Να μην χαϊδέψει αυτιά

Σαφώς και δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Στόχος των ηγετών είναι να χειραγωγούν τη μάζα. Πολλοί πλέον ξυπνούν και δεν τρώνε το «παραμύθι», αλλά δυστυχώς όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση κάθε φωνή αντίδρασης, ακόμα κι αν ενωθεί με χιλιάδες άλλες είναι πιθανό να σκεπαστεί. Βρίσκουν τρόπους όταν το θέλουν κάποιοι να φιμώσουν κάθε άποψη, κάθε υγιή αντίδραση. Το παρατηρούμε σε οποιαδήποτε κομμάτι στην κοινωνία μας.

Στο ποδόσφαιρο πολλές φορές ο διοικητικός ηγέτης παίρνει με το μέρος του τον κόσμο. Διότι μπορεί πλέον οι ομάδες να είναι εταιρίες, αλλά διαφέρουν με τις υπόλοιπες. Και πώς να μην συμβαίνει αυτό όταν μπαίνει μέσα το συναίσθημα. Τα όσα μεταφέρονται το τελευταίο διάστημα γι’ αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος στον Παναθηναϊκό προέρχονται από πληροφορίες. Ούτε φήμες, ούτε σενάρια σε καφενεία. Υπάρχουν άνθρωποι που διαρρέουν ότι σύντομα θ’ αλλάξουν όλα.

Ένας δημοσιογράφος θεωρεί αξιόπιστη μία πηγή όταν αυτή επιβεβαιώνεται συχνά. Υπάρχουν έγκυρες πληροφορίες κι άλλες που στις μεταφέρουν άνθρωποι που δεν εμβαθύνουν, αλλά αρέσκονται στην ίντριγκα. Πετούν ένα ωραίο «θα δείτε, θα σωθεί ο Παναθηναϊκός» γιατί κάπου το άκουσαν. Στην παρούσα φάση υπάρχουν ορισμένοι που δεν θεωρούνται παραμυθάδες, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η κατάσταση θ’ αλλάξει στο «τριφύλλι». Υπάρχει η πληροφορία ότι Έλληνας επιχειρηματίας δουλεύει την υπόθεση ενός ξένου ομίλου κι έχει κάνει συναντήσεις με αυτούς που πρέπει. Άλλη πληροφορία αναφέρει ότι υπάρχει άλλος ξένος όμιλος και θέλει για να προχωρήσει εγγυήσεις για Παναθηναϊκή πολιτεία στο ΟΑΚΑ, όπως έχει προτείνει και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος.

Για τον τελευταίο δεν χρειάζεται και κάποια ιδιαίτερη πληροφορία. Η σκέψη να μπει στην ΠΑΕ βρίσκεται πάντα στο μυαλό του. Γιατί είναι άρρωστος Παναθηναϊκός και το πιο σημαντικό για έναν παράγοντα, δεν ανέχεται την ήττα. Αυτό που περιμένει, όμως, ο ίδιος είναι το timing. Θα έχει στήριξη από άλλους επιχειρηματίες; Θα μπορεί να τα βγάλει πέρα οικονομικά με τις υποχρεώσεις που υπάρχουν κι αυτές που απαιτούνται για να γίνει ανταγωνιστική ομάδα; Θα μπορεί να πάρει το ΟΑΚΑ ή εγγυήσεις για άλλο γήπεδο, ώστε να αυξηθούν τα έσοδα; Το μόνο ερώτημα στο οποίο γνωρίζει την απάντηση ο Γιαννακόπουλος είναι ότι ο κόσμος θ’ ακολουθήσει. Ακόμα και σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές με ό,τι μπορεί ο καθένας θα βοηθήσει. Γιατί εμπιστεύεται την τρέλα του Γιαννακόπουλου, την αγάπη του για τον σύλλογο (που είναι λογικό να τον οδήγησε και σε λάθη στο παρελθόν). Όταν δει, λοιπόν, ότι υπάρχει προοπτική θα επιστρέψει πιο δυναμικά από ποτέ.

Αυτή τη στιγμή δεν γνωρίζουμε ποιος θα είναι στο τιμόνι του συλλόγου τον Μάιο ή τον Ιούνιο (όταν μπλέκουν άλλωστε στην κουβέντα και πολιτικοί…). Δεν αποκλείεται να είναι κι ο Αλαφούζος! Ναι, αν δεν προκύψει λύση με τον Γιαννακόπουλο ή ξένους επενδυτές (που όπως είναι λογικό θέλουν ανταποδοτικά οφέλη από την κυβέρνηση και κάθε κυβέρνηση, διότι έτσι γίνονται αυτές οι… δουλειές), δεν μπορεί να σηκωθεί να φύγει. Εκτός κι αν παραδώσει τις μετοχές σε συμβολαιογράφο. Που ούτε αυτό έχει κάνει. Ο συγκεκριμένος, βέβαια, έχει τελειώσει στη συνείδηση του κόσμου. Όσα καλά ξεκίνησε να κάνει κι έκανε στην αρχή, τα εξαφάνισε…

Στο εξής, όπως και να έχει, το σημαντικό δεν είναι μόνο ποιος θα είναι στην ηγεσία και τι προθέσεις έχει. Το σημαντικό είναι να μιλήσει ξεκάθαρα, σταράτα. Ν’ αγγίξει τις καρδιές των οπαδών. Γιατί είπαμε. Εταιρία, αλλά υπάρχει και το συναίσθημα. Και μ’ αυτό δεν πρέπει να παίζει κανείς. Ας αναφέρουμε μία υποθετική δημόσια ομιλία του Αλαφούζου την 1η Ιουνίου 2017. «Κύριοι έχω κάνει λάθη και το χρέος δεν έχει μειωθεί, άρα για να επιβιώσουμε πρέπει να έχουμε αυτό το μπάτζετ. Δεν μπορούν να γίνουν ακριβές μεταγραφές. Τόσα μπορώ να δώσω. Με κίνδυνο να μην τερματίσουμε ακόμα και στην πεντάδα. Αν μπορεί κάποιος άλλος να έρθει, παραδίδω τις μετοχές μου κι αναλαμβάνω ό,τι μου αναλογεί».

Δεν θα ήταν πιο αντρίκιο απ’ ό,τι ακολούθησε; Όταν το είπε πάνω κάτω τον Σεπτέμβριο ήταν αργά… Έτσι, δεν θα έδινε το δικαίωμα σε κανέναν να υφαίνει σενάρια συνωμοσίας. Τώρα κάλλιστα οποιοσδήποτε μπορεί να μιλήσει για τεχνητή κρίση, για σχέδιο και πολλά άλλα. Ούτε «θα στηριχθούμε σε νέους», όπως είπε και δεν το έκανε. Για να στηρίξεις το πρότζεκτ με παιδιά από την Ακαδημία θέλει επιμονή, αντοχές στις όποιες «σφαλιάρες» έρθουν και φυσικά συνεργασία με τεχνικούς διευθυντές και προπονητές. Αν σου λέει κάποιος ότι δεν μπορεί να υπηρετήσει το πρότζεκτ, που εσύ ως διοικητικός ηγέτης έχεις στο μυαλό σου, βρίσκεις άλλον να το υπηρετήσει.

MUST READ

Το «κλειδί» της επιτυχίας είναι στο Ρέντη

Αν μείνει ο Αλαφούζος η ειλικρίνεια είναι μονόδρομος. Αν και πλέον για τον συγκεκριμένο άνθρωπο δεν υπάρχει γυρισμός. Στην περίπτωση, ωστόσο, που υπάρξει διάδοχος πάλι η λύση είναι αυτή. Ούτε υποσχέσεις, ούτε μεγάλα λόγια. Να μιλήσει ευθέως. «Τόσα μπορώ, προέχει το γήπεδο, να ξαναβγούμε στις αγορές (είναι και της μόδας εδώ και χρόνια, εννοώντας να ξαναχτίσει το όνομά του στην Ευρώπη ο σύλλογος) και μετά θα ανεβάζουμε τον πήχη. Ένα ένα βήμα». Αν, πάλι, όποιος σκοπεύει να έρθει και να ρίξει εκατομμύρια απλά θα χρειαστεί να το κάνει μεθοδικά, με υπομονή, αλλά και πείσμα και κυρίως να πλαισιωθεί από κατάλληλους ανθρώπους. Σ’ αυτό πάσχει ο σύλλογος εδώ και χρόνια. Κοντολογίς όποιος διοικεί ας σταματήσει να χαϊδεύει αυτιά. Αυτός κάνει κουμάντο και ορίζει τους κανόνες. Και θα κριθεί στο τέλος από τις πράξεις.

Γράψτε το σχόλιο σας