Παναθηναϊκός: Το λάθος με Καλαϊτζάκη σε εποχές λιτότητας

Τόλης Λεούσης 02.08.2020-21:20

Στην δύσκολη συγκυρία του Παναθηναϊκού, είναι αδιανόητο να χαθεί ένα παιδί με το ταλέντο του Γιώργου Καλαϊτζάκη.

Στον Παναθηναϊκό έχουν αποφασίσει να πορευτούν με έναν διαφορετικό τρόπο. Όσα λεφτά έχουμε, αυτά θα ξοδέψουμε. Και αυτό για μένα είναι και το πιο σωστό το 2020, καθώς δεν γίνεται οι ιδιοκτήτες να ματώνουν και να βάζουν υπέρογκα ποσά από την τσέπη τους, έτσι για την… καψούρα που έχουν για την ομάδα τους.

Στην τελική είναι ο νόμος της αγοράς. Οι στιγμές στους Πράσινους όμως είναι διαφορετικές. Η ομάδα πρωταρχικά θέλησε να στηρίξει σε μεγάλο βαθμό το ελληνικό στοιχείο και να προχωρήσει με την τριάδα των Παπαπέτρου-Μήτογλου-Παπαγιάννη. Θυμίζει ως ένα σημείο την απόφαση του Ολυμπιακού το καλοκαίρι του 2011, όταν το μπάτζετ έπεσε και βγήκαν προς τα έξω νεαρά παιδιά και παίκτες που έχουν δίψα για διάκριση.

Και αυτό το επικροτώ. Δύσκολοι καιροί για… πρίγκιπες, ειδικά στην εποχή του κορωνοϊού.

Το περίεργο στην περίπτωση του Παναθηναϊκού είναι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει τώρα.

Γιατί εάν όντως οι Πράσινοι αφήσουν ελεύθερο τον Καλαϊτζάκη, τότε διαπράττουν ένα ακόμα έγκλημα μη στήριξης παίκτη που έχει την προοπτική να βοηθήσει στο μέλλον. Μιλάμε για ένα παιδί που ήταν εξαιρετικός ως πρωταγωνιστής στο ασθενέστερο βέβαια πρωτάθλημα της Λιθουανίας. Ακόμα και σε αυτήν τη Νεβέζις που δεν είχε καμία απολύτως διάκριση στην χώρα της. Ο 20χρονος Καλαϊτζάκης, είχε σε 23 παιχνίδια 12,2 πόντους κατά μέσο όρο σε κάτι παραπάνω από 28 λεπτά στο παρκέ. Ήταν άστοχος βέβαια, εκβιάζοντας πολλές προσπάθειες όπως φανερώνουν και τα 47/124 δίποντα και 31/106 τρίποντα κάνοντας και 3,3 λάθη στο ματς.

Δεν ξεχνάμε όμως πως πρόκειται για έναν νεαρο που κλήθηκε να μπει στα βαθιά και ουσιαστικά να ηγηθεί μίας ομάδας. Ένας δίμετρος γκαρντ, με μεγάλα άκρα, που μπορεί να αγωνιστεί και στις τρεις θέσεις της περιφέρειας. Που δεν έχει πάρει καν την ευκαιρία που του αναλογεί στην χώρα μας.

Στο σημαντικοτερο όμως της υπόθεσης και του κειμένου. Ο Παναθηναϊκός πέρσι τον δάνεισε στη Λιθουανία και φέτος είχε την ευκαιρία να τον στηρίξει και να τον έχει ακόμα και δεύτερο πλέι μέικερ στην ομάδα του (μαζί με Σαντ Ρος που… προορίζεται για άσος!).

Αν’ αυτού, από την πρώτη στιγμή, δεν του έδειξε εμπιστοσύνη. Εννοείται πως το συμβόλαιό του δεν συμβαδίζει με τις εποχές… λιτότητας που περνούν οι Πράσινοι, όμως δυστυχώς δεν γίνεται να χάνεις ένα ταλέντο από το ρόστερ σου για τέτοια ποσά. Ειδικά φετος, ειδικά την σεζόν που κάνεις ουσιαστικά το rebuild σου.

Αρχικά του δίνεις ρόλο. Ακόμα και σε αυτήν την νευραλγική θέση. Το ότι το «παλεύουν τόσο καιρό στον Παναθηναϊκό» εγώ προσωπικά το ακούω… βερεσέ. Αν ήθελε, τον κρατάει, τον στηρίζει, τον πιέζει να παίξει και τον αναγκάζει να αντιληφθεί πως εδώ θα εξελιχθεί και θα γίνει ο παίκτης που όλοι περιμέναμε.

Ο νέος Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από Καλαϊτζάκηδες, Παπαδάκηδες και λοιπούς. Νεαρά παιδιά που έρχονται για να «χτίσου» την καριέρα τους, να δουλέψουν τα στοιχεία που τους λείπουν από το παιχνίδι τους και να γεμίσουν με παραστάσεις.

Όπως ο Ολυμπιακός που προχώρησε με τον Σλούκα, τον Κατσίβελη, τον Παπανικολάου και τον Μάντζαρη, έτσι οι Πράσινοι θα έπρεπε να επενδύσουν στο ταλέντο του Καλαϊτζάκη. Με όποιο κόστος, να βγάλουν έναν παίκτη για να μην γίνει και αυτός ένα από τα τόσα παιδιά που χάθηκαν από την ομάδα χωρίς κάποιο κέρδος.

ΥΓ. Εάν φύγει από τον Παναθηναϊκό θα είναι… έγκλημα να μην ασχοληθεί με αυτόν είτε η ΑΕΚ είτε ο Προμηθέας. Όπως έγκλημα και για τον ίδιο θα είναι να πάει σε μία ομάδα που δεν θα έχει ρόλο, κοιτάζοντας μόνο τα λεφτά. Έχει δηλώσει συμμετοχή στο ντραφτ του ΝΒΑ, δεν έχει και πολλές πιθανότητες να επιλεχθεί ψηλά, αλλά αυτό δεν λέει τίποτα. Πρόκειται για ένα ακατέργαστο διαμάντι που πρέπει να παίζει.