Η Τσέλσι περνά... άνευ αγώνος τον ημιτελικό με την Τζουργκάρντεν και στον τελικό του Conference League θα έχει μπροστά της μια ιστορική ευκαιρία να... βαρύνει ακόμη περισσότερο τη μπλε φανέλα.
Όταν το 1982 ο θρυλικός Άγγλος επιχειρηματίας, Κεν Μπέιτς, «αγόραζε» την Τσέλσι έναντι του… ιλιγγιώδους ποσού της μιας αγγλικής λίρας -καθότι τα χρέη που είχε μαζέψει την οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση- οι «μπλε» θεωρούνταν μια «ιστορική» αγγλική ομάδα. Μια ομάδα που είχε να επιδείξει κάποιες επιτυχίες -εν είδει φωτοβολίδας- κατά το παρελθόν της.
Μια ομάδα που ήταν περισσότερο γνωστή για τους ακραία σκληροπυρηνικούς της χούλιγκανς, παρά για οτιδήποτε που να είχε πραγματική σχέση με το σπορ. Σε σημείο που οι ιθύνοντες του συλλόγου βρήκαν τότε εξαιρετική την ιδέα να τοποθετήσουν ηλεκτροφόρα σύρματα στα κάγκελα του «Στάμφορντ Μπριτζ»…
Η εποχή Μπέιτς -πέρα από κάποιες διάσπαρτες αναλαμπές σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, με σημαντικότερη την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1998- άφησε πίσω της τον εκσυγχρονισμό του γηπέδου της αλλά κυρίως… καμμένη γη.
Από τη 1 λίρα, στο 1,66 δις δολάρια
Εκεί, εμφανίζεται το όνομα Ρομάν Αμπράμοβιτς. Ο Ρώσος δισεκατομμυριούχος, τον Ιούνιο του 2003, αγοράζει τον σύλλογο από τον Μπέιτς έναντι 140 εκατομμυρίων λιρών, με τα χρέη να είναι άλλα 100 εκατομμύρια. Ωστόσο, το νέο αφεντικό των Λονδρέζων συνεχίζει να ξοδεύει αφειδώς. Για την ακρίβεια, η Τσέλσι εμφανίζει σταθερά (πολλά) χρέη για τα πρώτα 9 χρόνια της εποχής Αμπράμοβιτς. Fast Forward στον ισολογισμό του 2018, δηλώνει κέρδη ρεκόρ για την ιστορία της: 62 εκατ. λίρες, μετά φόρων! Δύο χρόνια νωρίτερα, το 2016, είχε βρεθεί και στην 7η θέση των πιο ακριβών ποδοσφαιρικών συλλόγων παγκοσμίως, με αξία 1,66 δις δολάρια!
Όμως όλα αυτά τα χρόνια, από τις πρώτες μέρες της εποχής Αμπράμοβιτς, τα λεφτά που έφευγαν από τα ταμία της έφευγαν… έξυπνα, όχι αλόγιστα. Γινόντουσαν ποδοσφαιρικές επενδύσεις και όχι σπατάλες. Κινήσεις ουσίας -ακόμη και οι ακριβές- και όχι εντυπωσιασμού. Και βεβαίως, ο πρώτος που την έβαλε σε αυτό το δρόμο ήταν ο Special One: ο σπουδαίος Ζοζέ Μουρίνιο. Ο Ρώσος ολιγάρχης δίνει στον Πορτογάλο τα «κλειδιά» του club, αυτός την βάζει στον δρόμο του πρωταθλητισμού, όλοι οι διάδοχοι έχουν μια πολύ γερή ποδοσφαιρική βάση να πατήσουν ώστε να χτίσουν πιο πάνω και τα υπόλοιπα είναι ήδη καταγεγραμμένη Ιστορία!
Η ομάδα που διέλυσε τα κλισέ
Μέχρι εκείνο το σημείο, η Τσέλσι είναι διαχρονικά μια… μετρίως μέτρια αγγλική ομάδα, που όταν δεν βρίσκεται σε χαμηλότερες κατηγορίες, συνήθως βολοδέρνει στα μεσαία στρώματα του βαθμολογικού πίνακα. Έχει κατακτήσει ένα πρωτάθλημα Αγγλίας μισό αιώνα πίσω, το 1955, 3 FA Cup και 1 Community Shield. Στην Ευρώπη -ως αγγλική ομάδα- είχε καταφέρει να λάμψει δις στην τρίτη τη τάξει διοργάνωση της UEFA, το Κύπελλο Κυπελλούχων, με δύο διαφορετικές κατακτήσεις. Αυτή της εποχής Μπέιτς το 1998 και αυτή του 1971, όταν νίκησε 2-1 τη Ρεάλ Μαδρίτης στον επαναληπτικό τελικό (σ.σ. 1-1 ο πρώτος) που φιλοξενήθηκε φυσικά στο παλιό Στάδιο Καραϊσκάκη!
Ούτε η Μάντσεστερ Σίτι, ούτε η Παρί, ούτε καμία άλλη. Η Τσέλσι, είναι η πρώτη ομάδα που… διέσυρε όλα τα κλασικά κλισέ που χρησιμοποιούνται στο ποδόσφαιρο. Και μάλιστα το έκανε με τρόπο αμιγώς ποδοσφαιρικό, με μέθοδο, με πλάνο και με υπομονή. Όχι ξοδεύοντας ατελείωτα δισεκατομμύρια στην τύχη, ελπίζοντας κάποια στιγμή να πιάσουν τόπο. Την τελευταία διετία, η Παρί Σεν Ζερμέν, για πρώτη φορά στη δική της σύγχρονη εποχή ακραίου πλουτισμού, αποφάσισε να κάνει ακριβώς το ίδιο, δίνοντας τα κλειδιά της σε έναν άλλο σπουδαίο ποδοσφαιράνθρωπο -τον Λουίς Ενρίκε- και τα αποτελέσματα -σε ποδοσφαιρικό επίπεδο- είναι προφανή: πάει και αυτή να αφήσει εποχή.
Τελικά, έχουν δίκιο οι… Beatles;
Οι Beatles πρώτοι έβαλαν στην pop κουλτούρα την ατάκα «τα λεφτά δεν αγοράζουν την αγάπη», με το Can’t Buy Me Love. Τα λεφτά δεν αγοράζουν την ευτυχία. Η ρήση αυτή πήρε διάφορες μορφές στο ποδόσφαιρο ανά τα χρόνια: Τα λεφτά δεν φτιάχνουν ομάδες. Τα λεφτά δεν εγγυώνται την επιτυχία. Τα λεφτά δεν φτιάχνουν φανέλες. Τα λεφτά δεν αγοράζουν την Ιστορία. Για την οικονομία της ποδοσφαιρικής κουβέντας, όλα αυτά ίσως ισχύουν. Από την άλλη, για κάθε αντίστοιχο κλισέ, η Τσέλσι πλέον έχει να απαντήσει με μια κούπα!
Καθότι -ένα ακόμη fast forward δύο και κάτι δεκαετίες μετά το 2003 και την έναρξη της εποχής Αμπράμοβιτς, η Τσέλσι είναι ένα από τα ισχυρότερα ποδοσφαιρικά brand names παγκοσμίως με μια φανέλα που έχει «βαρύνει» τόσο, ώστε να κοιτάζει στα μάτια ακόμη και τα απόλυτα ευρωπαϊκά μεγαθήρια.
Και βεβαίως, είναι μια από τις πιο πετυχημένες ομάδες στην Ιστορία!
Για την ακρίβεια:
- είναι 6η στη συνολική λίστα των ευρωπαϊκών τροπαίων με 8, πίσω πλέον μονάχα από τους κολοσσούς του σπορ (Ρεάλ Μαδρίτης 23, Μίλαν 14, Μπαρτσελόνα 14, Λίβερπουλ 13, Μπάγερν Μονάχου 10). Από 8 έχουν επίσης Γιουβέντους, Άγιαξ και Σεβίλλη).
- είναι 5η πιο πετυχημένη αγγλική ομάδα με 25 τρόπαια στο Νησί και συνολικά 34 (σ.σ. συν 1 Παγκόσμιο Συλλόγων)
- είναι μία από τις 5 μόλις ευρωπαϊκές ομάδες που έχουν κατακτήσει τέσσερα διαφορετικά τρόπαια της UEFA (Champions League, Europa League / Κύπελλο UEFA, Κύπελλο Κυπελλούχων, Σούπερ Καπ). Η Μπάγερν Μονάχου, ο Άγιαξ, η Γιουβέντους και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι οι άλλες τέσσερις.
- είναι επίσης η μοναδική από αυτές που έχει να επιδείξει από τουλάχιστον δύο κατακτήσεις σε καθεμιά από τις 4 αυτές διοργανώσεις.
Όμως δεν σταματάει εκεί!
Η πρώτη ever ιστορική ευκαιρία
Το βράδυ της Πέμπτης, έκανε περίπατο στην έδρα της ταπεινής, σουηδικής Τζουργκάρντεν (1-4) και αν δεν γίνει πιθανότατα η μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία των ευρωπαϊκών διοργανώσεων στη ρεβάνς σε μια εβδομάδα στο Λονδίνο, στις 28 Μαΐου στο Βρότσλαβ της Πολωνίας θα αγωνιστεί στον τελικό του Conference League. Εκεί -ως απόλυτο φαβορί όποια εκ των Μπέτις ή Φιορεντίνα και να αντιμετωπίσει- θα έχει μπροστά της μια ιστορική ευκαιρία, ώστε να αφήσει εποχή στο ποδόσφαιρο με ένα ρεκόρ που πολύ δύσκολα θα σπάσει στο μέλλον.
Αν σηκώσει το τρόπαιο, θα γίνει η πρώτη ομάδα στην Ιστορία που θα έχει κατακτήσει και τα 5 τρόπαια της UEFA, δηλαδή το Champions League (2012, 2021), το Europa League ή Κύπελλο UEFA (2013, 2019), το Κύπελλο Κυπελλούχων (1971, 1998), το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ (1998, 2021) και φυσικά το Conference League.
«Δεν μπορώ να αγοράσω την αγάπη, όλοι μου το λένε», τραγούδησαν οι Beatles σε αυτό το ιστορικό κομμάτι του 1964 και αναρωτήθηκαν: «Πες μου τι θέλεις, τι είδους πράγματα είναι αυτά που δεν μπορώ να αγοράσω».
Λίβερπουλ – Λονδίνο, ένα τσιγάρο δρόμος: τουλάχιστον σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, η Τσέλσι έχει τις απαντήσεις.