Ανατολού Εφές – Ολυμπιακός : Σιχαίνεται να χάνει

Σε στιγμές που δεν βρίσκεις λύσεις, που όλα τα εγχειρίδια του αθλήματος λένε πως ήρθε η ώρα να χάσεις, είναι λογικό να βουτάς στις συνήθειες σου. Και ποια είναι η… αγαπημένη συνήθεια του Ολυμπιακού; Η απέχθεια στην ήττα!

Τι άφησαν πίσω οι «ερυθρόλευκοι» πηγαίνοντας στην Κωνσταντινούπολη; Εκτός από τους Αγραβάνη, Μιλουτίνοφ και Πρίντεζη (και Τιλί, βεβαίως βεβαίως), όσα αποθέματα ενέργειας είχαν. Σωματικής και ψυχικής, γιατί όσο επαγγελματίες κι αν είναι, όσο κι αν το διατυμπανίζουν στις δηλώσεις τους, όσο κι αν θέλουν να αυθυποβάλουν εαυτούς, δεν μπορεί να ξεπέρασαν την ευτυχία της μελωδίας, που ανέβασαν την Τετάρτη στον Πειραιά.

Γύρισαν από την… Πόλη τους με τη νίκη στις αποσκευές. Μια νίκη κόντρα στη λογική, καθώς για περίπου οκτώ λεπτά δεν πέτυχαν πόντο, εκτός από την περιορισμένη συγκομιδή των εκ βολών προερχόμενων. Μια νίκη κόντρα στη λογική, καθώς ήταν εμφανές πως από το ημίχρονο είχαν… σκάσει. Μια νίκη που για να έρθει, μέχρι κι ο Γιώργος Μπόγρης (μια χαρά είναι το παλικάρι) «μάτωσε» το διχτάκι.

Ο Ολυμπιακός νίκησε κι αν κανείς δει αποσπασματικά τον αγώνα, χωρίς να γνωρίζει τα «πριν» και τα «πώς», θα υποστηρίξει (και θα έχει δίκιο) ότι δεν ήταν καλός. Αλλά οι μεγάλες ομάδες παίρνουν αυτό που θέλουν, ακόμα και στις κακές βραδιές τους. Γι’ αυτό ξεχωρίζουν.

Τις μεγάλες ομάδες κάνουν οι μεγάλοι παίκτες. Κι αν για τον Βασίλη Σπανούλη το γνωρίζαμε (αυτό το τρίποντο στο 39’, που διαμόρφωσε το 56-59, είναι απείρως πιο εύκολο από άλλα που έχει βάλει), ο Ιωάννης Παπαπέτρου αποδεικνύει ότι μεταμορφώνεται από ταλέντο σε ολοκληρωμένο παίκτη.

Ο Ολυμπιακός βγάζει παίκτες στην πρώτη γραμμή, τον έναν πίσω από τον άλλο. Νιώθει κανείς ότι είναι αδύνατο να προβλέψει ποιος θα είναι ο παίκτης του αγώνα, ποιος σε κάποια στιγμή θα αλλάξει τον ρου της 40λεπτης ιστορίας. Αυτό -φυσικά- πιστώνεται στον Γιάννη Σφαιρόπουλο, που έχει δώσει ταυτότητα στην ομάδα.

«Σας αρέσει, δεν σας αρέσει», που είχε πει σε στιγμή εκνευρισμού. Είναι οι στιγμές που κάποιος λέει αβίαστα την αλήθεια. Κι η δική του αλήθεια είναι πως θέλει να κερδίζει, με όποια συνθήκη, με όποιον κι αν είναι μέσα. Σαφέστατα δεν είναι όλοι ίδιοι, όμως ο Ολυμπιακός ως σύνθεση προσωπικοτήτων βγάζει προς τα έξω το πρόσωπο ομάδας παντός καιρού…