Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός : Η κριτική του Παναθηναϊκού

ΒΛΑΧΟΔΗΜΟΣ: Εξαιρετικός κάθε φορά που χρειάστηκε, κυρίαρχος στις στημένες φάσεις και καθοδηγητής της άμυνας. Πολύ καλή εμφάνιση από τον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκου.

ΓΙΟΧΑΝΣΟΝ: Ξεκίνησε «κρύος», έκανε αρκετά αβίαστα λάθη, αλλά όσο περνούσε η ώρα ανέβαζε την απόδοσή του. Περιόρισε τον Μιραλάς και δεν του επέτρεψε ούτε μια στιγμή να φανεί απειλητικός.

ΚΟΥΡΜΠΕΛΗΣ: Ηγέτης για την άμυνα του και γενικά για την ομάδα του. Έβγαινε πρώτος στην μπάλα, καθάρισε τις περισσότερες φάσεις, σήκωσε στις πλάτες του τον Παναθηναϊκό και έπαιξε με πάθος όσο κανένας άλλος, ιδιαίτερα από την κόκκινη και μετά.

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Στο πέναλτι με το οποίο ο Ολυμπιακός προηγήθηκε έκανε τραγικό λάθος, αδικώντας το καλό παιχνίδι που είχε κάνει νωρίτερα. Ο Ανσαριφάρντ του έφυγε στην πλάτη κι εκείνος τον τράβηξε απ’ τη φανέλα, κάνοντας το πέναλτι και βλέποντας την κόκκινη κάρτα. Τραγική επιλογή από έναν αμυντικό που δεν έχει δώσει το παραμικρό έως τώρα στον Παναθηναϊκό.

ΙΝΣΟΥΑ: Από τις καλύτερες βραδιές του στον Παναθηναϊκό. Είναι αυτός που κερδίζει το πέναλτι, έχοντας ανέβει ψηλά, όπως το έκανε σε όλο το ματς. Είχε 2-3 σέντρες – φαρμάκι, που δεν εκμεταλλεύτηκαν οι συμπαίκτες του και έπαιξε σαν φουλ επιθετικό μπακ, χωρίς να έχει προβλήματα αμυντικά.

ΚΑΤΣΕ: Πρόσφερε τρεξίματα, προσπάθησε να δημιουργήσει παιχνίδι, αλλά μεσοεπιθετικά δεν ήταν καλός. Στη φάση του πέναλτι δεν πρόλαβε να πάει στον χώρο δράσης του προκειμένου να κόψει την κάθετη πάσα προς την περιοχή.

ΤΖΑΝΔΑΡΗΣ: Πολύ μεστό και ώριμο παιχνίδι από τον αμυντικό μέσο του τριφυλλιού. Πολλές πετυχημένες ενέργειες, σιγουριά και ψυχραιμία στις κινήσεις του και καθαρό μυαλό όταν χρειαζόταν.

ΚΟΥΛΙΜΠΑΛΙ: Από τους καλύτερους παίκτες του Παναθηναϊκού στο ματς. Με πολλές ατομικές ενέργειες, αλλά με αρνητικό πρόσημο στην τελική προσπάθεια. Ωστόσο, αποτελούσε μόνιμη απειλή από τα δεξιά, μη επιτρέποντας στον Χατζισαφί να προωθείται και να δημιουργεί προβλήματα.

ΛΟΥΝΤ: Εξαφανισμένος στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, όσο έπαιζε δηλαδή σαν αριστερό χαφ. Όταν ο Ουζουνίδης τον έφερε στον άξονα δίπλα στον Τζανδάρη τα πήγε πολύ καλύτερα, προσφέροντας και τρεξίματα και κοψίματα και δημιουργία.

ΑΛΤΜΑΝ: Μεγάλη ψυχή ο Ισραηλινός. Έπαιξε σαν επιθετικός, κρατούσε καλά την μπάλα, απείλησε σε κάποιες περιπτώσεις και θα μπορούσε να σκοράρει. Από τα καλύτερα παιχνίδια του στον Παναθηναϊκό.

ΔΩΝΗΣ: Δεν κατάφερε σε κανένα σημείο να φανεί απειλητικός. Αν και είχε χώρους στην κόντρα επίθεση, είχε πολλές λάθος επιλογές, δεν κράτησε μπάλα και δεν μπόρεσε να βρει όπως άλλες φορές τους παίκτες που έρχονταν από πίσω.

ΜΟΥΝΙΕ: Ο κορυφαίος του Παναθηναϊκού, αν και αγωνίστηκε σαν αλλαγή. Μπήκε και αποτέλεσε τον εφιάλτη του Ολυμπιακού. Δεν κοβόταν παρά μόνο με φάουλ, ήταν απειλητικός σε κάθε του επαφή, από τα δικά του πόδια ξεκινάει η φάση του πέναλτι και είναι εκείνος που στήνει την μπάλα και ισοφαρίζει.

ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ: Έδωσε δύναμη και πάθος στο κέντρο της άμυνας, σε μια στιγμή που ο Παναθηναϊκός τα χρειαζόταν. Είχε αποτελεσματικά κοψίματα της μπάλας και βγήκε πρώτος στην μπάλα σε πολλές περιπτώσεις.

ΧΑΤΖΗΓΙΟΒΑΝΝΗΣ: Έφερε φρεσκάδα στη μεσοεπιθετική γραμμή του Παναθηναϊκού, κράτησε απασχολημένο τον Χατζισαφί. Είχε μια καλή φάση, πάτησε περιοχή και έτρεξε πολύ, κρατώντας την μπάλα.