Ο Άδωνις Γεωργιάδης οραματίζεται ένα έθνος κουμπουροφόρων σε αλληλοεξόντωση

Οι Ηνωμένες Πολιτείες κατακρίνονται διεθνώς γιατί έχουν ένα από τα υψηλότερα ποσοστά θανάτων από πυροβόλα όπλα στον κόσμο. Αυτό δεν αντανακλά μόνο κάποιες διαφορές στις κοινωνικές συνθήκες. Πρωτίστως οφείλεται στο γεγονός ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες το ποσοστό της οπλοκατοχής είναι πολύ πιο υψηλό, γιατί η οπλοκατοχή εξακολουθεί να θεωρείται ένα δικαίωμα, κατοχυρωμένο στο αμερικανικό σύνταγμα. Το γεγονός αυτό, μαζί φυσικά με την τεράστια επιρροή πανίσχυρων συγκεκριμένων λόμπι -γιατί το δάχτυλο ποτέ δεν λειτούργησε ως ασφαλής κρυψώνα- έχουν ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να υπάρξει αποτελεσματικός περιορισμός της.

Μόνο που όταν υπάρχουν πολλά όπλα διαθέσιμα, αυτά θα χρησιμοποιηθούν. Και τότε θα έχουμε νεκρούς.

Αυτός είναι ο λόγος που στις περισσότερες χώρες το δικαίωμα της οπλοκατοχής αναγνωρίζεται μόνο στις δημόσιες αρχές και σε πολύ περιορισμένο αριθμό ανθρώπων που έχουν ειδικές άδειες οπλοφορίας.

Αυτό στηρίζεται και στην αντίληψη ότι με την εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού στις οργανωμένες πολιτείες η τιμωρία και η απόδοση δικαιοσύνης είναι δουλειά του κράτους και ότι δεν μπορούν να υπάρχουν μορφές αυτοδικίας ή ένοπλης αυτοάμυνας. Σε τελική ανάλυση, αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να υπάρχει κράτος: να μη χρειάζεται ο πολίτης να ταμπουρώνεται, οπλισμένος μέχρι τα δόντια για να αντιμετωπίσει τη μία την άλλη απειλή, ακριβώς γιατί αυτό στο τέλος είναι συνταγή για αλληλοεξόντωση.

Αρκεί να σκεφτούμε τα προβλήματα που έχουμε στην Κρήτη όπου διατηρείται, δυστυχώς, ζωντανή μια παράδοση παράνομης οπλοκατοχής.

Και όμως αυτή ακριβώς την ώρα, που οικογένειες θρηνούν νεκρούς, ακριβώς επειδή υπάρχει παράνομη οπλοκατοχή, ένας υπουργός της κυβέρνησης, ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης, βγαίνει και διατυπώνει την «προσωπική του άποψη» ότι πρέπει να επιτραπεί η οπλοκατοχή, στα πρότυπα των ΗΠΑ.

Δηλαδή, ένα υπουργός της κυβέρνησης και μάλιστα ο υπουργός που έχει στο χαρτοφυλάκιό του τον ευαίσθητο τομέα της υγείας που στηρίζεται στον ανθρωπισμό, τον σεβασμό και την προστασία της ανθρώπινης ζωής, ο υπουργός που εποπτεύει τα νοσοκομεία που θα υποδεχτούν τα θύματα των πυροβόλων όπλων, προτείνει να νομιμοποιηθεί η οπλοκατοχή.

Η πρωτοφανής αυτή επίδειξη ανευθυνότητας αποκαλύπτει, μεταξύ άλλων, και μέχρι που μπορεί να φτάσει το «χάιδεμα» ακροδεξιών αντανακλαστικών στο οποίο επιδίδεται η κυβέρνηση. Γιατί η επικίνδυνη ρητορική περί οπλοκατοχής, «να πάρουμε το νόμο στα χέρια μας», να «μπορούμε όλοι να υπερασπιστούμε το σπίτι μας», είναι «δικαίωμα μας να μπορούμε να αμυνθούμε», από την ακροδεξιά έρχεται και εκφράζει ακραία συντηρητικές απόψεις. Και σίγουρα κάποιοι θα πανηγύριζαν εάν όντως διευρυνόταν η οπλοκατοχή, θεωρώντας όπως ο Γεωργιάδης πρότυπο τις ΗΠΑ και σε αυτή την πολιτική, παραβλέποντας βεβαίως ότι οι ΗΠΑ αποτελούν ως προς την οπλοκατοχή το κατεξοχήν παράδειγμα προς αποφυγή. Γιατί όσο περισσότερα όπλα νομιμοποιηθούν, τόσο περισσότερα θύματα θα θρηνήσουμε.

Με κάποια πράγματα δεν πρέπει να παίζουμε. Αντί, λοιπόν, για τον ανεύθυνο καιροσκοπισμό δηλώσεων όπως αυτές του Άδωνι Γεωργιάδη αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια όντως αποτελεσματική πολιτική κατά της οπλοκατοχής. Το χρωστάμε στις οικογένειες που τώρα μαυροφορούν και πενθούν, ενώ θα μπορούσαν να χαίρονται τους ανθρώπους τους εάν δεν υπήρχαν τόσα διαθέσιμα όπλα.