Ο «Ρόμπιν» του Γιάννη, το σχέδιο του Kill Bill και η πεντάδα των 145΄

Για να είμαστε δίκαιοι: Έτσι όπως τα έφερε η φάση των ομίλων, αν έχει μια φορά ευκαιρία για μετάλλιο η Ελλάδα έχει άλλη μια και η Τουρκία. Και η Λιθουανία. Και η γηπεδούχος Λετονία. Ακόμη και το «πολυμορφικό» Ισραήλ που να είστε βέβαιοι ότι θα εμφανιστεί Κυριακή απέναντι στον Γιάννη για να πουλήσει το τομάρι του ακριβά.

Το brucket έφτιαξε μια… λεωφόρο «Δημοκρατίας» ως το βάθρο. Και ένα κολαστήριο που χώρεσε μέσα την Γερμανία, τη Σερβία, τη Γαλλία, τον Ντόνσιτς και τη Σλοβενία του. Καλά ξεμπερδέματα που λένε

Διαβάστε επίσης: Ολυμπιακός: Η ιστορία μιας λίστας, το παράδειγμα του Ντουρμάζ και η ατάκα του Ταρέμι

Μέχρι να αρχίσει το παιχνίδι στη Ρίγα όμως, για αυτές τις κοντά 70 ώρες η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη μπορεί να το ευχαριστηθεί. Διότι έκανε τη δουλειά της στην εντέλεια στην Κύπρο. Πήρε την πρώτη θέση του γκρουπ. Βρήκε την ευκαιρία και ξαπόστειλε από το τουρνουά τον δαίμονα της (Ισπανία). Έδειξε συνέπεια. Και κυρίως, αυτή την ωραία συσπείρωση που παιχνίδι το παιχνίδι δημιουργεί την απαραίτητη χημεία. Έγινε στη νίκη με τους Ιταλούς. Στην ήττα με τους Βόσνιους. Στον αποψινό τελικό με την πιο ατάλαντη εκδοχή της πιο βαριάς φανέλας του 21ου αιώνα. Ας μην τους συμπαθούμε.

Οι Ισπανοί δεν είναι τίποτα λιγότερο, από το αφεντικό της Ευρώπης τα τελευταία 20 χρόνια. Έφτασαν μια ανάσα να μας το υπενθυμίσουν με κάτι παλικάρια που καλά-καλά ακόμη δεν ξέρουμε τα ονόματα τους. Και έχουν και άλλους στην χρυσή παραγωγή τους.

Ας ασχοληθεί με αυτά η Marca όμως που σήμερα θέλησε να μας βάλει στα… αίματα γράφοντας για τα ελληνικά προβλήματα σε σχέσεις διάφορες. Εμείς στα δικά μας. Στο ιπτάμενο χταπόδι που ακούει στο όνομα Γιάννης Αντετοκούνμπο που έχασε το τριπλ νταμπλ για μια ασίστ. Στον «Ρόμπιν» του, τον Τάιλερ Ντόρσει που αν ο Τόμας Γουόκαπ ήταν υγιής μάλλον δεν θα ήταν στο Ευρωμπάσκετ, αλλά αυτό κάθε άλλο παρά τον πτοεί. Στον Κώστα Παπανικολάου που σαν 4άρι… έφαγε το γήπεδο. Στον Κώστα Σλούκα που μίλησε στο φινάλε. Στον Καλαϊτζάκη που έπαιξε άμυνα μέχρι και τον… Σκαριόλο

Αυτοί οι πέντε έπαιξαν τα 145 από τα 200 λεπτά του «τελικού» της πρώτης θέσης. Έμειναν πιο έξω από ότι συνήθως ο Μήτογλου (12:44), ο Κώστας (6:56) και ο Θανάσης (4:51). Έπαιξε ακόμη λιγότερο ο Λαρεντζάκης (4:00). Τι σημασία έχει το όνομα στη φανέλα; Η Ελλάδα διεκδικεί το πρώτο της μετάλλιο έπειτα από 16 χρόνια σε Ευρωμπάσκετ. Απόψε ο Σπανούλης σχημάτισε ένα rotation για να ανέβει ο Σλούκας στο «2» και να πασάρει τρίποντα ο Γιάννης στα double team. Όταν πήγε καλά, είμασταν καλοί. Στα υπόλοιπα μίλησε η άμυνα. Ελληνικό μπάσκετ.

MUST READ

Μεγάλε Τάιλερ Ντόρσεϊ (vid)

Ας ελπίσουμε όμως και ελληνική «λογική» τώρα που το πράγμα αλλάζει πίστα. Αυτή η ομάδα που μπορεί να διεκδικήσει μετάλλιο, μπορεί κάλλιστα να αποκλειστεί από το Ισραήλ του Μάνταρ και του Άντβιγια. Πως το έλεγε κάποτε ο Γιάννης Ιωαννίδης; Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι