Ο Ζιντάν, ο Μπουφόν και τα σκοτεινά δευτερόλεπτα της υπέρλαμπρης καριέρας τους (vids)

Δύο ονόματα, δυό θρύλοι του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Δύο ημερομηνίες. Λίγα δευτερόλεπτα. Σαν να αποσπάται μια στιγμή από το χωρό – χρόνο. Δυό μικρές σκοτεινές στιγμές που διέκοψαν για λίγο την λάμψη που τους συνόδευε για χρόνια. Και… θα συνεχίσει ες αεί να τους συνοδεύει. Δυό απολύτα ανθρώπινοι «ήρωες». Δύο εμβληματικές φυσιογνωμίες που έγδαραν το… σταριλίκι που επιβάλει το σύγχρονο ποδόσφαιρο πάνω σε μία απόλυτα «γήινη» αντίδραση.

Ζινεντίν Ζιντάν και Τζιανλουίτζι Μπουφόν. Στις 9 Ιουλίου του 2006, ο Γάλλος άσος ο πρωταγωνιστής. Ο Ιταλός πορτιέρε, απλός θεατής μια συγκλονιστικής στιγμής. Το πιο ανθρώπινο αντίο ενός ποδοσφαιριστή-θρύλου, που δεν σκέφτηκε δευτερόλεπτο ότι δισεκατομμύρια ζευγάρια μάτια είναι στραμμένα πάνω του, όταν τέθηκε ζήτημα τιμής. Στις 11 Απριλίου του 2018, οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Ο Γάλλος απλώς παρακολούθησε από τον πάγκο τον Βάσκεθ να κερδίζει το πέναλτι από τον Μπενάτια. Είδε τον Κριστιάνο Ρονάλντο να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα από την άσπρη βούλα. Μπροστά στην εστία δεν στεκόταν ο Μπουφόν, αλλά ο Σέζνι. Ο θρυλικός Τζίτζι είχε αντιδράσει. Η οργή του, είχε κερδίζει σε αυτή την άνιση εσωτερική μάχη της λογικής με το συναίσθημα.

Παγκόσμιο Κύπελλο 2006. Ιταλία – Γαλλία. Ώρα 20:07 (περίπου). Ο Μαλουντά ανατρέπεται από μαρκάρισμα του Ματεράτσι εντός περιοχής. Ο διαιτητής Οράσιο Ελισόνδο καταλογίζει το πέναλτι. Ίσως να ήταν και αυστηρή η απόφαση. Στο επόμενο πλάνο ο Ζινεντίν Ζιντάν τοποθετεί την μπάλα στην άσπρη βούλα. Σηκώνει τα μάτια και βλέπει τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν κάτω από τα γκολποστ. Πλασάρει. Η μπάλα βρίσκει το οριζόντιο δοκάρι και ύστερα καταλήγει στα δίχτυα. Δώδεκα λεπτά μετά ο Ματεράτσι ισοφαρίζει (1-1). Συμπληρώνεται το πρώτο ημίχρονο. Το δεύτερο. Το πρώτο μέρος της παράτασης. Ξεκινά το δεύτερο μέρος. Παύση…

109 λεπτό: Ο σκόρερ του τέρματος της Ιταλίας, Μάρκο Ματεράτσι, βρίζει την αδερφή του. Εκείνος γυρίζει και τον χτυπά στο στήθος με κουτουλιά. Ο Ιταλός αμυντικός πέφτει στο έδαφος. Ο Ζιζού είναι ανέκφραστος. Δεν απομακρύνεται από το σημείο. Δέχεται αδιαμαρτύρητα την κόκκινη κάρτα του διαιτητή. Βγάζει το περιβραχιόνιο του αρχηγού και αποχωρεί από τον αγωνιστικό χώρο. Αυτός ήταν. Αυτός ήταν καθόλη τη διάρκεια της καριέρας του. Αυτός ήταν και στο τελευταίο του παιχνίδι. Ένας αλήτης αριστοκράτης. Ένας Γάλλος με Αλγερινή καταγωγή. Ένας άνθρωπος που είδε να προβάλλεται στο Παγκόσμιο Κύπελλο, στη γιγαντοθόνη του μυαλού του, μια φάση παρόμοια με όσες ζούσε σαν παιδί στις γειτονιές της Μασαλλίας. Τότε που δεν ανεχόταν από κανέναν να προσβάλει εκείνον και την οικογένειά του.

Προημιτελική φάση του Champions League 2018. Ρεάλ Μαδρίτης – Γιουβέντους. Ώρα 23:36. Ο Λούκας Βάσκεθ κερδίζει πέναλτι από τον Μεχντί Μπενατιά. Η Γιουβέντους έχει σιγήσει το Σαντιάγο Μπερναμπέου, είχε ισοφαρίσει το 3-0 του πρώτου αγώνα. Όλα έδειχναν ότι θα οδηγήσει την αναμέτρηση στην παράταση. Μέχρι που ήρθε η δικιά της στιγμή να σωπάσει. Να αποδεχτεί τον δεσποτισμό του άρχοντα του αγώνα. Του Άγγλου ρέφερι Μάικλ Όλιβερ. Παύση…

Ο αρχηγός των Μπιανκονέρι είναι έξω φρενόν. Δεν μπορεί να δεχτεί αδιαμαρτήρητα την απόφαση. Το δίκιο του, το μαράζι του, γίνονται θηλιές και των πνίγουν. Ξεσπάει. Κατευθύνεται απειλητικά προς τον διαιτητή. Του επιτίθεται φραστικά, τον σπρώχνει. Στο 117ο και (πιθανόν) τελευταίο του παιχνίδι στο Champions League δέχεται την πρώτη κόκκινη κάρτα της καριέρας του στη διοργάνωση. Δύο παίκτες με κοινό σημείο αναφοράς την «φθαρτότητα». Τα σκοτεινά δευτερόλεπτα σε μια καριέρα που τη φώτιζαν πάντα οι πιο έντονοι προβολείς.

Με αφορμή τους παραπάνω θρυλικούς άσους, to10.gr σας θυμίζει μερικά ακόμα «πικρά» αντίο.

Στίβεν Τζέραρντ

Ήταν 16 Μαϊου του 2015, ήταν το προγραμματισμένο «αντίο» του θρυλικού κάπτεν της Λίβερπουλ στην ομάδα της καρδιάς του, στο παιχνίδι κόντρα στην Κρίσταλ Πάλας. Οι Reds ηττήθηκαν με 3-1. Στην τελευταία του «παράσταση» μπροστά στο κοινό που τόσο τον αγάπησε, η ομάδα δεν κατάφερε να νικήσει. Παρόλα αυτά όσοι βρέθηκαν στις κερκίδες δεν σταμάτησαν να τραγουδούν λεπτό. Φέρνοντας στο νου, τις δεκάδες στιγμές χαράς και συγκίνησης που τους προσέφερε. Το ίδιο πικρό ήταν και το τελευταίο του παιχνίδι στο αγγλικό πρωτάθλημα τον Μάιο του 2015. Την ίδια στιγμή που πάντες δάκρυζαν αποχαιρετώντας έναν εκπρόσωπο του ρομαντικού ποδοσφαίρου, την ίδια στιγμή η Λίβερπουλ έχανε με το βαρύ 6-1 από την Στόουκ Σίτι, για πρώτη φορά μετά το μακρινό 1963. Τι κι αν του άξιζε ένα μεγαλειώδες τέλος; Ο ποδοσφαιρικός Θεός στο Μπριτάνια είχε άλλα σχέδια.

Πάουλο Μαλντίνι

Ο καπιτανό της Μίλαν, έχοντας φορέσει στην καριέρα του μονάχα τη ροσονέρα φανέλα έριξε τους τίτλους τέλους στην καριέρα του το 2009. Στις 24 Μαίου επισκέφθηκε για τελευταία φορά το δεύτερο σπίτι του – το Σαν Σίρο. Οι Μιλανέζοι υποδέχονταν τη Ρόμα. Η αναμέτρηση δεν πήγε όπως όλοι την ονειρεύονταν. Οι γηπεδούχοι ηττήθηκαν με 3-2. Η εορταστική ατμόσφαιρα αμαυρώθηκε από δύο πανό που υψώθηκαν εναντίον του από συγκεκριμένη μερίδα οργανωμένων οπαδών της Μίλαν. Το ένα έφερε το εξής μήνυμα: «Ευχαριστούμε καπιτάνο: στο γήπεδο ήσουν ένας ασταμάτητος πρωταθλητής αλλά δεν σεβάστηκες όσους σε έκαναν να πλουτίσεις» και το άλλο, που αναρτήθηκε όταν έκανε τον γύρο του θριάμβου, έλεγε: «Για τα 25 χρόνια ένδοξης καριέρας σου άκου τα ευχαριστώ από εκείνους που αποκάλεσες επαίτες και μισθοφόρους» συνοδευόμενο από μία φανέλα του Φράνκο Μπαρέζι με το Νο 6 ενώ την ίδια στιγμή ακουγόταν: «Υπάρχει μόνο ένας καπιτάνο…»

Ρονάλντο

Ο δύο φορές νικητής της Χρυσής Μπάλας, ο θρυλικός Ρονάλντο. Το Φαινόμενο. Ήταν ένας ποδοσφαιριστής – θαύμα της φύσης. Την εποχή που εντάχθηκε στην Κορίνθιανς το 2009, όμως, ήταν σκιά του εαυτού του. Οι σοβαροί τραυματισμοί είχαν πλέον τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η Κορίνθιανς αποκλείστηκε από τη συνέχεια του Κόπα Λιμπερταδόρες. Εκείνος ένιωθε πως αθετεί την υπόσχεσή του προς τους φιλάθλους της Τιμάο. Τους είχε πει πως θα τους οδηγήσει στον τίτλο. Φευ! Μετά τον πρόωρο αποκλεισμό κατηγορήθηκε από τους οπαδούς, λοιδωρήθηκε, του φόρτωσαν το ψευδώνυμο «O Gordo» δηλαδή «ο χοντρός». Εν τέλει αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του.