Μουρίνιο: «Είμαι ο προπονητής ενός από τους μεγαλύτερους συλλόγους στον κόσμο – Τεράστια τιμή για μένα η Μπενφίκα» (vid)

Η Μπενφίκα ανακοίνωσε την πρόσληψη του Ζοσέ Μουρίνιο στον πάγκο της, με τον Πορτογάλο τεχνικό να επιστρέφει στην ομάδα της Λισαβόνας μετά από 25 χρόνια.

Αμέσως μετά την ανακοίνωση μέσω των social media του συλλόγου, ξεκίνησε η παρουσίαση του Μουρίνιο ο οποίος στις δηλώσεις του έκανε λόγο για μεγάλη τιμή ενώ έδειξε ανυπόμονος.

Διαβάστε επίσης: O Σπανούλης ανοίγει την πόρτα της εξόδου στον Νικ Καλάθη: Μπορεί να επιστρέψει στην Ελλάδα;

Ο πρόεδρος της Μπενφίκα, Ρουί Κόστα, πήρε αρχικά τον λόγο και είπε απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους:

«Όπως είπα μετά τον αγώνα του Champions League, θέλαμε να έχουμε έναν προπονητή για τον επόμενο αγώνα. Γι’ αυτό είμαστε εδώ. Είναι μεγάλη πηγή υπερηφάνειας για εμάς. Ο Ζοζέ Μουρίνιο δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι μεγάλη τιμή και μεγάλη υπερηφάνεια που επιστρέφει σε ένα σπίτι που γνωρίζει καλά, παραδόξως, 25 χρόνια αργότερα, ένας από τους πιο αξιοσέβαστους προπονητές στον κόσμο. Και ταιριάζει στο προφίλ που ανέφερα μετά τον αγώνα του Champions League, ένας νικητής, με νικηφόρο ιστορικό. Θα ήταν δύσκολο να βρεις κάποιον με ευρύτερο ιστορικό. Είναι τιμή, προνόμιο και πηγή υπερηφάνειας να έχουμε τον Ζοζέ Μουρίνιο ως προπονητή της Μπενφίκα».

Ο Ζοζέ Μουρίνιο πήρε στη συνέχεια το λόγο, τονίζοντας:

«Έχω τόσα πολλά συναισθήματα, αλλά νομίζω ότι η εμπειρία με βοηθά να τα ελέγξω. Θέλω να σας ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη, την τιμή που νιώθω αυτή τη στιγμή. Όντας Πορτογάλος δεν υπάρχει ούτε ένας από εμάς που να μην γνωρίζει την ιστορία, τον πολιτισμό, το μέγεθος αυτού του συλλόγου. Θέλω να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα: Πρέπει να μπορώ να αποκλείω όλα αυτά τα συναισθήματα και να βλέπω την Σπόρτινγκ Λισαβόνας και την Μπενφίκα και τη δουλειά μου, την ευθύνη μου, με έναν πολύ απλοϊκό τρόπο. Είμαι ο προπονητής ενός από τους μεγαλύτερους συλλόγους στον κόσμο. Θέλω να επικεντρωθώ και να περιοριστώ σε αυτήν την αποστολή, να συγκεντρωθώ, δεν θα έλεγα ότι είναι δύσκολο, αλλά σε αυτή την ευχαρίστηση, από την οπτική γωνία της δουλειάς ενός προπονητή, να επικεντρωθώ σε κάτι πραγματικά συναρπαστικό. Έχουν περάσει 25 χρόνια, αλλά δεν είμαι εδώ για να γιορτάσω την καριέρα μου. Ήταν 25 χρόνια που είχα την ευκαιρία να εργαστώ στους μεγαλύτερους συλλόγους στον κόσμο. Και για να ολοκληρώσω αυτήν την ομιλία, ως εκπρόσωπος αυτού του συλλόγου, θέλω να πω ότι κανένας από τους άλλους γιγάντιους συλλόγους που είχα την ευκαιρία να προπονήσω δεν με έχει κάνει να νιώθω μεγαλύτερη τιμή, υπεύθυνος ή παρακινημένος από το να είμαι προπονητής της Μπενφίκα. Τα λόγια μερικές φορές παρασύρονται από τον άνεμο, αλλά οι πράξεις όχι, και η υπόσχεση είναι πολύ σαφής: Θα ζήσω στην Μπενφίκα, στην αποστολή μου. Έφυγα από το σπίτι και είπα: «Τα λέμε την Κυριακή». Είναι μια τεράστια τιμή και η εμπειρία μου με βοηθά να τη διαχειριστώ. Θα το εκτιμούσα αν αυτό ήταν σύντομο, γιατί σε 48 ώρες έχουμε έναν αγώνα, και τους φιλάθλους της Μπενφίκα, δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από αυτόν τον αγώνα σε περίπου 48 ώρες».

Πώς θα νικήσει με την Μπενφίκα:

«Στο μυαλό κάποιων ανθρώπων, έχω δύο βιογραφικά, ένα που διήρκεσε μια συγκεκριμένη περίοδο και ένα άλλο που είναι, ας πούμε, μια λιγότερο τυχερή φάση της καριέρας μου. Η ατυχία μου είναι ότι τα τελευταία πέντε χρόνια, έχω παίξει σε δύο τελικούς Ευρώπης. Το αρνητικό κομμάτι της καριέρας μου, το δραματικό κομμάτι της καριέρας μου, είναι δύο τελικοί Ευρώπης τα τελευταία πέντε χρόνια. Αλλά δεν είμαι σημαντικός. Έρχομαι στην Μπενφίκα σε διαφορετικό στάδιο της καριέρας μου, και ως άτομο μεταμορφώνομαι προς το καλύτερο. Είμαι πιο αλτρουιστής, λιγότερο εγωκεντρικός, σκέφτομαι λιγότερο τον εαυτό μου και το καλό που μπορώ να κάνω για τους άλλους, τη χαρά που μπορώ να προσφέρω στους άλλους. Δεν είμαι το σημαντικό πράγμα. Η Μπενφίκα είναι σημαντική. Οι οπαδοί της Μπενφίκα είναι σημαντικοί. Είναι η καρδιά κάθε συλλόγου, και στην Μπενφίκα, ακόμη πιο συγκεκριμένα, οι παίκτες είναι σημαντικοί. Είμαι εδώ για να υπηρετήσω, να κάνω την Μπενφίκα να κερδίζει. Η νίκη είναι το DNA της Μπενφίκα. Βλέπω τον εαυτό μου πολύ στην κουλτούρα, στο προφίλ, στους ανθρώπους που αγαπούν το ποδόσφαιρο, που θέλουν να κερδίζουν και να νιώθουν μέρος της προσπάθειας, της νοοτροπίας, της θυσίας. Εμείς, προπονητές και παίκτες, είμαστε προνομιούχοι, αλλά για 90 λεπτά, εκπροσωπούμε όλους αυτούς τους ανθρώπους. Έτσι ένιωθα πάντα στο γήπεδο. Τρέφω τεράστιο σεβασμό για το επάγγελμα και τους οπαδούς. Είναι όλοι αυτοί που με έκαναν να νιώθω άβολα. Με ακολουθούσαν μοτοσικλέτες με τηλεοπτικές κάμερες, ο κόσμος κατάλαβε πού βρισκόμουν και οι οπαδοί της Μπενφίκα έτρεχαν στον δρόμο. Αυτό μου προκαλεί ανατριχίλα, μου κάνει να ανατριχιάζω. 25 χρόνια ποδοσφαίρου στο υψηλότερο επίπεδο δεν με έχουν κάνει άτρωτο σε όλα αυτά. Τι θα κάνω για να κερδίσω; Ξεκινήστε από εκεί. Θέλουμε πάντα να κερδίζουμε. Δεν μπορούμε να χάνουμε όπως χάσαμε πριν από δύο μέρες. Αυτή δεν είναι η Μπενφίκα. Η Μπενφίκα είναι η ομάδα που έπαιξε με τη Φενερμπαχτσέ για 30 λεπτά, η ομάδα που δυσκολεύτηκε στην Κωνσταντινούπολη με έναν παίκτη λιγότερο, οδήγησε το πλοίο σε ένα ασφαλές λιμάνι και πήρε ένα θετικό αποτέλεσμα. Αυτή είναι η Μπενφίκα με την οποία ταυτίζομαι, αυτή με την οποία μεγάλωσα. Κερδίζουν συχνά. Όταν δεν κερδίζουν, χάνουν με τρόπους που να κάνουν τους ανθρώπους να νιώθουν ότι έχασαν μαζί τους. Έχω έναν αγώνα σε 48 ώρες και θα αντιμετωπίσω μια ομάδα όπου οι μισοί παίκτες βρίσκονται στη δεύτερη μέρα ανάρρωσής τους. Πρέπει να βάλω τα δάχτυλά μου πολύ απαλά. Δεν μπορώ να κάνω καμία αλλαγή ή ριζικές αλλαγές. Δεν μπορώ να βάλω τα δάχτυλά μου και να προσπαθήσω να αλλάξω τα πάντα μονομιάς. Πρέπει να γίνει ήρεμα. Πρέπει να ξεκινήσει με το συναισθηματικό προφίλ. Πρέπει να βγούμε στο γήπεδο γνωρίζοντας ότι δεν είμαστε μόνο 11, αλλά ότι είμαστε εκατομμύρια, και να σκεφτούμε γι’ αυτούς. Δεν θέλω να διαστρεβλώσω την ουσία, ούτε είμαι ικανός να αλλάξω πολλά. Και, με κάθε ειλικρίνεια, ο προκάτοχός μου έκανε πολλή καλή δουλειά».

«Υπήρχε πάντα μια αίσθηση αγωνίας όταν έφυγες από την Μπενφίκα με τον τρόπο που το έκανες, την πρώτη φορά;», τον ρώτησαν:

«Ειλικρινά, προσπαθώ να μπλοκάρω αυτά τα συναισθήματα και νομίζω ότι είναι σημαντικό να μπορείς να το κάνεις αυτό. Αυτές είναι δύο εντελώς διαφορετικές φάσεις, όχι μόνο στην καριέρα μου, αλλά και στη ζωή μου ως άντρας. Ήταν η αρχή μιας καριέρας και σήμερα βρίσκομαι σε μια στιγμή μεγάλης ωριμότητας και μπορώ αντικειμενικά να πω ότι αν κάποιος περιμένει να τελειώσω την καριέρα μου σε τέσσερα ή πέντε χρόνια, κάνει λάθος. Εγώ θα αποφασίσω πότε θα την τελειώσω και θα την τελειώσω όταν νιώσω ότι δεν έχω το ίδιο πάθος γι’ αυτήν. Ο πρόεδρος ξέρει ότι είναι αλήθεια. Ήθελα να έρθω χθες το βράδυ, να είμαι εδώ χθες το βράδυ, ήθελα να είμαι με τους αναλυτές, με τους βοηθούς. Μπόρεσα να έρθω μόνο σήμερα γύρω στο μεσημέρι, οπότε θα την τελειώσω μόνο όταν νιώσω ότι κάτι έχει αλλάξει. Και σήμερα νιώθω ότι αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι πεινάω περισσότερο σήμερα από ό,τι πριν από 25 χρόνια, σε μια εντελώς διαφορετική φάση, από ανθρώπινη άποψη. Ίσως σήμερα τα πράγματα να μην ήταν τα ίδια πριν από 25 χρόνια. Σήμερα σκέφτομαι πολύ περισσότερο άλλοι, για το ποιος είναι ο σύλλογός μου, οι παίκτες, ποιος διευθύνει τον σύλλογο , μια σειρά από πράγματα που έχω σκεφτεί πολύ. Μετά, είμαι τελευταίος στη σειρά και είμαι εδώ για να υπηρετήσω. Βρίσκομαι σε μια εντελώς διαφορετική στιγμή, ακόμη και στην ωριμότητα που με οδηγεί να πάρω μια σειρά αποφάσεων. Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ, με μια τεράστια ευθύνη, αλλά νιώθω πιο ζωντανός από ποτέ. Λυπάμαι που το παιχνίδι είναι σε δύο μέρες. Δεν έχω χρόνο να δουλέψω πολύ, αλλά ταυτόχρονα, είναι καλό γιατί το ανυπομονώ. Είμαι παθιασμένος με αυτό, και είναι πολλά ταυτόχρονα, και το θέλω πραγματικά. Σίγουρα έχετε κάποιες πιο δύσκολες, κρυφές ερωτήσεις να μου κάνετε, όπως αν νιώθω ότι όλοι οι φίλαθλοι της Μπενφίκα είναι χαρούμενοι που είναι εδώ; Αν αυτή η ερώτηση ερχόταν, θα το πω τώρα: Δεν νομίζω. Δεν νομίζω. Αυτοί που είναι έχουν τη δύναμη να έχουν όλους με το μέρος τους, υπέρ τους, που τους θαυμάζουν, αλλά δεν νομίζω ότι κανείς τους το κάνει. Δεν νιώθω έτσι στο όλα, αλλά έχω την ευθύνη και το κίνητρο να πετύχω καλά πράγματα. Και ξέρουμε τι σημαίνει να κάνεις καλά πράγματα στην Μπενφίκα. Ειδικά σε εθνικό επίπεδο, είναι να κερδίζεις τίτλους».

Επόμενη ερώτηση για τις εκλογές στην Μπενφίκα που είναι προγραμματισμένες σε 40 ημέρες, αλλά και το συμβόλαιο που υπέγραψε:

«Είναι ένα συμβόλαιο με ισχυρή ηθική βάση. Μόλις το υπέγραψα. Δεν το συνέταξα εγώ. Προφανώς, συντάχθηκε από το διοικητικό συμβούλιο της Μπενφίκα, με τον πρόεδρο (Ρούι Κόστα) και τους εκπροσώπους μου. Προφανώς, υπογράφω μόνο ό,τι μου αρέσει, με ό,τι συμφωνώ. Αλλά νομίζω ότι έχει τεράστια ηθική βάση. Νομίζω ότι ο σύλλογος τρέφει τεράστιο σεβασμό για τις εκλογές και για τις άλλες κοινοπραξίες που θα διεκδικήσουν την προεδρία του συλλόγου. Και νομίζω ότι αυτό είναι σημαντικό. Ειλικρινά, με συγκίνησε το γεγονός ότι το συμβόλαιο είναι προσανατολισμένο σε αυτή την ηθική. Παρέχει άφθονη ελευθερία ή ευελιξία που κανονικά δεν θα υπήρχε. Το συμβόλαιο έχει συνταχθεί με πολύ ηθικό τρόπο. Προφανώς, θέλω να δουλέψω στην Μπενφίκα, αλλά θέλω οι άνθρωποι να με εμπιστεύονται, θέλω οι άνθρωποι να είναι στην ίδια σελίδα με εμένα. αυτό είναι κρίσιμο. Αν με ρωτάτε τι θέλω, ο στόχος μου είναι να εκπληρώσω το διετές συμβόλαιο που έχω με την Μπενφίκα και να το εκπληρώσω με επιτυχία. Αυτή η επιτυχία θα επιτρέψει στον σύλλογο, πριν ή μετά τη λήξη του συμβολαίου, να θελήσει να ανανεώσει το συμβόλαιό μου μαζί μου. Επειδή ο στόχος μου είναι να είμαι επιτυχημένος, και όπως έχω ξαναπεί, στην Μπενφίκα, ειδικά σε εθνικό επίπεδο, επιτυχία σημαίνει να κερδίζω διοργανώσεις».

Επιστροφή στο παρελθόν. «Τι έχεις ακόμα στον σημερινό Ζοζέ Μουρίνιο από πριν από 25 χρόνια;», τον ρώτησαν:

«Αυτό που δεν έχει αλλάξει, απολύτως, είναι ότι λαχταρώ απεγνωσμένα να κερδίσω το επόμενο παιχνίδι. Πριν από 25 χρόνια λαχταρώ απεγνωσμένα να κερδίσω αυτό το παιχνίδι, πριν από 20 ή 10 χρόνια λαχταρώ απεγνωσμένα να κερδίσω, όταν έπαιζα εναντίον της Μπενφίκα ήμουν δύο χρόνια μακριά από τη νίκη, και τώρα είμαι δύο χρόνια μακριά από τη νίκη εναντίον της Άβες. Αυτός είμαι εγώ. Αυτή είναι η ουσία μου. Τι είναι διαφορετικό; Είμαι πιο ώριμος. Πρακτικά όλα στο ποδόσφαιρο γίνονται déjà vu. Είναι πολύ σπάνιο να συμβεί κάτι που δεν έχω συναντήσει.
Έρχομαι σε έναν σύλλογο με κορυφαία ανθρώπινη και επαγγελματική δομή. Οι άνθρωποι που φέρνω μαζί μου είναι υπέροχοι».

O Ζοσέ Μουρίνιο ρωτήθηκε για το ιδανικό πλαίσιο επιστροφής:

«Το ιδανικό πλαίσιο για μένα είναι να επιστρέψω στην προπονητική μιας από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο. Η καριέρα μου μέχρι στιγμής ήταν πλούσια. Έχω προπονήσει τους μεγαλύτερους συλλόγους στον κόσμο, σε διαφορετικές χώρες. Έκανα λάθος επιλογή. Μερικές φορές δεν έχω τη σωστή λέξη στα πορτογαλικά… όχι «μεγάλοι», γιατί οι «μεγάλοι» δεν μας βοηθούν στη ζωή, αλλά υπάρχει η επίγνωση του τι κάναμε καλά και τι κάναμε άσχημα. Έκανα λάθος που πήγα στη Φενερμπαχτσέ. Δεν ήταν το πολιτιστικό μου επίπεδο, δεν ήταν το ποδοσφαιρικό μου επίπεδο, δεν ήταν το επίπεδό μου. Προφανώς, έδωσα τα πάντα μέχρι την τελευταία μέρα. Προφανώς, έπρεπε να θρηνήσω, όπως κάνει τώρα ο Μπρούνο (Λάζε), γιατί σε κανέναν δεν αρέσει να φεύγει, αλλά η προπονητική της Μπενφίκα επιστρέφει στο επίπεδό μου, και το επίπεδό μου είναι να προπονώ τους μεγαλύτερους συλλόγους στον κόσμο».

«Όταν έφτασες στην Πόρτο το 2002, υποσχέθηκες να γίνεις πρωταθλητής; Μπορείς να υποσχεθείς το ίδιο;», τον ρώτησαν:

«Όπως υποσχέθηκα και έκανα κάτι, θα μπορούσα να είχα υποσχεθεί κάτι και να μην το έκανα. Αυτές είναι οι φάσεις ενός 60χρονου ή ενός 40χρονου. Αυτή τη στιγμή, αυτό που υπόσχομαι είναι ότι πιστεύω, και πραγματικά πιστεύω, ότι η Μπενφίκα έχει κάθε πιθανότητα να κερδίσει το πρωτάθλημα. Έχουμε χάσει δύο βαθμούς. Σίγουρα θα χάσουμε κι άλλα σε όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος. Ελπίζω όχι. Η Μπενφίκα έχει αρκετές δυνατότητες, μέσα σε αυτά τα αποδυτήρια, για να γίνει πρωταθλήτρια. Και δεν το κρύβω. Δεν υπόσχομαι, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι μπορούμε και πρέπει».

Τέσσερις ή τρεις αμυντικοί;

«Στην προηγούμενη ομάδα μου, τα πράγματα ήταν εύκολα. Ήθελα να παίξω με τέσσερις, αλλά ο σύλλογος απέκτησε πέντε παίκτες την επόμενη μέρα που έφυγα. Όσο ήμουν εκεί, ήταν αδύνατο να παίξω με τέσσερις αμυντικούς όταν η ομάδα είχε επτά αμυντικούς. Και μόνο έναν εξτρέμ. Προσαρμόζομαι πολύ καλά σε ό,τι είναι διαθέσιμο. Επαίνεσα την ομάδα της Μπενφίκα και θα το κάνω ξανά. Αν με ρωτήσετε αν προσπάθησα να παίξω με λόγια και συναισθήματα, να αφαιρέσω την πίεση από την ομάδα μου και να ασκήσω αυτήν την πίεση, προφανώς το έκανα. Αλλά δεν παίρνω πίσω ούτε λέξη από αυτά που είπα τότε: ότι η Μπενφίκα είχε κάνει εξαιρετική δουλειά στην μεταγραφική αγορά, δίνοντας στην ομάδα δυναμικό που ίσως της έλειπε την περασμένη σεζόν. Όπως έλεγα χθες, είμαι καλύτερα, αλλά δεν είμαι ακριβώς ένα εξαιρετικό παράδειγμα fair play. Όταν χάνω, δαγκώνω τα δάχτυλά μου. Δεν ήταν εύκολο για μένα να συγχαρώ την Μπενφίκα, τον Μπρούνο (Λάζε), η Μπενφίκα άξιζε όλα αυτά, αναγνωρίζω τι συνέβη. Η Μπενφίκα έχει καλή ομάδα, καλούς παίκτες, καλό προπονητή, αλλά η ζωή είναι έτσι. Ας εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία να πούμε ότι πρέπει να θρηνούμε όταν διακόπτεται η δουλειά μας. Ο Μπρούνο σίγουρα υποφέρει αυτή τη στιγμή, όπως κι εγώ πριν από ένα μήνα, αλλά η ζωή είναι έτσι, και του εύχομαι καλή τύχη».

Βρέθηκε πρόσφατα στο «Ντραγκάο». Σχετικά με την υποδοχή που περιμένει όταν η Μπενφίκα επισκεφτεί την Πόρτο στις 5 Οκτωβρίου, είπε:

«Περιμένω διαφορετική υποδοχή. Αυτή που έτυχαν ήταν φυσιολογική. Είμαι προπονητής εδώ και πολύ καιρό στον σύλλογο, ο κόσμος το αναγνωρίζει αυτό, και δεν είχα πάει στο Ντραγκάο για περίπου 20 χρόνια. Η υποδοχή ήταν φυσιολογική. Επιστρέφοντας ως προπονητής ενός μεγάλου αντιπάλου, γνωρίζοντας ότι ο στόχος δεν είναι να απολαύσω μια επίσκεψη αλλά να κερδίσω το παιχνίδι, προφανώς περιμένω διαφορετική υποδοχή. Ο σεβασμός που έχω για αυτούς και ο σεβασμός που έχουν για μένα δεν θα αλλάξει. Αλλά επιστρέφω ως προπονητής ενός μεγάλου αντιπάλου, και προφανώς, δεν υπάρχει πολύς δρόμος πίσω. Αλλά είμαι εντάξει με αυτό.»

Συχνά κατηγορείται ότι είναι πλέον πιο αμυντικός προπονητής. «Μπορείτε να υποσχεθείτε ελκυστικό, επιθετικό ποδόσφαιρο;», τον ρώτησαν:

«Με την μπάλα, πρέπει να επιτιθέμεθα με 11 παίκτες και να διατηρούμε κάποια ισορροπία. Χωρίς την μπάλα, πρέπει να αμυνόμαστε με 11 παίκτες και να δαγκώνουμε δυνατά. Η Μπενφίκα, στα τελευταία παιχνίδια, δεν έχει δαγκώσει πολύ.»