
Το σερί επί του Ολυμπιακού που δεν ήρθε από… τύχη, το «διάβασμα» του Χιμένεθ που δικαιώθηκε στον απόλυτο βαθμό και οι δύο μεγάλοι πρωταγωνιστές, που δεν σκόραραν στο ΟΑΚΑ.
Τέσσερα ματς φέτος με τον Ολυμπιακό, τρεις νίκες για την ΑΕΚ και μια «λευκή» ισοπαλία για τους ερυθρόλευκους στο Καραϊσκάκης. Αυτός είναι ο απολογισμός της φετινής σεζόν για τα ματς των δύο ομάδων που έκλεισε το βράδυ της Τετάρτης, βρίσκοντας την ΑΕΚ ξανά να πανηγυρίζει. Έχοντας κερδίσει μέσα σε διάστημα τριών ημερών και πάλι τον Ολυμπιακό, με το ίδιο μάλιστα με σκορ.
Τα παραπάνω αναμφίβολα δεν αποτελούν προϊόν τύχης ή κάποιας άλλης ανώτερης δύναμης. Κι ας θεωρεί η ΑΕΚ και δικαίως, πως της χρωστάει και αυτή πολλά. Που πρέπει κάποια στιγμή να της τα δώσει. Πιθανότατα θα το κάνει στο μέλλον, διότι τα φετινά, μόνο εκεί δεν στηρίζονται.
Η ΑΕΚ είναι ως σύνολο καλύτερη από τον Ολυμπιακό. Είναι μια ομάδα δουλεμένη, με έναν προπονητή που βρίσκεται στο τιμόνι της από πέρυσι και που με τα καλά και τα στραβά του, γνωρίζει απόλυτα το υλικό που έχει στα χέρια του. Και όπως φαίνεται από τα αποτελέσματα, έχει την γνώση να το διαχειριστεί.
Ο Χιμένεθ επέλεξε απέναντι στον Ολυμπιακό να ξεκινήσει με ένα 3-5-2 που στην πράξη δεν λειτούργησε. Η αλλαγή ωστόσο στη διάταξη ήρθε νωρίς έστω και… αναγκαστικά. Η αποχώρηση του Λόπες και η είσοδος του Χριστοδουλόπουλου έφεραν την ΑΕΚ να αγωνίζεται με ένα 4-2-3-1 και τον Μπακάκη από στόπερ, αριστερό μπακ. Κάτι, που όπως φάνηκε την βοήθησε να απλωθεί καλύτερα στο γήπεδο, να κρατήσει με μεγαλύτερη ευκολία την μπάλα και τελικά να φτάσει σε γκολ. Δύο, μάλιστα, με τους σκόρερ να έρχονται από τον πάγκο!
Όπως είπε και στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς ο Ισπανός τεχνικός, το πλάνο ήταν οι Χριστοδουλόπουλος και Αραούχο να αξιοποιηθούν με αυτόν τον τρόπο. Άσχετα αν ο Λάζαρος κλήθηκε να μπει νωρίτερα. Ο Χιμένεθ φάνηκε στην πράξη πως μελέτησε το παιχνίδι στη σωστή βάση. Χτυπώντας τον Ολυμπιακό με τα πρόσωπα και τον τρόπο που είδαμε και φτάνοντας σε μια τεράστια πρόκριση, που ήρθε μετά από άλλη μια τεράστια νίκη επί του ίδιου αντιπάλου.
Πέρα από τους σκόρερ πάντως, θα σταθώ λίγο και σε δύο ακόμα πρόσωπα. Των οποίων η συνολική συνεισφορά και παρουσία, ίσως να ήταν πιο σημαντική και από εκείνη των δύο ποδοσφαιριστών που βρήκαν δίχτυα. Ο Μιχάλης Μπακάκης αποτελεί φέτος πιθανότατα τον MVP της ΑΕΚ. Παίζοντας… παντού και έχοντας την ίδια συνέπεια, όποιον ρόλο κι αν κληθεί να υποστηρίξει. Σήμερα ως αριστερός μπακ, που έπαιζε επί της ουσίας από το 25’ και μετά, κατάφερε να «εξαφανίσει» από το παιχνίδι τον Μάριν, με άριστες τοποθετήσεις, δυναμισμό και φυσικά τρεξίματα. Ενώ έδειξε πως αν και δεξιοπόδαρος, μπορεί να «ζυγίζει» τις σέντρες του και με το αριστερό. Όπως αυτή που πήγε συστημένη στο κεφάλι του Χριστοδουλόπουλου και άνοιξε τον δρόμο για την πρόκριση.
Ο δεύτερος, δεν είναι άλλος από τον Ογκνιέν Βράνιες. Ο… ιδιαίτερος Βόσνιος αμυντικός διαθέτει κάποια στοιχεία που ίσως να μην έχει άλλος στόπερ στο πρωτάθλημα. Ταχύτητα, άλμα, δύναμη, πάθος, πείσμα. Όταν τα παραπάνω τα καταθέτει στο χορτάρι, η εικόνα της αμυντικής λειτουργίας της ΑΕΚ, ειδικά σε τέτοια ματς, αλλάζει εντελώς και γίνεται όπως στη ρεβάνς κυπέλλου. Όπου όπως κι αν δοκίμαζε ο Ολυμπιακός να επιτεθεί, η μπάλα έκανε… στάση στον χώρο που βρισκόταν αυτός ο περίεργος τύπος με το πλατινέ μαλλί.
Το ζητούμενο για τον Βράνιες, δεν είναι να αποδείξει ποιος είναι αγωνιστικά. Αυτό το έχει καταθέσει και έχει καταγραφεί. Αυτό που θα πρέπει να κάνει ο Βόσνιος στόπερ, είναι να διατηρήσει την συγκέντρωση και το μυαλό του, εκεί που πρέπει. Στους στόχους που έχει μπροστά του με την ΑΕΚ. Και αυτό, εφόσον συμβεί, είναι ικανό να σβήσει μια και καλή και τα όσα προηγήθηκαν που δεν ήταν και λίγα.
Βεβαίως πανηγύρι στην ΑΕΚ χωρίς καρδιοχτύπι δεν γίνεται, με το τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού να χρήζει συζήτησης σχετικά με το πώς το διαχειρίστηκε η Ένωση και ο πάγκος της. Αφού ήταν σαφές πως μετά το 2-0, η είσοδος του Γαλανόπουλου ήταν επιτακτική. Όμως ακόμα και έτσι, η δουλειά έγινε. Και η ΑΕΚ βρίσκεται από το βράδυ της Τετάρτης να έχει μπροστά της τα ημιτελικά του κυπέλλου, που θέλει και μπορεί να κατακτήσει, το… προσπέρασμα και του ΠΑΟΚ στη βαθμολογία που θα την φέρει σε τροχιά τίτλου και φυσικά, τις αναμετρήσεις με την Ντιναμό Κιέβου. Συνεχίζοντας μέσα και στις τρεις διοργανώσεις και δείχνοντας πως το «ταβάνι» της είναι ακόμα ψηλά. Κι όποιος βιαστεί να προδικάσει το μέλλον της και την κατάληξη της σεζόν για την ΑΕΚ, καλύτερα να παίξει τζόκερ. Πιο πολλές πιθανότητες θα έχει να το πετύχει.