Πρόεδρος Ερυθρού Σταυρού για Γάζα – «Την έκαναν χειρότερα από τη κόλαση»

Ενώ το Ισραήλ συνεχίζει ακάθεκτο τις μαζικές δολοφονίες στη Λωρίδα της Γάζας, χρησιμοποιώντας ακόμη και την πείνα των αμάχων ως μέσο πολέμου, η γυναίκα που είναι θεματοφύλακας των Συμβάσεων της Γενεύης, κατακεραυνώνει το Τελ Αβίβ.

Από την 7η Οκτωβρίου, η Πρόεδρος του Ερυθρού Σταυρού, Μιρχάνα Σπολτζάρικ Έγκερ – η οποία προσπαθεί να συνεργάζεται με όλες τις πλευρές ισότιμα, έχει επισκεφθεί δύο φορές τη Γάζα.

Μιλώντας στο BBC αναφέρει ότι η κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας είναι χειρότερη κι από κόλαση επί γης.

«Η ανθρωπότητα αποτυγχάνει στη Γάζα», μου είπε. «Αποτυγχάνει. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να παρακολουθούμε όσα συμβαίνουν. Ξεπερνούν κάθε αποδεκτό, νομικό, ηθικό και ανθρώπινο μέτρο. Το επίπεδο της καταστροφής, το επίπεδο της οδύνης…».

Το πιο ανησυχητικό, όπως λέει, είναι ότι ο κόσμος παρακολουθεί τους Παλαιστινίους να στερούνται ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

«Αυτό θα έπρεπε να συγκλονίσει τη συλλογική μας συνείδηση… Θα μας στοιχειώσει. Βλέπουμε πράγματα να συμβαίνουν που θα κάνουν τον κόσμο πιο δυστυχισμένο πολύ πέρα από την περιοχή.»

Η ίδια απορρίπτει το επιχείρημα του Ισραήλ ότι ενεργεί σε αυτοάμυνα λόγω της επίθεσης που δέχτηκε στις 7 Οκτωβρίου.

«Αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για την παραβίαση ή την αποδυνάμωση των Συμβάσεων της Γενεύης», απάντησε. «Καμία από τις δύο πλευρές δεν επιτρέπεται να παραβιάζει τους κανόνες, ό,τι κι αν συμβαίνει – και αυτό είναι σημαντικό, γιατί οι ίδιοι κανόνες ισχύουν για κάθε ανθρώπινο ον, σύμφωνα με τις Συμβάσεις της Γενεύης.» είπε.

Υπογράμμισε ότι «ένα παιδί στη Γάζα δικαιούται ακριβώς την ίδια προστασία βάσει των Συμβάσεων της Γενεύης με ένα παιδί στο Ισραήλ.».

Ωστόσο, είναι εξαιρετικά ανήσυχη για το ότι αυτά τα δικαιώματα καταστρέφονται, εξαιτίας της περιφρόνησης στους κανόνες του πολέμου στη Γάζα.

«Το Ολοκαύτωμα δεν τους δίνει δικαίωμα να κάνουν ότι κάνουν»
Σχετικά με τις κατηγορίες του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, περί αντισημιτισμού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, μίλησε στο BBC η Βρετανίδα δικηγόρος και νομικός σύμβουλος Ελένα Κένεντι.

Η Κένεντι συμμετείχε σε επιτροπή που κλήθηκε από τον γενικό εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου να αξιολογήσει τα αποδεικτικά στοιχεία κατά του Μπενιαμίν Νετανιάχου και του Γιοάβ Γκαλάντ.

Η ίδια και οι συνάδελφοί της -όλοι διακεκριμένοι νομικοί- απορρίπτουν κατηγορηματικά την άποψη ότι το δικαστήριο ή ο εισαγγελέας παρακινήθηκαν από αντισημιτισμό.

«Πρέπει πάντα να θυμόμαστε τις φρικαλεότητες που έχει υποστεί η εβραϊκή κοινότητα επί αιώνες», μου είπε στο γραφείο της στο Λονδίνο. «Ο κόσμος έχει δίκιο να νιώθει βαθιά συμπόνια για την ιστορική εμπειρία των Εβραίων».

Ωστόσο, όπως λέει, το ιστορικό των διώξεων δεν δίνει στο Ισραήλ το δικαίωμα να κάνει ό,τι κάνει στη Γάζα.

«Το Ολοκαύτωμα μας έχει γεμίσει όλους με βαθιά ενοχή – και έτσι πρέπει, γιατί ήμασταν συνένοχοι. Όμως, μας διδάσκει επίσης ότι δεν πρέπει να είμαστε συνένοχοι και τώρα, όταν βλέπουμε να διαπράττονται εγκλήματα.»

«Ένας πόλεμος πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με το δίκαιο, και πιστεύω ακράδαντα ότι ο μόνος τρόπος να επιτευχθεί ειρήνη είναι μέσω δίκαιης συμπεριφοράς. Η δικαιοσύνη είναι θεμελιώδης σε όλα αυτά. Και φοβάμαι πως αυτό δεν το βλέπουμε να συμβαίνει».

Ισραηλινός ιστορικός: Εργαλειοποιούν το Ολοκαύτωμα
Ακόμη πιο αιχμηρός είναι ο καθηγητής Ντάνι Μπλάτμαν, Ισραηλινός ιστορικός του Ολοκαυτώματος και διευθυντής του Ινστιτούτου Σύγχρονης Εβραϊκής Ιστορίας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ.

Ο καθηγητής Μπλάτμαν, γιος επιζώντων του Ολοκαυτώματος, δήλωσε στο BBC ότι οι Ισραηλινοί πολιτικοί για πολλά χρόνια χρησιμοποιούν τη μνήμη του Ολοκαυτώματος ως «εργαλείο για να επιτίθενται σε κυβερνήσεις και στη διεθνή κοινή γνώμη, προειδοποιώντας ότι κάθε κατηγορία εναντίον του Ισραήλ για εγκλήματα κατά των Παλαιστινίων είναι αντισημιτισμός».

Το αποτέλεσμα, λέει, είναι ότι οι εν δυνάμει επικριτές «σιωπούν γιατί φοβούνται ότι θα δεχτούν επίθεση από Ισραηλινούς πολιτικούς ως αντισημίτες».

Ο λόρδος Σάμπσιον, πρώην δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου του Ην. Βασιλείου, πιστεύει ότι το Ισραήλ θα έπρεπε να είχε διδαχτεί από τη δική του ιστορία: «Η φρικτή εμπειρία του εβραϊκού λαού με τις διώξεις και τις μαζικές σφαγές στο παρελθόν θα έπρεπε να είχε εμφυσήσει στο Ισραήλ φρίκη απέναντι στην ιδέα να προκαλεί παρόμοια δεινά σε άλλους λαούς».