
Η Ελλάδα περιμένει 16 χρόνια για εκείνη τη μια νίκη σε προημιτελικό που…
O λογαριασμός 16 λάθη για 14 ασίστ με γαρνιτούρα 16% (4/25) από το μαρτύριο της γραμμής των τριών πόντων δεν είναι πρόκρισης. Είναι μάλλον «τι ώρα πετάει το επόμενο αεροπλάνο για την Ελλάδα». Αρκεί φυσικά η κουβέντα να αφορά σε γήινους και όχι σε εξωγήινους: Σε αυτό τέλος πάντων που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και δύο τρεις άλλοι είναι για το παγκόσμιο μπάσκετ. Ακούς εκεί 37 πόντοι (με 78% εντός πεδιάς) και 10 ριμπάουντ σε 29:04. Ακούς εκεί έναν πόντο κάθε 47 δευτερόλεπτα!!!!
Και τέλος πάντων προφανώς δόξα και τιμή στον x factor Αλέξανδρο Σαμοντούροφ. Στις αμυνάρες του Κώστα Παπανικολάου και του Παναγιώτη Καλαϊτζάκη που έδωσαν από το «3» ένα σωρό λύσεις στην Ελλάδα. Η επικράτηση επί του Ισραήλ όμως δεν ήταν τίποτα λιγότερο από τον ορισμό της one man show έκφρασης που τόσο ταιριάζει στην περίσταση. Πριν από τον Γιάννη ο Λούκα (Ντόνσιτς) έβαλε 42 και πέταξε έξω μόνος του, τους Ιταλούς. Το μεσημέρι ο Σενγκέλια με 24 διέλυσε την «μπλαζέ» Γαλλία. Χθες ο Μάρκανεν έβαλε 29 στους Σέρβους και δεν ήταν καν εύστοχος (1/9 τρίποντα)
Αυτό είναι το μοντέλο μπάσκετ της εποχής: Αυτό που κάποτε η Ευρώπη της σκέψης και της αυθεντίας μέσα από σύνολα το ανέχονταν μόνο από τον Ντιρκ Νοβίτσκι στα καλοκαίρια που φορούσε το εθνόσημο της Γερμανίας. Ήρθε το μπάσκετ και γύρισε τούμπα σε σημείο να έχουν από έναν (σαν) Νοβίτσκι πολλοί και διάφοροι και οι ομάδες να σπανίζουν, με τους Γερμανούς μάλιστα να είναι η τελευταία με αυτό το «διαβατήριο» στο Ευρωμπάσκετ.
Καλό ή κακό; Αυτά είναι κουβέντες για forum. Στη Ρίγα παίζονται τρία μετάλλια και αν εμείς απόψε βρούμε τρόπο να ξορκίσουμε το φάντασμα των 16 ετών που μας καταδιώκει σηκώνοντας απαγορευτικό σε νικηφόρο προημιτελικό, τότε πάμε για «κόλπο» που σχεδόν δεν το είχαμε φανταστεί. Τουλάχιστον όσοι είναι μακριά από τον κύκλο της ομάδας του Σπανούλη. Η Ελλάδα σε αυτό το τουρνουά δεν ξεκινούσε top-6. Αυτή τη στιγμή όμως είναι top 3. Με τους Τούρκους του Αταμάν που νωρίς παίζουν με την Πολωνία. Και φυσικά με την Γερμανία που βεβαίως θα πρέπει να τα βγάλει πέρα με το θηρίο που ακούει στο όνομα Λούκα.
Για να συνεννοηθούμε: O άλλος ικανός να πάρει μόνος του το Eurobasket.
Πίσω στα δικά μας; Με 4/25 τρίποντα και 6/12 βολές (50%!!!!) είναι δεδομένο ότι βράδυ Κυριακής το μυαλό μπλόκαρε. Ο Γιάννης όμως είναι πριν από όλα είναι ένστικτο. Ένα άλογο που καλπάζει στον αιφνιδιασμό και που άμα λάχει στο δίποντο με 18/21 έχει 86%! Και από τη στιγμή που το Ισραήλ σκέφτηκε να του ανοίξει το γήπεδο σε μια ζαριά του στιλ «ας βάλει εκείνος όσους θέλει, αρκεί να σταματήσουμε τους άλλους» η συνέχεια ήταν μάλλον αναμενόμενη.
Αν θα κάνουν το ίδιο οι Λιθουανοί; Μακάρι, αλλά δεν… Ο Ρίμας Κουρτινάιτις αν και βρέθηκε δίχως πόιντ γκαρντ έπειτα από το σοκ Γιακουμπάιτις παρουσιάζει μια ομάδα που δικαιολογεί την καταγωγή της. Γρήγορη, με ικανότητα στην επίθεση και με εκείνον τον αλτρουισμό που πάντα γοητεύει.
Κόντρα στην Λετονία πάρκαρε στον πάγ(κ)ο τον πολύ Βαλανσιούνας γιατί ήξερε ότι με εκείνον ο Κιρστάπ Πορζίνγκις θα τα σούταρε από το λόγκο! Πιθανόν να επιλέξει και σήμερα το ίδιο διότι ο θεόρατος Λιθουανός που ήρθε τον Ιούλη στην Ελλάδα για τον Παναθηναϊκό αλλά τελικά θα παίξει για τους Νάγκετς, τον Γιάννη δεν μπορεί να τον ακολουθήσει στα πόδια του. Προχθές ο Γιάννης ζητούσε τη μπάλα από κάτω. Απόψε θα τη θέλει από τη… σέντρα αν του προκύψει ένα τέτοιο ματσάρισμα
«Όλοι ξέρουν ότι η λιθουανική σχολή στο μπάσκετ είναι μεγάλη, πάντα είναι ανταγωνιστικοί και έχουν πολύ κόσμο. Διαθέτουν μια πολύ καλή ομάδα, έχουν μεγάλα κορμιά, ξέρουν πώς να παίζουν μπάσκετ και θα είναι ένα δύσκολο παιχνίδι» υπενθύμισε ο Βασίλης Σπανούλης βάζοντας στην εξίσωση και τον κόσμο που απόψε θα βάλει τους Λιθουανούς σε συνθήκη «εντός έδρας». Τι να ετοιμάζει αυτός και οι συνεργάτες του για τον προημιτελικό; Προφανώς ένα «δίχτυ» για τον Άρνας Βελίτσκα. Τον κουμανταδόρο της Νεπτούνας που από συμπληρωματικός μετά τον τραυματισμό του Γιακουμπάιτιτς είναι τα πάντα όλα: 36 λεπτά, 21 πόντοι και 11 ασίστ κόντρα στους Λετονούς. Και όμως δεν σκέφτηκε κανείς ότι έπρεπε να τον κυνηγά κάποιος κάθε δευτερόλεπτο στο παιχνίδι. Το άκουσε αυτό ο Καλαϊτζάκης;