
Με 10 λεπτά μπάσκετ είναι αδύνατον σε τέτοιο επίπεδο να κερδίσεις. Ο Ολυμπιακός έδειξε ξανά ότι νοσεί. Ότι δεν είναι καλά, είναι ένα κλικ πίσω από τους αντιπάλους του...
Το οσφρίζεται ο άλλος αυτό. Δεν τον φοβάται και δεν τον τρέμει ούτε στιγμή. Δεν υπάρχει τραγικότερο πράγμα από το να μην εμπνέεις φόβο σε αυτόν που έχεις να αντιμετωπίσεις. Αν ξέρει ότι μπορεί να σε κερδίσει, αν το πιστεύει αυτό, τότε είσαι ήδη πίσω σε θέμα ψυχολογίας.
Κοιτάζοντας εδώ και δύο εβδομάδες τον Ολυμπιακό, μου βγαίνει μία εικόνα που δεν τολμούσα να την γράψω Αλλά δεν μπορώ να το αποκρύψω πια. Ας το παραθέσω όπως ακριβώς το σκέφτομαι.
Λείπει αυτή η σπίθα που είχαν όλοι στα μάτια τους. Η τρέλα να σου δαγκώσουν τα χέρια για να μην πετύχεις το καλάθι, η μπασκετική κ#@λα που είχε ως σήμα κατατεθέν η ομάδα του Πειραιά.
Οι «ερυθρόλευκοι» παρουσιάστηκαν καλύτεροι με τον Σπανούλη απενεργοποιημένο στον πάγκο. Να το γράψω πιο σωστά. Ήταν περισσότερο απρόβλεπτο με τον αρχηγό τους με 4 φάουλ από τα μέσα της τρίτης περιόδου. Είχαν επιθετικές λύσεις με την ημίτρελο Ουίλτζερ να τα «μπουμπουνάει» από όπου έβρισκε. Γύρισε το παιχνίδι. Λες ότι τώρα το έχει στα χέρια του. Και μετά; Τι; Πώς;
Κατάρρευση ξανά; Με τον Αλιμπίγιεβιτς στη φυσούνα από τις δύο τεχνικές ποινές – δώρο στον Ολυμπιακό; Αυτά δεν γίνονται. Αλλά ξέρετε γιατί συμβαίνουν; Επειδή όπως προείπα, έχει καταφέρει με αυτές τις εμφανίσεις η παρέα του Σπανούλη να διώξει τον τρόμο από τα μάτια των αντιπάλων της. Πικρή, αλλά μεγάλη αλήθεια.
Φταίνε όλοι, η ευθύνη βαραίνει άπαντες και πλέον οι «ερυθρόλευκοι» περπατούν σε μία λεπτή γραμμή, όντας ικανοί να διαλύσουν ό,τι χτίζουν εδώ και καιρό. Κρίμα είναι, αλλά η εικόνα τους, δεν δικαιολογεί το 13-7. Είναι για πολύ πιο κάτω…
ΥΓ1. Τα πέντε λεπτά του Τόμπσον λένε πολλά. Αν δεν κάνει, δεν τον γουστάρουν, δεν τον αντέχουν, ας ψάξουν τον αντικαταστάτη του. Δεν γίνεται να έχεις τέτοιο εργαλείο στα χέρια του και να μην προσφέρει. Τι φταίει; Δεν θα το κρίνω εγώ αυτό..
ΥΓ2. Η πτωτική πορεία του Στρέλνιεκς έχει επηρεάσει όλο το οικοδόμημα του Ολυμπιακού. Περιμένουν τόσα πολλά από τον Λετονό. Είναι όμως κακός ρε γαμώτο. Χωρίς ενέργεια, με άστοχες προσπάθειες, χωρίς ανάσες. Ξέρω ότι κρίνονται όλα τώρα, αλλά δυστυχώς δείχνει υπερβολικά καταπονημένος πια.
ΥΓ3. Ρολάρει ο Ρόμπερτς, ρολάρει ο Ουίλτζερ. Και πάλι στον πάγκο. Εγώ αυτό δεν θα το καταλάβω ποτέ.
ΥΓ4. Όσο σούπερ ήταν η ομάδα στα κέφια των ΜακΛιν και Μιλουτίνοφ, τόσο δεν βλέπεται όταν δεν είναι καλά οι δύο τους. Και το κάνουν και ταυτόχρονα. Να μην έχει καμία λύση ο Ολυμπιακός για να ορθοποδήσει στο ποστ.
ΥΓ5. Είχαμε πει και μετά το ματς με την Κίμκι. Θέλει ένα ηλεκτροσόκ για να ισιώσει πια η κατάσταση. Και έρχεται και το ΟΑΚΑ. Και εκεί τα πράγματα δεν είναι αστεία πια. Νομίζω ότι θα κρίνει πάρα πολλά το παιχνίδι στο Μαρούσι τη Δευτέρα.