Η Premier League αυξάνει κι άλλο τα έσοδα των ομάδων και… ξεμακραίνει από τις άλλες Λίγκες

Τα τηλεοπτικά δικαιώματα έχουν εξελιχθεί στο απόλυτο βαρόμετρο της οικονομικής ισχύος στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και τα τελευταία στοιχεία αποτυπώνουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο μια πραγματικότητα που δύσκολα αμφισβητείται: η Premier League παίζει πλέον σε άλλη κατηγορία. Το αγγλικό πρωτάθλημα δεν προηγείται απλώς σε έσοδα, αλλά δημιουργεί μια απόσταση ασφαλείας από τους υπόλοιπους μεγάλους ευρωπαϊκούς ανταγωνιστές, διαμορφώνοντας έναν οικονομικό χάρτη με έντονες ανισότητες.

Στην κορυφή της Premier League, οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί. Η Λίβερπουλ αγγίζει τα 181,5 εκατομμύρια λίρες από τηλεοπτικά έσοδα, με την Άρσεναλ και τη Μάντσεστερ Σίτι να ακολουθούν σε παρόμοια επίπεδα. Το πραγματικό σοκ, όμως, δεν βρίσκεται μόνο στους «μεγάλους», αλλά στο βάθος του μοιράσματος. Ομάδες της μεσαίας ζώνης, όπως η Μπράιτον, ξεπερνούν άνετα τα 145 εκατομμύρια, ενώ ακόμη και οι σύλλογοι που βρίσκονται χαμηλά στη βαθμολογία περνούν το φράγμα των 100 εκατομμυρίων.

Πρόκειται για ένα οικονομικό υπόβαθρο που επιτρέπει στα αγγλικά κλαμπ να επενδύουν, να ρισκάρουν και να αντέχουν λάθη χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η βιωσιμότητά τους.

Στην Ισπανία, η εικόνα είναι διαφορετική και έντονα διπολική. Η LaLiga εξακολουθεί να στηρίζεται στο δίδυμο Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα, με τα δύο μεγαθήρια να κινούνται κοντά στα 157 εκατομμύρια ευρώ. H Ατλέτικο Μαδρίτης ακολουθεί σε σημαντική απόσταση, όμως από εκεί και κάτω η πτώση είναι απότομη. Ιστορικοί σύλλογοι, όπως η Βαλένθια ή η Μπέτις, κινούνται σε σαφώς χαμηλότερα επίπεδα, ενώ ομάδες μικρότερης απήχησης περιορίζονται σε έσοδα που δύσκολα επιτρέπουν ανταγωνισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το αποτέλεσμα είναι ένα πρωτάθλημα δύο ταχυτήτων, όπου η κορυφή συμβαδίζει με την ελίτ και η βάση παλεύει για επιβίωση.

Η Bundesliga παρουσιάζει ένα πιο ισορροπημένο μοντέλο, με μικρότερες αποκλίσεις μεταξύ των συλλόγων, αλλά και με σαφές οικονομικό ταβάνι. Η Μπάγερν Μονάχου παραμένει πρώτη, με έσοδα λίγο πάνω από τα 100 εκατομμύρια ευρώ, ενώ Λεβερκούζεν και Ντόρτμουντ ακολουθούν κοντά. Οι περισσότερες ομάδες κινούνται σε ένα σταθερό εύρος που εξασφαλίζει υγεία και συνέπεια, όμως αυτό το μοντέλο δυσκολεύεται να ανταγωνιστεί τη δύναμη πυρός της Premier League στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και στην αγορά μεταγραφών.

Στην Ιταλία, η Serie A αντέχει, αλλά μακριά από το οικονομικό της παρελθόν. Η Ίντερ ηγείται με περίπου 82 εκατομμύρια ευρώ, ενώ Νάπολι, Γιουβέντους και Μίλαν βρίσκονται κοντά στα 67. Πιο κάτω, αρκετοί σύλλογοι κινούνται σε επίπεδα που περιορίζουν δραστικά τις φιλοδοξίες τους, δημιουργώντας ένα περιβάλλον συνεχούς προσαρμογής και πωλήσεων για να ισορροπήσουν τα οικονομικά τους.

Η πιο ανησυχητική εικόνα, ωστόσο, έρχεται από τη Γαλλία. Η Ligue 1 βιώνει μια πρωτοφανή κρίση, μετά την κατάρρευση των τηλεοπτικών της συμβολαίων. Τα συνολικά έσοδα είναι δραματικά χαμηλά σε σύγκριση με τα υπόλοιπα μεγάλα πρωταθλήματα, ενώ η απουσία σταθερών συμφωνιών και η αποτυχία συνεργασιών με πλατφόρμες μετάδοσης δημιουργούν ένα κλίμα αβεβαιότητας. Το ενδεχόμενο μαζικών πωλήσεων παικτών και περαιτέρω υποβάθμισης της ανταγωνιστικότητας μοιάζει πλέον ορατό.

Το συνολικό συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο και μάλλον αμείλικτο. Η Premier League έχει ξεφύγει οικονομικά, με έσοδα που σε πολλές περιπτώσεις διπλασιάζουν ή και τριπλασιάζουν εκείνα άλλων μεγάλων λιγκών. Η LaLiga κρατά δύο συλλόγους στην κορυφή, αλλά πληρώνει την εσωτερική ανισότητα. Η Bundesliga και η Serie A επιλέγουν τη σχετική ισορροπία, με τίμημα τη διεθνή ισχύ, ενώ η Ligue 1 παλεύει με μια δομική κρίση. Σε αυτό το νέο τοπίο, το ποδόσφαιρο δεν κρίνεται μόνο στο γήπεδο, αλλά ολοένα και περισσότερο στην αξία του τηλεοπτικού προϊόντος.

Πηγή: In.gr