Διαβάστε (αν θέλετε) μια ωδή στον Βασίλη Τοροσίδη!

Ξέρω, τον χρόνο δεν τον νίκησε κανείς. Ούτε ο αρχηγός του Ολυμπιακού μπορεί να τον νικήσει. Δεν αμφιβάλλω πώς να ταλαιπωρούσε τον εαυτό του περισσότερο ίσως θα μπορούσε ακόμα και στο… ογδονταφεύγα να γυρίζει γρήγορα στην άμυνα.

Αυτά όμως είναι για εκείνους που κρατούν τα μπλοκάκια με τα στατιστικά στοιχεία και κάνουν τις αναλύσεις για λογαριασμό των προπονητών. Για τύπους σαν κι εμένα που γοητεύοντα από μια ενέργεια, μια κίνηση, μια επινόηση τέτοια πράγματα δεν βγάζουν νόημα.

Νόημα βγάζει η ενέργεια και το σουτ που βρήκε στο οριζόντιο δοκάρι. Νόημα βγάζει η τριαντάρα μπαλιά πάρε βάλε τον Μασούρα. Αυτά βγάζουν νόημα κι αυτά είναι ανάμεσα στα άλλα που έκαναν μεγάλο, πολύ μεγάλο παίκτη τον Βασίλη Τοροσίδη. Σε αυτά -δεν αντιστέκομαι στον πειρασμό- προσθέστε παρακαλώ, τις σέντρες από δεξιά με τα απίστευτα φάλτσα και τα εντυπωσιακά άλματα στην περιοχή του αντιπάλου.

Αυτά συνθέτουν την ποδοσφαιρική κλάση του Βασίλη Τοροσίδη, δείγμα της οποίας αποτυπώθηκε στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Η σύνθεση έδειχνε τον «Τόρο» ως δεξί μπακ. Είπα στα παιδιά του γραφείου ότι θα παίξει από αριστερά. Κάποτε από αριστερά ξεκίνησε στην Εθνική Ομάδα (πριν από δέκα τρία χρόνια) και κέρδισε το πέναλτι της νίκης. Τέλος πάντων. Ως… βαθύς μελετητής του παιχνιδιού του, μόλις ο Καμαρά του πέρασε την ήξερα ότι ο Ρόουζ θα φάει την προσποίηση και ο αρχηγός του Ολυμπιακού θα σουτάρει αμέσως με το δεξί και θα βάλει φάλτσα.

Το δοκάρι όμως του στέρησε τη δυνατότητα να πανηγυρίσει ένα ακόμα γκολ. Μπακ έβγαλε κι άλλα με ποιότητα το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ενδεικτικά αναφέρω τον Αποστολάκη και τον Σεϊταρίδη. Την επαφή που έχει ο «Τόρο» με τα δίχτυα δεν την είχε άλλος.

Στο δεύτερο ημίχρονο σημαδεύει στον κενό χώρο με μπαλιά τριάντα μέτρων. Εκεί που θα πάει η μπάλα θα έρθει να συναντηθεί μαζί της ο Μασούρας. Ο ερυθρόλευκος πάγκος θα σηκωθεί πανηγυρίζοντας. Όχι το γκολ αλλά την ασίστ ενός σπουδαίου παίκτη που σιγά-σιγά αποσύρεται στο βάθος της σκηνής ενώ ετοιμάζεται να πέσει η αυλαία. Το βράδυ της Τετάρτης στη Θεσσαλονίκη είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε μια από τις τελευταίες παραστάσεις ενός σπουδαίου ποδοσφαιριστή και μιας προσωπικότητας του Ολυμπιακού.

MUST READ

Λίγη ντροπή τουλάχιστον, Μποντιρόγκα…

Είχε να παίξει από τον περασμένο Φλεβάρη και έμενε στον πάγκο εμψυχώνοντας τους υπόλοιπους. Κι όταν μπήκε να παίξει ήταν (μαζί με τον Καμαρά) ο καλύτερος. Καλό θα είναι ο Γκασπάρ που έχει το μέλλον μπροστά του να μελετήσει λίγο από Τοροσίδη. Και κάτι ακόμα: Αν ο Μαρτίνς θέλει να παρατείνει την καριέρα του Τοροσίδη δεν έχει παρά να τον δοκιμάσει σε θέση στόπερ. Μπορεί να μην έχει τα αθλητικά προσόντα του Σισέ αλλά δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας γιατί (φυσικά) δεν έχει ούτε το μυαλό του…

Γράψτε το σχόλιο σας