
Από εκείνο το καταραμένο σουτ του Κορνέλιους Τόμσον, έως τον Μίσιτς και τον Γιουλ, ο Ολυμπιακός πάντα πληγωνόταν από αυτά τα καταραμένα «τελευταία σουτ». Το αμαρκάριστο του Αμπάλδε πήγε στο σίδερο, ο Θρύλος πάει στο Αμπου Ντάμπι και ο Μπαρτζώκας μάλλον θα αρχίσει να σκέφτεται σαν... Μεντιλίμπαρ!
Ο Ολυμπιακός στο 14ο Final 4 της ιστορίας του. Στο 4ο συνεχόμενο. Στο πρώτο… εκτός Ευρώπης. Και οι δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Δεν είναι ακραίο, είναι αλήθεια. Ο Ολυμπιακός επιβεβαίωσε πως είναι η πιο σταθερή ομάδα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Η ομάδα που παίζει το καλύτερο μπάσκετ. Με παίκτες-ηγέτες από κάθε άποψη. Με βάθος. Με έναν σπουδαίο προπονητή. Και με φανέλα βαριά κι ασήκωτη.
Ο Ολυμπιακός πέταξε έξω τη Ρεάλ Μαδρίτης και θα βρίσκεται στο Final 4 του Ντουμπάι, επειδή μέσα σε αυτή την κοκορομαχία με τους Μαδριλένους, έδειξε όλα τα όπλα του. Ολο το σπάνιο ταλέντο που διαθέτει. Τον πλούτο επιλογών που έχει στα χέρια του ο προπονητής. Και κόντρα στο τι λέει ο κάθε εγκάθετος και διάφοροι αχαρακτήριστοι, ποτισμένοι δηλητήριο και τοξικότητα, ο Ολυμπιακός άξια σφράγισε τα εισιτήρια για το Αμπου Ντάμπι.
Διαβάστε επίσης: Τότεναμ – Μπόντο Γκλιμτ 3-1: Οι Λονδρέζοι έκαναν βήμα πρόκρισης στον τελικό του Europa League
Το πιο σημαντικό που πέτυχε ο Ολυμπιακός στη μονομαχία με τη Ρεάλ Μαδρίτης, ήταν το γεγονός ότι κατάφερε να νικήσει και τα δικά του φαντάσματα. Κατάφερε να παίξει καλά για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, κατάφερε να δείξει την κλάση του, αλλά για να περάσει και ειδικά στο 4ο και κομβικό παιχνίδι, μπόρεσε να νικήσει και τον κακό του εαυτό. Αυτός ο κακός του εαυτός έφτασε κοντά στο να τον… ρίξει στο καναβάτσο. Το ασύλληπτο μπλακ άουτ μετά το 67-82, ήταν σοκαριστικό. Και αυτό το άστοχο τρίποντο του Αμπάλδε, στο… 0 του αγώνα, ξόρκισε πολλά από τα φαντάσματα και τα «κακά πνεύματα» που έχει «αντιμετωπίσει» όλα αυτά τα χρόνια αυτή η ομάδα.
Ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη, πιο πλήρης και πιο… μπασκετική ομάδα της Ευρώπης. Αλλά αυτή η δραματική νίκη στη Μαδρίτη, ο τρόπος που ήρθε, το… σίδερο του Αμπάλδε, είναι μια εικόνα που ο σύλλογος δεν έχει συνηθίσει. Από τον Κορνέλιους Τόμσον, έως τον Μίσιτς και τον Γιουλ, αυτά τα τελευταία σουτ έχουν πληγώσει ανεπανόρθωτα τον Ολυμπιακό. Συνήθως έμπαιναν και άφηναν πληγές που δεν έκλεισαν ποτέ. Το να βλέπεις ένα ελεύθερο σουτ, παίκτη της Ρεάλ να πηγαίνει στο σίδερο, είναι μια απελευθέρωση. Ένα μήνυμα ότι ίσως τα… άστρα να άλλαξαν σειρά και σχηματισμό.
Στο τέλος κόλλησε όλος ο Ολυμπιακός. Αλλά ακόμη κι έτσι, εκείνη η βόμβα του Βεζένκοφ έστειλε την ομάδα στο Αμπου Ντάμπι. Μια ομάδα που είχε χάσει το μυαλό της. Μια ομάδα την οποία ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει φτιάξει για να φτάσει ως το τέλος, αλλά λίγο έλειψε να χύσει την καρδάρα. Αυτό δεν συνέβη. Και πλέον, άπαντες οφείλουν να σκεφτούν όπως ο… Μεντιλίμπαρ.
Ο «Μέντι», προπονητής που λατρεύει ο κόουτς Μπαρτζώκας (και το αντίθετο, βεβαίως) πάντα έχει στο μυαλό του το… κακό. Το κακό που δεν βρήκε απόψε τον Ολυμπιακό, αλλά μπορεί να του δείξει τον δρόμο, πώς να το αποφύγει στα επόμενα δύο, ιστορικής σημασίας παιχνίδια. Διότι αυτό το Final Four, είναι του Ολυμπιακού. Το αξίζει. Το κέρδισε. Και στο 6ο Final Four του, ο Μπαρτζώκας είναι έτοιμος και απελεθερωμένος. Να κάνει αυτό που πρέπει. Αυτό που (του) αξίζει.