Yusuf mentality*

Λένε πως οι ιστορίες μοιάζουν λογικότερες όταν τις διαβάζεις… ανάποδα. Και σίγουρα όταν θα έρθει η ώρα να κλείσει ο κύκλος του Γιουσούφ Γιαζίτσι στον Ολυμπιακό, θα είναι ευκολότερος (για όλους) ο… βαθμός στο απολυτήριο.

Και για το κλαμπ που επένδυσε σε εκείνον τέλη Σεπτέμβρη του 2024 βλέποντας σε εκείνον μια περίπτωση τύπου Ζέλσον Μαρτίνς, όπου το μόνο που χρειάζονταν θα ήταν χρόνος και υπομονή.

• Διαβάστε επίσης: Η παρακάμερα του Ολυμπιακού με τους πυρσούς και τα καπνογόνα στη Σύρο (vid)

Και για τον προπονητή που επί της ουσίας σε άλλη χρονιά τον ήθελε και σε άλλη τον έχει, έπειτα από τον περσινό σοκαριστικό τραυματισμό του Τούρκου.

Και για τον ίδιο που στα 28 του με προίκα 45 συμμετοχές στην εθνική ομάδα, ένα πρωτάθλημα Γαλλίας (Λιλ) και ένα σωρό από σπουδαίες αναμνήσεις πασχίζει να επιστρέψει στο επίπεδο που ξέρει πως ανήκει.

Μέχρι τότε: «Chapeau» που λένε οι Γάλλοι για το work ethic. Για τη νοοτροπία πρωταθλητή. Και για το παράδειγμα που δίνει γύρω του σε μικρότερους και μεγαλύτερους.

Ο τύπος που το καλοκαίρι έφυγε 20 ημέρες αργότερα από τους συμπαίκτες του από τον Ρέντη για να συνεχίσει τις προπονήσεις. Ο ίδιος που επέστρεψε πρώτος, μια εβδομάδα πριν την έναρξη της προετοιμασίας, πιάνοντας δουλειά με τον Αλέξη Καλογερόπουλο και τους άλλους πιτσιρικάδες που διεκδικούσαν μια θέση στην προετοιμασία.

Εξαιρετικός στην pre season. Επαγγελματίας όταν κατάλαβε ότι ο προπονητής του δεν τον υπολογίζει για την ευρωπαϊκή λίστα. Και κάθε φορά που πατά χορτάρι; Έτοιμος να κερδίσει το προνόμιο του να ανοίξει μια κουβέντα γύρω του.

Την Κυριακή στο Αγρίνιο, εκτέλεσε το κόρνερ για το 1-0 του Ελ Κααμπί. Χθες σε μια παρτίδα Κυπέλλου σε πλαστικό γήπεδο, που άλλοι την ένιωσαν σχεδόν… αγγαρεία, εκείνος έβαλε δύο γκολ και είχε μια ακόμη τελική πάσα. Και έφτασε ήδη ο λογαριασμός του σε ένα από εκείνα τα οξύμωρα που όχι τυχαία το συναντάς στους αντίστοιχους του Μεντί Ταρέμι και του Ρομάν Γιάρεμτσουκ.

Τέσσερα γκολ και πέντε ασίστ σε 12 ματς, τυπικά. Τέσσερα γκολ και πέντε ασίστ σε 421’ συμμετοχής ουσιαστικά. Όπερ ένα γκολ/ασίστ κάθε 46΄. Ναι, οκ το έχει. Και το έχει εύκολα αλά… Φορτούνης. Μπορεί ανά πάσα στιγμή χωρίς πολλά-πολλά να δει μια γωνιά εκεί που κανείς δεν βλέπει τίποτα. Να χτυπήσει τη μπάλα είτε με το αριστερό είτε με το δεξί και εκείνη να τον υπακούσει σαν τηλεκατευθυνόμενη. Που για «10άρι» έχει μια ιδιαίτερη άνεση και δύναμη στον αέρα. Και πάνω από όλα: Όλα τα παραπάνω παίρνοντας την απόφαση. Ποιος ξεχνά το γκολ στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με τον Αστέρα. Ποιος άλλος θα σούταρε από εκεί…

Ίσως είναι πολυτέλεια σε ένα ρόστερ που δεν χωράει ούτε ο Ρεμί Καμπελά, που είναι αναπληρωματικός ο Στρεφέτσα και που τελικά δεν υπάρχει χώρος για ένα ακόμη παιδί του Ρέντη σαν τον Σταύρο Πνευμονίδη.

Ίσως πάλι το απαιτητικό Mendiball απαιτεί μεγαλύτερη προσαρμογή στο παιχνίδι χωρίς τη μπάλα, στις μικρές κούρσες της πίεσης κλπ. Ίσως αν πέρσι ο Τούρκος δεν είχε τραυματιστεί η ιστορία να ήταν διαφορετική, μιας και ο κόουτς χρειάστηκε πολύ καιρό ως ότου βρει τη φόρμουλα στις πτέρυγες μιας και ο Γουίλιαν με τον Βέλντε πέρασαν και δεν ακούμπησαν.

Όπως και να έχει; Η υπόθεση Γιαζίτσι στον Ολυμπιακό παραμένει σταθερά μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες, πλησιάζοντας στο παράθυρο του Γενάρη. Διότι ο Τούρκος δεν επιτρέπει την υποβάθμιση της…