη Λεωφόρο, ο Παναθηναϊκός θα ήταν στους 15 βαθμούς, αντί για 10 που έχει τώρα.
Και μέσα στο γήπεδο θα είχε μαζέψει 17, αφού ξεκίνησε με μείον δύο τη σεζόν. Θα μιλούσαμε για εντελώς διαφορετική ψυχολογία, περισσότερη όρεξη και σίγουρα μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την «περίοδο των ντέρμπι» που έρχεται.
Και δεν μιλάμε για… τρελά πράγματα. Να κέρδιζε Λιβαδειά και Λαμία (τη Λιβαδειά στη Λεωφόρο μάλιστα) και να έπαιρνε μια ισοπαλία στην Κέρκυρα.
Απολύτως φυσιολογικά αποτελέσματα δηλαδή για ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό, που σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί οι παίκτες του πολλές φορές μπαίνουν στο γήπεδο σαν να πηγαίνουν… περίπατο, με αποτέλεσμα να σπαταλάνε χρόνο και εν τέλει βαθμούς, που όπως αποδεικνύεται είναι παραπάνω από πολύτιμοι.
ΥΓ: Ο Παναθηναϊκός αγωνιστικά έχει 12 βαθμούς, τρεις λιγότερους από τον ΠΑΟΚ των αστέρων και δύο λιγότερους από Ολυμπιακό και ΑΕΚ. Τροφή για σκέψη κυρίως για τους αντιπάλους του, που έχουν… λυμένα όλα τους τα προβλήματα, την ώρα που εκείνος δεν ξέρει τι του ξημερώνει.
ΥΓ.1: Ο Ατρόμητος είναι ΜΟΝΟΣ ΠΡΩΤΟΣ έχοντας κάνει διπλό σε Καραϊσκάκη και ΟΑΚΑ. Κι όμως, οι… Ελληναράδες προπονητές του facebook παραλίγο να έδιωχναν τον Κάναντι επειδή έχανε σε… φιλικά προετοιμασίας. Ευτυχώς που ο Σπανός γνωρίζει πολύ περισσότερο ποδόσφαιρο από τον μέσο όρο των Ελλήνων φιλάθλων.