Μουντιάλ, εις το όνομα του πατρός!

To τελευταίο σφύριγμα του, Πολωνού ρέφερι, Μαρτσίνιακ, στο στάδιο «Αviva» του Δουβλίνου, μετά το εμφατικό 5-1 της Δανίας επί του ΕΪΡΕ, που έστειλε τους Σκανδιναβούς στα Ρωσικά γήπεδα, σήμανε την απαρχή ξέφρενων πανηγυρισμών, τόσο στον αγωνιστικό χώρο, από τους παίκτες του Νορβηγού Άγκε Χαρέϊντε, όσο και στις κερκίδες, από τους ρόλινγκανς, αλλά κι όπου Γης βρίσκονταν Δανοί.

Ωστόσο στην οικία του Πέτερ Σμάϊχελ η γιορτή ήταν διπλή (ου μην και….τρικούβερτη), αφού ο θρυλικός γκολκίπερ έβλεπε τον…κανακάρη του, Κάσπερ, να βαδίζει στα χνάρια του – και σε διεθνές επίπεδο – εξασφαλίζοντας την παρουσία του στα τελικά του παρθενικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου!

Δεν είναι άλλωστε και σύνηθες φαινόμενο πατέρας και γιος να συμμετέχουν στην κορυφαία, ανα τετραετία, ποδοσφαιρική γιορτή…

Μόλις 25 παίκτες, πριν τον γκολκίπερ της Λέστερ, είχαν καταφέρει ν’ αποδείξουν ότι «το μήλο έπεσε κάτω από την μηλιά»!

Διασημότερα παραδείγματα, εκείνων που μετέτρεψαν το Μουντιάλ σε …οικογενειακή υπόθεση, είναι των Ιταλών Τσέζαρε και Πάολο Μαλντίνι, των Ισπανών (συνονόματων) Μανουέλ Σαντσίς, αλλά και των Μιγκέ Άνχελ και Τσάμπι Αλόνσο, των Γάλλων Ζαν και Γιούρι Τζορκαέφ, των Ουρουγουανών Πάμπλο και Ντιέγκο Φορλάν και των Ολλανδών Ντάνι και Ντάλεϊ Μπλιντ.

Στη λίστα φιγουράρει κι ο «γνώριμος» μας (λόγω Ολυμπιακού) Βλάντιμιρ Βάϊς, που, επίσης, μιμήθηκε τον συνονόματο γονιό του.

Η λίστα με τους ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ και τους ΥΙΟΥΣ του Παγκοσμίου Κυπέλλου

Λουίς Πέρες (Mεξικό, 1930)                       Mάριο Péreς (Mεξικό, 1970)

Mαρτίν Βαντολρά (Ισπανία, 1934)                   Χοσέ Βαντολρά (Mεξικό, 1970)

Ροζέρ Ριό (Γαλλία, 1934)                        Πατρίς Ριό (Γαλλία, 1978)

Ντομίνγκος ντα Γκουία (Bραζιλία, 1938)                 Αντεμίρ ντα Γκουία (Bραζιλία, 1974)

Τομάς Μπαλκάσαρ (Mεξικό, 1954)            Χαβιέρ Ερνάντες Γκουτιέρες (Mεξικό, 1986)

Τσέζαρε Μαλντίνι (Italy, 1962)                    Πάολο Mαλντίνι (Iταλία 1990/94/98/2002)

Mανουέλ Σαντσίς Mαρτίνες (Ισπανία, 1966)           Mανουέλ Σαντσίς Οντιγιουέλο (Ισπανία, 1990)

Ζαν Τζορκαέφ (Γαλλίας, 1966)                   Γιούρκι Τζορκαέφ (Γαλλία, 1998/2002)

Mιγκέλ Ρέϊνα (Ισπανία, 1966)                      Πέπε Ρέϊνα (Ισπανία, 2006/10)

Πάμπλο Φορλάν (Ουρουγουάη, 1966/74)                 Ντιέγκο Φορλάν (Ουρουγουάη, 2002/10/14)

Nικολάε Λουπέσκου (Ρουμανία, 1970)                 Γιονούτ Λουπέσκου (Ρουμανία, 1990/94)

Γιαν Βερχέγιεν (Bέλγιο, 1970)                    Γκερτ Βερχέγιεν (Bέλγιο, 1998/2002)

Χούλιο Μοντέρο Καστίγιο (Ουρουγουάη, 1970/74)       Πάολο Μοντέρο (Ουρουγουάη, 2002)

Άντερς Λίντεροθ (Σουηδία, 1978) Τομπάϊας Λίντεροθ (Σουηδία, 2002/06)

Ίλια Πέτκοβιτς (Γιουγκοσλαβία, 1974)               Ντούσαν Πέτκοβιτς (Σερβία και Μαυροβούνιο, 2006)

Ρόϊ Άντερσον (Σουηδία, 1978)                    Πάτρικ Άντερσον (Σουηδία, 1994/2002)

Ρόϊ Άντερσον (Σουηδία, 1978)                    Ντάνιελ Άντερσον (Σουηδία 2002/06)

Mιγκέλ Άνχελ Αλόνσο (Ισπανία, 1982)               Τσάμπι Αλόνσο (Ισπανία, 2006/10/14)

Γιάν Κοζάκ (Τσεχοσλοβακία, 1982)                Γιάν Κοζάκ (Σλοβακία, 2010)

Βλόντιμιερζ Σμολάρεκ (Πολωνία, 1982/86)           Eουσέμπιουζ Σμολάρεκ(Poland, 2006)

Τσα Μπουμ – Κουν (Νότιος Κορέα, 1986)                 Τσα Ντου – Ρι (Νότιος Κορέα 2002/10)

Χαβιέρ Ερνάντες Γκουτιέρες (Mεξικό, 1986)       Χαβιέρ Ερνάντες (Mεξικό, 2010/14)

Βλάντιμιρ Βάϊς (Τσεχοσλοβακία, 1990)           Βλάντιμιρ Βάϊς (Σλοβακία, 2010)

Aλεσάντρε Γκιμαράες (Κόστα Ρίκα, 1990)          Σέλσο Μπόρχες (Κόστα Ρίκα, 2014)

Ντάνι Μπλιντ (Ολλανδία, 1990/1994)            Ντάλεϊ Μπλιντ (Ολλανδία, 2014)

Πέτερ Σμάϊχελ (Δανία, 1998)          Kάσπερ Σμάϊχελ (Δανία, 2018)

* Σε παρένθεση η Εθνική ομάδα που αγωνίστηκαν κι η χρονολογία της διοργάνωσης (-σεων) που συμμετείχαν.