Αν ο Μ. Αλέξανδρος δεν ήταν Στρατηλάτης, αλλά μπασκετμπολίστας

Ατελείωτα μπάχαλα καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια των επετειακών εκδηλώσεων για την 25η Μαρτίου, με το…απαγορευμένο εμβατήριο για την ξακουστή Μακεδονία, να παιανίζει σε παρελάσεις. Λογικό κι επόμενο όταν τα κυβερνητικά στελέχη, άμα τη εμφανίσει ειδικά σε περιοχές της Β. Ελλάδας, τρέχουν όπως οι γαύροι στην Αλαμάνα.

Ήταν η καλύτερη απόδειξη πως η συμφωνία των Πρεσπών λύνει οριστικά το πρόβλημα με τη γείτονα χώρα. Αφού έτσι είπε ο Τσίπρας, ο Φίλης, ο Κατρούγκαλος κι ο κάθε Ούγκανος που που μας συστήθηκαν ως επαναστάτες επειδή δε φορούσαν γραβάτες, έτσι θα είναι…

Θα ήταν ευχής έργον αν η μετάβαση του προβλήματος στο εσωτερικό της χώρας, ισοδυναμούσε με λύση, δυστυχώς όμως ισχύει το αντίθετο.

Με αφορμή το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης ένα χρόνο πριν, είχα αναφέρει μεταξύ άλλων πως η είσοδος των γειτόνων σε ΝΑΤΟ και ΕΕ -αυτή είναι η αφετηρία όλου του καυγά άλλωστε- με όνομα που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία, θα αποτελέσει την έναρξη των μεγάλων προβλημάτων, πέρα από τα ηθικά που προκαλεί η παραχώρηση εθνικής κληρονομιάς, σε μια χώρα που δεν έχει την παραμικρή σχέση μαζί της.

Με την είσοδό τους στην ΕΕ, οι Σκοπιανοί θα μπορούν εύκολα να εγκατασταθούν μαζικά σε όποιο μέρος της Ευρώπης, άρα και της Β. Ελλάδας.

Δημιουργώντας μια πληθυσμιακή βάση αρχικά με αυξητική τάση, το προφανέστερο ενδεχόμενο είναι η κάθοδος σε εκλογές τοπικού χαρακτήρα. Δεν αναφέρομαι σε εθνικές, εκεί υπάρχουν ήδη 153 ομοεθνείς- ομοϊδεάτες τους.

Σε μια χώρα που χάνει την ταυτότητά της, ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας μεταναστεύει και αντικαθίσταται από λαθραίους ή μη, μετανάστες, που λόγω συνθηκών διαβίωσης, ανασφάλειας κλπ η συμπεριφορά τους είναι ευμετάβλητη, -σαν τους προέδρους των ΕΠΣ που χθες έπιναν νερό στ΄ όνομα του Βαγγέλα και σήμερα είναι με τον Ιβάν-, κανείς δε μπορεί να κοιμάται ήσυχος.

Μακρινό σενάριο μεν, όχι απίθανο δε, στο εγγύς μέλλον μπορούν να συμβούν τα πάντα..

Μη μου αρχίσετε τα τι και τα πως, τα είδαμε όλα μια φορά όταν σύσσωμες οι νεοαριστερίστικες δυνάμεις επιδοκίμασαν τα σχέδια των κεφαλαιοκρατών (!!!!) Αμερικανών και Γερμανών για τα Σκόπια. Οπότε η ευκολία δημιουργίας ενός Σκοπιανού πληθυσμιακού πυρήνα με κέντρο τη Θεσσαλονίκη, ή κάπου τριγύρω, είναι προφανής…

Το επόμενο βήμα θα είναι σιγά σιγά, με το χρόνο, να διεκδικήσουν ένωση των…δυο Μακεδονιών, σε ένα κράτος.

Και κάπου εδώ, βλέπετε πόσο εύκολα μετατρέπεται σε μπούμερανγκ το αστείο επιχείρημα «μα αφού τόσα κράτη τους έχουν αναγνωρίσει, γιατί να κάνουμε εμείς τους δύσκολους…».

Αναλογιστείτε λοιπόν πόσο πιο απλό θα είναι τα ίδια κράτη, να στηρίξουν το ενδεχόμενο δημιουργίας ενιαίου Μακεδονικού κράτους, έπειτα από τη συγχώνευση Βόρειας και Νότιας Μακεδονίας. Δε χρειάζονται ούτε συνταγματικές αναθεωρήσεις, ούτε πόλεμοι, αρκεί ένα δημοψήφισμα στις δυο περιοχές!

Είναι θέμα απλής λογικής, πως θα ηχούσε στα δικά σας αυτιά, σε περίπτωση που ζούσατε σε άλλο σημείο του πλανήτη και σας αρκούσε απλώς μια επιδερμική γνώση μέσω των ΜΜΕ της χώρας σας, ότι

Νότια και Βόρεια Μακεδονία θέλουν να γίνουν ένα κράτος, δεν θα ακουγόταν όμορφο;

Με το απαραίτητο ΥΓ πως υπάρχουν κάτι μ@λ@κες Έλληνες που διαφωνούν, αλλά ποιος τους γ@μ@ει αυτούς; Tι σχέση έχουν με τη Μακεδονία άλλωστε, δε μιλάνε καν Μακεδονικά…

Από Αθήνα έχω ακουστά την Πετρούπολη, ως γενέτειρα του μεγάλου Αλέξη Κούγια. Υπάρχει Άνω και Κάτω εξ΄όσων γνωρίζω, τέλος πάντων δυο Πετρουπόλεις όπως και δυο Λιόσια. Ειδικά εμένα που δε ζω στην πρωτεύουσα, θα μου φαινόταν πολύ φυσιολογικό αν άκουγα πως οι δυο περιοχές θα συγχωνευτούν και θα γίνουν μια. Το λέω έτσι διότι δεν έχω υπόψιν άλλες διαφορές, πέρα από έναν προσδιορισμό…

Είναι απλά τα πράγματα λοιπόν, ίσως να μοιάζουν μακρινά, στην πραγματικότητα όμως μπορεί να είναι τόσο κοντινά.

Κι αν κάποιοι μου χρεώσουν απόπειρα τρομοκράτησης κλπ, ακόμα κι αν βαφτίζαμε τα παραπάνω ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας -που δεν είναι, χάριν της κουβέντας όμως ας το δεχτώ-, δείτε πόσο εύκολο είναι, να πάμε σε κάτι πιο «γήινο», πιο απτό και συμβατό με την πραγματικότητα.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι αύριο-μεθαύριο ανακαλύπτουν τον τάφο του Μ. Αλεξάνδρου, είναι θέμα που απασχολεί τους αρχαιολόγους πολλές δεκαετίες, όποιος τον βρει θα γραφτεί στην ιστορία.

Λέμε λοιπόν πως ο τάφος ή κάποιο σημαντικό και σημαντικό μνημείο εκείνης της εποχής, εντοπίζεται στην Αίγυπτο, στην Ινδία, στη Μάλτα ή στην Ισλανδία.

Όποια χώρα και να είναι, εννοείται πως θα αναγνωρίσει στην αντίστοιχη που συνδέεται ιστορικά με το μνημείο, το δικαίωμα να τοποθετήσει στο σημείο ένα διακριτικό, μια σημαία πχ.

Ποιας χώρας θα είναι η σημαία, δική μας ή των γειτόνων;

Το σενάριο να μπουν δυο είναι κωμικό από μόνο του, εκτός κι αν πούμε πως ο Μ, Αλέξανδρος δεν ήταν Στρατηλάτης, αλλά μπασκετμπολίστας, σαν εκείνους που φέρναμε το 80 και το 90 στην Ελλάδα, με μπαμπά από Σερβία, μαμά από Ρωσία, που επειδή είχαν κι έναν προπάππου με εξοχικό στα Γρεβενά όπου είχε πηδήξει μια χωριατοπούλα, τους βαφτίζαμε Έλληνες.

Ακόμα κι αν το ξεπεράσουμε και συράψουμε τις δυο σημαίες, κάτι δεν πρέπει να γραφτεί σε ταμπέλα πάνω ή δίπλα στο μνημείο;

Ότι εδώ ετάφη ο Μ. Αλέξανδρος που μπλα, μπλα, μπλα, σε ποια γλώσσα θα αποτυπωθούν τα γραφόμενα;

Πάλι σε δυο;

Εντάξει είπαμε, Στρατηλάτης ήταν ο άνθρωπος, πολέμους έκανε, δεν πήγαινε στον Στρατηγάκη της εποχής για να γίνει γλωσσομαθής…

Εννοείται πως θα γραφτεί στα Σλαβικά, αφού αυτή αναγνωρίζεται πλέον ως Μακεδονική γλώσσα.

Καμμιά σχέση με την αρχαία όπως μας καθησυχάζει η συμφωνία των Πρεσπών, θα σου πουν κι οι Σκοπιανοί όμως «ναι ρε φίλε, εμείς μιλάμε Νεομακεδονικά που δεν έχουν σχέση με τα αντίστοιχα αρχαία, τον τάφο του όμως θα τον επισκέπτονται τουρίστες απ΄όλον τον κόσμο, όχι οι παλιοί συμμαθητές ή γείτονες του Μ. Αλεξάνδρου για να καταλαβαίνουν τι λέει. Εμείς είμαστε Μακεδόνες, εμείς μιλάμε Μακεδονικά, δικό μας είναι το μαγαζί εδώ, εσείς τι δουλειά έχετε;»

Δε με κούρασε ιδιαιτέρως το κείμενο, μου βγήκε νεράκι.

Ήταν τόσο απλό άλλωστε, να επιβεβαιωθεί πως όντως, η συμμορία των επαναστατών χωρίς γραβάτα, λέει αλήθεια, καθώς η συμφωνία λύνει κάθε είδους πρόβλημα.

Εύχομαι απλά οι ενδεχόμενες ενστάσεις των γειτόνων για τα εμβατήρια, να εκδηλωθούν μετά τη μαθηματική εξασφάλιση του πρωταθλήματος, μην και τυχόν ανατραπεί η συμφωνία…