Η αυτοκρατορία πέφτει, «σκοτώνονται» οι αυλικοί

Η ΚΕΔ/ΕΟΚ έγινε δύο κομμάτια. Από τη μια οι τέσσερις από την άλλη «καπετάν ένας» ο Ταβουλαρέας. Η ΚΕΔ είναι σε ανοιχτό πόλεμο με την ΟΔΚΕ. Οι αυλικοί έχασαν την… κόλλα, που τους κρατούσε «δεμένους» και τώρα ο καθένας έχει φτιάξει το δικό του βιλαέτι. Κάπου εκεί κι ο Παναγιώτης Αναστόπουλος επιμένει να θέλει να συνεχίσει τη διαιτησία.

Όλα αυτά έχουν έναν κοινό παρονομαστή: Την πτώση της αυτοκρατορίας.

Η ιδέα του Ελ Σιντ έχει λειτουργήσει στο παρελθόν, αλλά έχει αντιγραφεί τόσες φορές, που πλέον μοιάζει με κακέκτυπο. Δεν μοιάζει, είναι. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει κάτι να κρατήσει ενωμένους εκείνους, που για χρόνια πάλευαν για τον τίτλο του «υπάλληλου του μήνα».

Γιατί άνοιξε το μέτωπο ανάμεσα στην Κεντρική Επιτροπή και την Ομοσπονδία Διαιτητών; Αφενός, υπάρχουν προσωπικές αντιπαραθέσεις. Και παλιά υπήρχαν, αλλά δεν τολμούσαν να βγουν ανοιχτά. Βλέπετε, σαν τα νερά της Χαλκίδας άλλαζε η προτίμηση του «μεγάλου» και… ποιος ήθελε να μπλέξει!

Τώρα, που «δεν βλέπουν» τον Βασιλακόπουλο, πάνε σε ξεκαθάρισμα. Αυτό, πιστεύουν, θα τους δώσει συγχωροχάρτι. Αυτό θα κάνουν όπλο (θαρρούν) για την επόμενη μέρα. Θα επιχειρήσουν να το παίξουν αντιστασιακοί. Ότι δεν ήταν στην αγκαλιά του Βασιλακόπουλου. Ότι δεν στήριζαν το σύστημα. Ότι είχαν τις αντιρρήσεις τους.

Κάτι να έχουν να πουν, για να μην χάσουν τα προνόμια. Θα τα χάσουν, αλλά απολαμβάνουμε την προσπάθειά τους. Καλύτερο όλων είναι αυτό που αφήνει να εννοηθεί ο κ. Αναστόπουλος. Με την προσφυγή του κατά της ΕΟΚ -λένε- ΔΕΝ στρέφεται κατά του Γιώργου Βασιλακόπουλου. Το είχαμε γράψει παλιότερα, ότι θα είχε ενδιαφέρον να το δούμε κι αυτό.

Στρέφεται κατά της διοίκησης Πρωτοδικείου. Κατά της προσωρινής διοίκησης. Μην αφήσετε μια λεπτομέρεια (ότι, δηλαδή, παραμένει πρόεδρος ο Γιώργος Βασιλακόπουλος) να χαλάσει μια υπέροχη ιστορία. Την ίδια στιγμή, που οι παράγοντες της διαιτησίας είναι στα χαρακώματα, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων όρισαν τρεις διαιτητές και στο αντίστοιχο των Νεανίδων δύο.

Παιδιά ίδιας ηλικίας, παίζουν σε γήπεδα με ίδιες διαστάσεις, κανονισμούς κτλ. Είναι η αγάπη κι η προσοχή της ΕΟΚ για το γυναικείο μπάσκετ. Επιστρέφω στο αρχικό μας θέμα. Είναι θέμα χρόνου να ανοίξουν στόματα. Εκείνοι, που τόσα χρόνια χτυπούσαν φιλικά ο ένας τον άλλον στην πλάτη, είναι έτοιμοι να μιλήσουν.

Και θα το κάνουν δίχως δεύτερη σκέψη, προκειμένου να σωθούν. Κρατήστε το αυτό, γιατί η επόμενη μέρα θα έχει ενδιαφέρον. Χρειάζεται ένας να μιλήσει. Μετά θα έρθει χιονοστιβάδα και θα ντραπεί κι η ντροπή.

Η μπάλα θα πάρει όλο τον συρφετό. Εδώ είσαστε κι εδώ είμαστε. Υπομονή κι έχουμε να ζήσουμε μεγάλες στιγμές. Στιγμές δικαίωσης, στιγμές απόλαυσης.