Αρίας – «Γι’ αυτό έφυγε τρέχοντας από το δωμάτιο ο Σνάουτσνερ, έτσι έσωσα τον Κοντρέρας»

Ο Ντιέγκο Αρίας μπορεί να μην μακροημέρευσε στον ΠΑΟΚ, φορώντας τη φανέλα του μόλις για μια χρονιά, to 2012, όμως δεν έχει ξεχάσει τη θητεία του στη Θεσσαλονίκη.

Ο Κολομβιανός αμυντικός χαφ, ο οποίος αγωνίζεται στην Ατλέτοκο Ουίλα της πατρίδας του, μίλησε στο Metrosport.gr για τους οπαδούς, το σύλλογο ενώ αποκάλυψε και άγνωστες ιστορίες με τους Κοντρέρας και Σνάουτσνερ.

Αναλυτικά τα όσα είπε:

-Καλησπέρα Ντιέγκο τι κάνεις; Με τι ασχολείσαι αυτό το διάστημα;

«Εδώ και ενάμιση χρόνο παίζω στην Ατλέτικο Ουίλα, σε μια ομάδα της πρώτης κατηγορίας της Κολομβίας. Έχω περάσει από διάφορες ομάδες στην Κολομβία, το 2016 πήρα το Κόπα Λιμπερταδόρες με την Ατλέτικο Νασιόναλ. Εκτός από το να παίζω ποδόσφαιρο, διαβάζω για να πάρω δίπλωμα προπονητικής».

-Πως είναι τα πράγματα στην Κολομβία με τον κορωνοϊό;

«Ισορροπημένα, ελεγχόμενα. O κόσμος είναι εμβολιασμένος, έχουμε επιστρέψει στην κανονική ζωή, δεν υπάρχουν περιορισμοί πλέον».

-Παρά τα 36 σου χρόνια έχεις ενεργό ρόλο στην ομάδα σου, την Ατλέτικο Ουίλα. Πως τα καταφέρνεις;

«Προπονούμαι καθημερινά, είμαι δυνατός, προσέχω τον εαυτό μου».

-Πες μας μερικά λόγια την ομάδα σου.

«Είναι μια μικρή ομάδα, ο προηγούμενος προπονητής είναι φίλος μου και με πήρε τηλέφωνο να βοηθήσω το πρότζεκτ. Είχαμε ίδιες ιδέες για το ποδόσφαιρο, ήμασταν στην δεύτερη κατηγορία και πήραμε το πρωτάθλημα την περσινή χρονιά».

-Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια γύρω από το ποδόσφαιρο;

«Εδώ και 7 χρόνια διαβάζω για να γίνω προπονητής. Αυτό είναι το επόμενο βήμα».

-Παρακολουθείς τον ΠΑΟΚ; Πως σου φαίνεται η εικόνα του;

«Δεν βλέπω παιχνίδια της ομάδας, αλλά μαθαίνω τα αποτελέσματα, πως έχει πάει η χρονιά. Εχω ένα φίλο στην Ελλάδα που μου λέει πως πηγαίνει ο ΠΑΟΚ».

-Τι πιστεύεις πως έχει αλλάξει 10 χρόνια μετά από την αποχώρησή σου από την Ελλάδα;

«Από όσο ξέρω έχει αλλάξει ο ιδιοκτήτης της ομάδας, υπάρχουν χρήματα, δεν υπάρχουν οικονομικά προβλήματα όπως όταν έπαιζα εγώ. Παρόλα αυτά ήμασταν πολύ ανταγωνιστική ομάδα, είχαμε μεγάλους παίκτες».

-Ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζει πρόβλημα σταθερότητας τη φετινή χρονιά. Που πιστεύεις ότι οφείλεται;

«Όταν συμβαίνει αυτό, τότε παίζει ρόλο ο τρόπος προπόνησης. Δεν υπάρχει μια σταθερή ιδέα ανάπτυξης, μια σταθερή τακτική».

-Ξεχωρίζεις κάποιον ποδοσφαιριστή;

«Δεν ξέρω τα ονόματα, αλλά νομίζω πως ακόμη παίζει ο παλιός μου συμπαίκτης, ο Βιεϊρίνια».

-Ο ΠΑΟΚ είναι η ομάδα που σου έδωσε την ευκαιρία να παίξεις στην Ευρώπη. Πως ένιωσες τότε γι΄αυτό το γεγονός και πως νιώθεις τώρα; Τι αναμνήσεις έχεις;

«Εχω πολύ ωραίες αναμνήσεις, παίζαμε σε ιστορικά γήπεδα, όπως στην Τότεναμ, ήταν πολύ ωραία ιστορική στιγμή. Το ίδιο ισχύει και για τον αγώνα με την ΤΣΣΚΑ. Από τον ΠΑΟΚ μου έδωσαν την ευκαιρία να δείξω το κολομβιανό ποδόσφαιρο στην Ευρώπη».

-Τι γνώριζες για τον ΠΑΟΚ τότε που αποφάσισες να μετακομίσεις στην Ελλάδα;

«Ο ατζέντης που με έφερε είναι Ελληνας, οπότε μου μίλησε για τον ΠΑΟΚ. Μου είπε πως είναι ιστορικός σύλλογος, μου έστειλε βίντεο και φωτογραφίες πριν καταλήξω. Εχω ωραίες αναμνήσεις από την ομάδα, την πόλη, τον κόσμο. Ηταν μόνο ένας χρόνος στον ΠΑΟΚ και τη Θεσσαλονίκη αλλά πέρασα ωραία».

-Ηξερες πως στον ΠΑΟΚ έχει αγωνιστεί άλλος ένας Κολομβιανός, ο Αδόλφο Βαλένσια; Είχατε μιλήσει;

«Δεν είχα μιλήσει μαζί του, αλλά ήξερα ότι είχε παίξει στον ΠΑΟΚ».

-Ηρθες Γενάρη στον Δικέφαλο και έζησες το δεύτερο εξάμηνο της σεζόν. Τον Ιούνιο όμως στην πρώτη συγκέντρωση της ομάδας η Τούμπα ήταν γεμάτη. Περίμενες κάτι τέτοιο;

«Δεν σύγκρινα καταστάσεις γιατί στην Κολομβία υπάρχουν πολλές μεγάλες ομάδες, είναι γεμάτα τα γήπεδα. Ναι θυμάμαι εκείνη την ημέρα, ήταν η παρουσίαση της ομάδας, Η αλήθεια είναι πως δεν το περίμενα, με εξέπληξε. Οι συμπαίκτες μου ήταν χαρούμενοι που το έζησαν, όπως και εγώ φυσικά. Κι άλλη φορά θυμάμαι που εξεπλάγην ευχάριστα. Ήταν μετά το διπλό στην Τότεναμ. Μας περίμενε κόσμος στο αεροδρόμιο και στους δρόμους. Εχω ακόμη βίντεο, ήταν τρεις τα χαράματα, μου άρεσε το πάθος του κόσμου, η ένταση».

-Είχες αγωνιστεί και στο Γιουρόπα Λιγκ και μάλιστα σε 8 ματς η ομάδα δεν είχε χάσει. Τι είχε τότε εκείνη η ομάδα;

«Εκείνη η ομάδα είχε πολύ καλούς ποδοσφαιριστές, με χαρακτήρα. Είχαμε τον Γκαρσία, τον Βιεϊρίνια, τον Κοντρέρας, τον Σαλπιγγίδη, τον Σνάουτσνερ, τον Λίνο. Ημασταν μια ώριμη ομάδα, αν ήταν πιο οργανωμένη και είχε τότε έναν ιδιοκτήτη, σίγουρα θα μπορούσε να είχε καλύτερα αποτελέσματα».

-Η παρουσία σου στον ΠΑΟΚ τότε, έφερε και την πρώτη κλήση σου στην Εθνική Κολομβίας. Πως αισθάνθηκες;

«Ήταν ένα όνειρο για μένα να κληθώ στην Εθνική, ένιωθα υπέροχα. Μετά από το Γιουρόπα Λιγκ, ήρθε αυτή η στιγμή. Είμαι ευγνώμων στον ΠΑΟΚ που είχα την ευκαιρία να παίξω με σπουδαίους συμπαίκτες και αντιπάλους. Νιώθω υπερηφάνεια για αυτή τη στιγμή».

-Τρεις από τους συμπαίκτες σου τότε είναι ακόμη στον ΠΑΟΚ. Ο Βιεϊρίνια στην πρώτη ομάδα είναι αρχηγός, ο Γκαρσία προπονητής στη δεύτερη ομάδα και ο Σνάουτσνερ βοηθός του. Τι θυμάσαι από εκείνους;

«Ο Αντρέ είναι από τους καλύτερους συμπαίκτες που είχα, ήταν πολύ γρήγορος. Ο Γκαρσία είχε σπουδαίο χαρακτήρα, ήταν αποφασιστικός, δυνατός. Είχε τη γενναιότητα που βγάζουν οι Ουρουγουανοί, τη λεγόμενη garra Charrua. Ο Σνάουτνσερ ήταν συγκάτοικός μου στο δωμάτιο, μέναμε μαζί πάντα στην προετοιμασία. Είναι μια σπουδαία προσωπικότητα, είναι φίλος μου, χαίρομαι που είναι στον ΠΑΟΚ, τον αγαπώ».

-Θυμάσαι κάποια αστεία ιστορία από την εποχή που έπαιζες στον ΠΑΟΚ;

«Μια μέρα ήμασταν σε ένα ξενοδοχείο και τα κρεβάτια ήταν μικρά. Εγώ ξαφνικά υπνοβατούσα και ο Μίρο ήταν φοβισμένος που έφυγε τρέχοντας από το δωμάτιο. Δεν το κατάλαβα, μου το είπε την επόμενη μέρα. Επίσης, θυμάμαι ένα περιστατικό στη Ρωσία με τον Κοντρέρας, παίζαμε με τη Ρούμπιν Καζάν.

Σε κάποιο σημείο στο παιχνίδι ο Κοντρέρας ξεκίνησε να κοντρολάρει την μπάλα, έφτασε μέχρι το κέντρο, αλλά έχασε την μπάλα. Ο Βαλντέζ πήγε να βγει στην κόντρα και να μας βάλει γκολ και εγώ τον έκοψα και χτύπησα τον αστράγαλό μου. Μετά στο λεωφορείο ο Πάμπλο μου ζήτησε συγγνώμη, μου είπε δεν πειράζει που χτύπησες (σ.σ γέλια), με γλίτωσες από το λάθος μου και σε ευχαριστώ».

-Σου άρεσε η ζωή στη Θεσσαλονίκη;

«Φυσικά και μου άρεσε. Όπως και Χαλκιδική. Στην Ελλάδα μου άρεσε πάρα πολύ το φαγητό, όπως και η ζωή, οι άνθρωποι».

-Εμεινες μόνο ένα χρόνο στον ΠΑΟΚ αλλά πέρασαν δύο προπονητές (Μπόλονι-Χάβος). Τι θυμάσαι από τον καθένα;

«Ο Χάβος ήταν ανεπαρκής, δεν είχε μεθοδολογία, με μπέρδευε. Δεν μας προπονούσε καλά, δεν είχε πληροφορίες για τους αντιπάλους. Ο Μπολονι ήταν πιο επαγγελματίας, οργανωμένος. Οι προπονήσεις του είχαν περισσότερη ένταση, μας προετοίμαζε καλύτερα για τα παιχνίδια. Στο παιχνίδι με την Τότεναμ έκανε καταπληκτικό κοουτσάρισμα».

-Γιατί δεν καθιερώθηκες και πώς αποφάσισες να φύγεις;

«Ο σύλλογος είχε οικονομικά προβλήματα και ήταν η πρώτη χρονιά μου στην Ευρώπη. Στους πρώτους 8 μήνες με είχαν πληρώσει μόνο ένα μήνα. Είχα πρόταση από τη Βραζιλία και πήγα. Αν δεν ήταν τα οικονομικά προβλήματα θα έμενα χωρίς δεύτερη σκέψη».

-Τι σχέση είχες με τους Ζαγοράκη και Βρύζα;

«Ηταν πολύ καλή η σχέση μας, ο Βρύζας ήταν πολύ κοντά στους παίκτες, μας βοηθούσε πολύ. Και ο Ζαγοράκης ήταν καλός μαζί μας».

-Τι διαφορές βλέπεις σε σχέση με τότε που ο ΠΑΟΚ δεν είχε μεγαλομέτοχο και τώρα έχει;

«Σίγουρα τα χρήματα βοηθούν για να πάρεις καλούς παίκτες, αλλά δεν φτάνουν μόνο αυτά. Χρειάζεται κι άλλα πράγματα, για να αλληλένδετα με την καλή πορεία μιας ομάδας. Υπάρχουν πολλές ομάδες που έχουν πολλά χρήματα και δεν φτιάχνουν καλό σύνολο».

-Τι διαφορετικό έχει ο ΠΑΟΚ σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες που αγωνίστηκες στην καριέρα σου;

«Οι οπαδοί του είναι πολύ παθιασμένοι».

-Είχες πρόταση από τότε να επιστρέψεις στον ΠΑΟΚ ή στην Ελλάδα; Εχεις έρθει ξανά στην Ελλάδα;

«Είχα πρόταση από τον Αστέρα Τρίπολης πριν 4 χρόνια, αλλά δεν έγινε τελικά η μεταγραφή. Δεν έχω έρθει στην Ελλάδα από τότε που έφυγα από τον ΠΑΟΚ».

-Θες να αφήσεις ένα μήνυμα στον κόσμο του ΠΑΟΚ;

«Ναι. Είμαι ευγνώμων για την υποστήριξη, κάθε παιχνίδι ήταν θαυμάσια γιορτή. Τους ευχαριστώ πολύ για την αγάπη που μου έδωσαν».