Ο Άρης του Μίλιτσιτς γίνεται «ομάδα» και μπορεί να «κοιτάξει ψηλά»

Ο Άρης πέρασε από την Κλαϊπέντα με 93-87 επί της Νεπτούνας, πέτυχε τη 2η εκτός έδρας νίκη του – μετά από εκείνη στην πρεμιέρα επί της Βενέτσια- και πήρε ένα αποτέλεσμα που μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό για την πρόκρισή του στην επόμενη φάση το EuroCup.

Το σημαντικότερο ωστόσο είναι πως οι «κιτρινόμαυροι» αρχίζουν και γίνονται ομάδα. Δεύτερο σερί δύσκολο παιχνίδι μετά από αυτό με τον Παναθηναϊκό.

Η δουλειά του Ιγκόρ Μίλιτσιτς αρχίζει να αποδίδει και βλέπεις πλέον ένα σύνολο που αρχίζει και γίνεται ομάδα. Στην επίθεση βλέπουμε όμορφες και «αυτοματοποιημένες» συνεργασίες που καταλήγουν σε σωστές επιλογές τις περισσότερες φορές. Στην άμυνα (επιτέλους) βλέπουμε νεύρο, αλληλοκαλύψεις και γενικότερα ένα πιο συμπαγές σύνολο.

Το σημαντικότερο; Περιορίζεται αυτό το κουραστικό, ατομικιστικό μπάσκετ στο οποίο ο καθένας έπαιρνε τη μπάλα κι εκτελούσε μόνος του, λες και παίζαμε σε 3ON3.

Επιπλέον βλέπεις κι έναν προπονητή με προσωπικότητα που δεν φοβάται να βάλει τις φωνές όταν βλέπει το λάθος και που κάνει την ομάδα του να βγάζει χαρακτήρα και να αντιδρά. Κι όχι κάποιον που πελαγώνει όπως ο φέρελπις αλλά άπειρος Κάραϊτσιτς.

Κάπως έτσι ήρθε το εκπληκτικό 18-36 στο δεύτερο δεκάλεπτο κόντρα στον Παναθηναϊκό και η διεκδίκηση του ματς ως το τέλος. Και κάπως έτσι ήρθε η αντίδραση από το δεύτερο δεκάλεπτο και μετά στην Λιθουανία, όταν η Νεπτούνας άρχισε να ξεμακραίνει επικίνδυνα μετά το 28-17.

Ο Μίλιτσιτς έπαιξε ως επί το πλείστον με κοντό σχήμα (Νουά στο 5, Κουλμπόκα στο 4 και Χάρελ στο 3), αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικά το «τρελό» παιχνίδι των Λιθουανών που «βάραγαν» σχεδόν αποκλειστικά τρίποντα.

Εν τέλει ο Άρης κέρδισε εκτός έδρας (γεγονός που μετράει σαν διπλή νίκη) μια ομάδα που ευστόχησε σε 16 τρίποντα με αρκετά καλό ποσοστό (37,2%) και η οποία μπορεί να μην είναι κάτι σπουδαίο, όμως μετράει ήδη τρεις νίκες.

Γενικότερα ο όμιλος στον οποίο μετέχει, μετά και τη νίκη της Σλασκ αποδεικνύεται ιδιαίτερα ανοικτός και με εξαίρεση το Αμβούργο όλοι οι υπόλοιποι μπορούν να ελπίζουν σε πρόκριση. Βάσει του προσεχούς ευνοϊκού προγράμματος (Κλουζ και Βενέτσια εντός, Αμβούργο εκτός και Τσεντεβίτα εντός) ωστόσο, αλλά μετρώντας και ήδη δύο διπλά ο «Θεός του πολέμου» έχει φέρει τον εαυτό του σε ένα τέτοιο σημείο που αν πάρει τα παιχνίδια που πρέπει θα περάσει σίγουρα.

Αν ο Μίλιτσιτς και ο Νουά (άξιζε η αναμονή) ήταν από την αρχή της σεζόν τότε ο Άρης θα είχε σίγουρα μερικές νίκες ακόμη. Από την άλλη όμως ουσιαστικά η ήττα που τον πληγώνει ως τώρα είναι αυτή εντός έδρας από τη Μανρέσα και οι υπόλοιπες «λογικές». Καλύπτεται όμως.

Πλέον ο Άρης αν συνεχίσει έτσι μπορεί να διεκδικήσει πράγματα και στην Ελλάδα (να καλύψει το χαμένο έδαφος και να χτυπήσει την 4άδα) και στην Ευρώπη (όσο πιο μακριά μπορεί).

Βεβαίως και υπάρχουν ακόμη κακώς κείμενα να διορθωθούν καθώς το αρχικό στήσιμο από Ζήση και Κάραϊτσιτς ήταν λανθασμένο. Η απόκτηση του Νουά ήταν σωστή, ενώ και ο Άντζουσιτς εφόσον είναι σε καλή κατάσταση θα προσφέρει και σε εμπειρία και σε σκοράρισμα και σε σουτ.

Το θέμα είναι πώς ο Άρης θα «καμουφλάρει» επαρκώς τα κενά στο «1» και στο «5».Θα ήταν ιδανικό να πάρει ακόμη δύο παίκτες όμως αυτή τη στιγμή πρέπει να μιλάμε με τα δεδομένα που έχουμε.

Δεν είναι και το καλύτερο Μήτρου Λονγκ και Τζόουνς να φορτώνονται εξολοκλήρου το κατέβασμα της μπάλας και την οργάνωση του παιχνιδιού, μιας και το ατού τους είναι το σκοράρισμα. Και ο Ίνοκ όμως που δεν είναι κακός παίκτης θα ήθελε έναν ακόμη ικανό ψηλό δίπλα του και ο φιλότιμος Φόρεστερ να έρχεται από τον πάγκο ως 3ος πλέον.

Θα δούμε αν μελλοντικά γίνει και κάποια ακόμη προσθήκη από τους κιτρινόμαυρους, όμως όσο δεν γίνεται ο Μίλιτσιτς καλείται να πράξει το εξής: Να καμουφλάρει όσο καλύτερα γίνεται την ένδεια στον «άσο» (ίσως και με τη χρησιμοποίηση των νεαρών) και το «5» και στα τελευταία παιχνίδια δείχνει ότι το πετυχαίνει σε ικανοποιητικό βαθμό.

Από αυτό θα φανεί αν ο Άρης μπορέσει να πάει μακριά στη σεζόν.

MUST READ

Τελικά η Σκωτία μπορεί να αποτελέσει ένα καλό παράδειγμα… (vids)

ΥΓ: Ο Αμιν Νουά είναι ο παίκτης που έλειπε στα φόργουορντ. Σκοράρει και κοντά και μακριά παίζει άμυνα σε διάφορες θέσεις και γενικά αποτελεί συνδετικό «κρίκο» της γραμμής των κοντών με τους ψηλούς. Επίσης συνθέτει ιδανικό δίδυμο με τον Χάρελ και όταν είναι μαζί στην ίδια πεντάδα ο Άρης έχει δυο παίκτες που τα κάνουν όλα. Άξιζε η τόση αναμονή!