Άρης: Η έλλειψη βελτίωσης, ο Χιμένεθ και το κασκόλ της ΑΕΚ

Η πρόσληψη του Μανόλο Χιμένεθ μετά την αποπομπή του Μαρίνου Ουζουνίδη ήταν ίσως η καλύτερη, ή τέλος πάντων από τις 2-3 καλύτερες που θα μπορούσε να κάνει ο Άρης, ειδικότερα τη δεδομένη χρονική στιγμή και με το μπάτζετ.

Προσωπικά ήθελα τον συγκεκριμένο προπονητή και τα προηγούμενα χρόνια, όποτε οι κιτρινόμαυροι αναζητούσαν προπονητή. Γιατί είναι Ισπανός, είναι έμπειρος, είναι γνώστης της ελληνικής πραγματικότητα και έχει σηκώσει τίτλους και στην Super League.

Περίπου 2,5 μήνες μετά το ντεμπούτο του και τη νίκη με 2-1 μέσα στον Ατρόμητο, ο Άρης παραμένει στάσιμος, για να μην πούμε ότι είναι και χειρότερος.

Διαβάστε επίσης Άρης: Αυτά ισχύουν για τα εισιτήρια με ΑΕΛ και ΠΑΟΚ

Προφανώς και αυτό το πρωτοφανές θέμα με τους τραυματισμούς αποτελεί γερό ελαφρυντικό, αλλά και αυτό μέχρι ένα σημείο. Όσο και προβληματική δουλειά να έγινε το καλοκαίρι, είχε παραπάνω από δύο μήνες στη διάθεσή σου ώστε να βελτιώσεις το θέμα της φυσικής κατάστασης και της ευκολίας με την οποία τραυματίζονται κάποιοι παίκτες. Και αναφέρομαι στους μυϊκούς τραυματισμούς και όχι από χτυπήματα όπως αυτό που υπέστη ο Αλφαρέλα μετά την «τσεκουριά» του Μουκουντί.

Ακόμη και με τις απουσίες όμως, μια βελτίωση σε θέμα αυτοματισμών και δημιουργίας στην επίθεση και αμυντικής θωράκισης θα έπρεπε να υπάρξει. Δεν υπάρχει όμως, καθώς με εξαίρεση ίσως μια καλυτέρευση στα στημένα, δεν βλέπουμε κάτι άλλο. Ο Άρης εξακολουθεί να τρώει γκολ σε κάθε ματς και πολύ δύσκολα να βάζει.

Μάλιστα ο Χιμένεθ που έτσι κι αλλιώς είναι αμυντικογενής προπονητής, η κατάσταση με τις απουσίες τον κάνει να παρουσιάζει ένα ακόμη πιο «μαζεμένος».

Στο ντέρμπι της ΟΠΑΠ Αρένα, απέναντι σε μια ΑΕΚ που κι αυτή δεν είναι στα καλύτερά της και που ο Άρης την υποχρέωσε σε μια φλύαρη υπεροχή για μεγάλο μέρος, το… έβλεπες να έρχεται και τελικά ήρθε. Ένα γκολ η Ένωση σε 25 τελικές (στην πλειοψηφία τους όχι πραγματικές ευκαιρίες) και «γειά σας» καθώς ο Άρης δεν απείλησε παρά ελάχιστα.

Σε κάθε περίπτωση μία ακόμη αλλαγή προπονητή μέσα στη σεζόν δεν θα βοηθήσει σε τίποτα. Ίσα ίσα τα πράγματα μάλλον θα γίνονταν χειρότερα. Ωστόσο, με την επιστροφή των περισσότερων τραυματιών σιγά σιγά θα πρέπει η ομάδα του Χιμένεθ να παρουσιάσει επιτέλους βελτίωση. Συν τις μεταγραφές που έχει ζητήσει τον Ιανουάριο και λογικά θα γίνουν.

Το μόνο που μπορεί να «καταπραΰνει» το βαρύ κλίμα που υπάρχει είναι μόνο τα θετικά αποτελέσματα.

Πάντως κακά τα ψέματα και καλύτερη να ήταν η αγωνιστική εικόνα, δύσκολα ο Άρης θα έμπαινε στην 4άδα (ή δύσκολα θα τον άφηναν ακόμη και να μπορούσε), με τον στόχο του Κυπέλλου να είναι ο πιο εφικτός. Κι εκεί τουλάχιστον ο «Θεός του πολέμου» τα έχει πάει καλά.

Ας πάμε τώρα στο θέμα της βράβευσης του Χιμένεθ από την ΠΑΕ ΑΕΚ (βίντεο πάνω). Πρώτα από όλα αν ο Άρης είχε κερδίσει το ντέρμπι ή αν τα πήγαινε καλά στο πρωτάθλημα κανείς, ή τέλος πάντων πολλοί λίγοι θα ασχολούνταν με το θέμα.

Από εκεί και πέρα θα μπορούσε η τελετή να είναι πιο «ήπια» (αυτό θα έπρεπε να το συνεννοηθεί εξ αρχής η ΠΑΕ Άρης) και ο ίδιος ο Ισπανός τεχνικός να το πάει πιο… σβηστά.

Για το θέμα του κασκόλ δεν μπορούσε να κάνει κάτι καθώς ένας από τους οργανωμένους οπαδούς της Ένωσης του το φόρεσε στον λαιμό. Τι ακριβώς να κάνει δηλαδή; Να το βγάλει μπροστά σε όλη την ΟΠΑΠ Αρένα; Δεν γινόταν. Ίσα ίσα που μετά από λίγο το έβγαλε με τρόπο και το έβαλε πάνω στην ανθοδέσμη.

Το λάθος του Χιμένεθ ήταν ότι ήταν υπερβολικά εκδηλωτικός και ότι πήγε προς τους οργανωμένους διανύοντας πολλά μέτρα στον αγωνιστικό χώρο. Θα μπορούσε η όλη τελετή να πραγματοποιηθεί είτε στο κέντρο του γηπέδου είτε εκεί στους πάγκους των ομάδων και ο Ισπανός να χαιρετήσει όλο το γήπεδο από εκεί. Ωραία και καλά.