Καλοκαίρι με αθλητικό διευθυντή…

Η διδακτική ιστορία της συμφωνίας για τον Νίκολας Φρέιρε και ο τρόπος του Αντόνιο Κορδόν

Από τα πρώτα μίτινγκ στον Ρέντη, πιθανότατα πριν μπει στην εξίσωση ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ, ο Αντόνιο Κορδόν περιέγραφε έναν κεντρικό αμυντικό ως βασική ανάγκη για την δημιουργία του επόμενου Ολυμπιακού: Αριστερό πόδι. Διαβατήριο κοινοτικό. Χαρακτηριστικά «ηγετικά».

Σα να λέμε: Αριστερό πόδι που δεν είχε προκύψει από την εποχή του Γιάγκος Βούκοβιτς. Διαβατήριο κοινοτικό διότι τότε τα συμβόλαια «ξένων» στο συρτάρι ήταν έντεκα. Και βέβαια «ηγετικά» χαρακτηριστικά διότι η απώλεια του Σωκράτη Παπασταθόπουλου γεννούσε αυτομάτως την ανάγκη να προκύψει κάποιος άλλος που θα αναλάβει την ευθύνη της λειτουργίας της πρώτης γραμμής άμυνας.

Έφτασε 22 Ιούλη και το «προφίλ» που σκιαγράφησε ο αθλητικός διευθυντής μοιάζει να εξηγεί την επιλογή και την επικείμενη άφιξη του Νίκολας Φρέιρε με κάθε λεπτομέρεια. Κλασικός αριστεροπόδαρος. Αργεντινός με διαβατήριο Ισπανικό. Και εδώ και μια τετραετία «El Patron» στην άμυνα της Πούμας με το περιβραχιόνιο στο αριστερό του μπράτσο.

Πολλές εβδομάδες στο σημάδι του Ολυμπιακού –άσχετα αν το όνομα του διέρρευσε εσχάτως-, με τον Μίτσελ –που τον επέλεξε στο Μεξικό- να προσφέρει την απαραίτητη συστατική επιστολή και με μια οικονομική συμφωνία (δανεισμός με οψιόν αγοράς) που περιορίζει σημαντικό το όποιο ρίσκο για κάποιον που η εμπειρία του στην Ευρώπη περιορίζεται σε μια σεζόν στην Τσβόλε πριν από χρόνια (2017-18).

Έρχεται λοιπόν στα 29 του έπειτα από σεζόν με 33 συμμετοχές σε ένα πρωτάθλημα που το επίπεδο του είναι σαφώς υψηλότερο από το ελληνικό κλπ. Και έρχεται μέσα από μια «κούρσα» στην οποία συνάντησε κάθε παρατηρητής αυτής της διαδικασίας τον συμπατριώτη του Χοσέ Λουίς Παλομίνο (Αταλάντα) και τον Σέρβο επόμενο αρχηγό της Αλμερία, Σρνταν Μπάμπιτς. Η ομοιότητα στα προφίλ κάτι παραπάνω από προφανής. Ο Κορδόν όλον αυτόν τον καιρό δεν έψαχνε έναν στόπερ, έψαχνε έναν συγκεκριμένων «χαρακτηριστικών» στόπερ. Και όπως φαίνεται τον βρήκε…

Αν βεβαίως ήταν εδώ και πριν από καμιά 10 μέρες ώστε ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ να είχε σοβαρό χρόνο για να τον «εντάξει» στην ομάδα που διεκδικήσει το εισιτήριο για τα playoffs του Europa League; Θα ήταν μια δουλειά στην εντέλεια. Όπως και να έχει όμως παραμένει δουλειά μεταγραφική, αυστηρά από αθλητικό διευθυντή. Από κάποιον, κάτι, που ουσιαστικά ο Ολυμπιακός δεν είχε ξανά από το καλοκαίρι του 2007 και τον Ίλια Ίβιτς. Τον μοναδικό με όλες τις αρμοδιότητες στα χέρια του. Το μπάτζετ, τις επιλογές, τις διαπραγματεύσεις. Τον ίδιο τον χρόνο…

Πέρασαν φυσικά και άλλοι από το μεγάλο λιμάνι με τον ίδιο τίτλο: Κανείς όμως με την ετικέτα «εν λευκώ» που συνοδεύει τον Αντόνιο Κορδόν κοντά δύο μήνες τώρα σε έναν νεοτερισμό που κάνει το καλοκαίρι του Ολυμπιακού case study.

Φυσικά πολλοί εκφράζουν πολλές και λογικές απορίες, ου μην και αντιρρήσεις. Είναι δυνατόν με λιγότερο από τρεις εβδομάδες να απομένουν για το πρώτο ματς με τη Σερβέτ ή τη Γκενκ να υπάρχει στο ρόστερ ένας διαθέσιμος φορ –στα 36 του- και ουσιαστικά η ομάδα να μην έχει παρά μια 20αδα με διαθέσιμους ποδοσφαιριστές;

Ο Κορδόν όμως στα λίγα που λέει έχει ουσιαστικά αφήσει να φανεί η κεντρική ιδέα του: «Οι καλύτερες περιπτώσεις για μεταγραφές προκύπτουν πάντα στα τέλη Αυγούστου» έχει επαναλάβει δύο-τρεις φορές. Για εκεί το πάει λοιπόν με ότι ρίσκο μπορεί να συνεπάγεται αυτή η επιλογή του. Εξ ου και η επιμονή του Ντιέγκο Μαρτίνεθ να σκαλίσει σε βάθος το υπάρχον ρόστερ σε μια διαδικασία που όπως φαίνεται έφερε ένα πρώτο κέρδος (Ζοάο Καρβάλιο), αλλά και το γεγονός ότι οι Ερυθρόλευκοι ως εδώ πάνε αποκλειστικά στα «σίγουρα» δίχως να ξοδέψουν μπάτζετ.

Τον Ιμπόρα και τον Κίνι που και οι δύο έχουν δουλέψει με τον κόουτς. Τώρα τον Αργεντινό με «δανεισμό». Ίσως όπως φαίνεται και τον Σωτήρη Αλεξανδρόπουλο με τον ίδιο τρόπο, όπως και τον Μάριο Γκονζάλες της Μπράγκα που μεγάλωσε στα χέρια του Κορδόν από την εποχή της Βιγιαρεάλ. Αυτό είναι το «σχέδιο» τους όπως φαίνεται. Και φυσικά σε αυτό το χρονικό σημείο, είτε κάποιος διαφωνεί, είτε συμφωνεί δεν μπορεί παρά να το αποδεχτεί.

Ο Ολυμπιακός την μεγαλύτερη επένδυση του αυτό το καλοκαίρι την έκανε επιλέγοντας τον Αντόνιο Κορδόν. Και φυσικά (επιβάλλεται και) σκοπεύει να την στηρίξει. Εμπιστεύεται έναν άνθρωπο με αποδεδειγμένες ικανότητες που επί της ουσίας κάνει format όχι στον Ρέντη, αλλά στον τρόπο λειτουργίας του club. Τα υπόλοιπα προφανώς θα τα φέρει ο χρόνος…

Για την ιστορία πάντως πέρσι τέτοια εποχή οι Πειραιώτες είχαν αποκτήσει μεταξύ άλλων τον Σίμε Βρσάλικο, τον Αμπουμπακάρ Καμαρά, τον Φίλιπ Ζινκερνάγκελ, τον –μήνες πριν υπογεγραμμένο- Μαμαντού Κανέ, τον Γκονζάλο Άβιλα. Από αυτούς μόνο ο τελευταίος έφτασε Νοέμβρη. Οι υπόλοιποι πρόλαβαν να γίνουν παρελθόν πριν καλά-καλά μάθουν τον δρόμο ως το προπονητικό κέντρο της ομάδας.

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από