
Το συγκρότημα του Λάσο ήταν η πιο ομάδα από όλες που έπαιξαν στο Βελιγράδι. Όποιος και να έμπαινε στο παρκέ, μπορούσε κάτι να δώσει. Να προσφέρει στο σύνολο.
Είμαι από αυτούς που δεν είχαν σε τεράστια υπόληψη το προπονητικό ταλέντο του Πάμπλο Λάσο. Έχω πολλάκις χρησιμοποιήσει υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς για αυτόν. Λοιπόν Πάμπλο; Σε ευχαριστώ που με… ξεφτίλισες.
Η παραδοχή του λάθους δείχνει τον απεριόριστο σεβασμό μου προς το έργο του φέτος. Εμπιστεύθηκε ένα 19χρονο παιδί αντί του παικταρά Γιούλ, τον έβγαλε ασπροπρόσωπο. Είδε τον Ράντολφ να τραυματίζεται, πέρασε τον Τόμπκινς που κάποια στιγμή είχε παρκάρει. Τον δικαίωσε. Χτύπησε ο Κούζμιτς, απέκτησε τον Ταβάρες και τον ενέταξε στην ομάδα. Χτύπησε ο Καμπάτσο πριν τους αγώνες με τον Παναθηναϊκό; Όχι απλά δεν τα παράτησε, πήρε το μπρέικ στο ΟΑΚΑ και αποφάσισε να περάσει στο ροτέισον τον Γιούλ που έλειψε 8 μήνες.
Παικταράς ο Ισπανός, όμως εύκολα θα μπορούσε να διαταράξει τη χημεία της ομάδας. Και σε αυτό να πούμε μπράβο στον Λάσο, που κατάφερε να μην αλλοιωθεί ο χαρακτήρας της ομάδας του.
Πέρασε λοιπόν η Ρεάλ τον Παναθηναϊκό και προκρίθηκε στο Final 4 του Βελιγραδίου. Και τι έδειξε εκεί;
Ότι όποιος έχει αρχές στο παιχνίδι του, οι 12 παίκτες διαθέτουν ρόλους, τότε στο τέλος θα ανταμειφθεί. Το συγκρότημα του Λάσο ήταν η πιο ΟΜΑΔΑ από όλες που έπαιξαν στο Βελιγράδι. Οποιος και να έμπαινε στο παρκέ, μπορούσε κάτι να δώσει. Να προσφέρει στο σύνολο. Το επίτευγμα είναι ακόμα μεγαλύτερο αν σκεφτεί κανείς ποιες ομάδες έριξε στο καναβάτσο. Πως τα «κουμπαράκια» ειδαν τον ουρανό σφοντύλι. Η Ρεάλ έπαιξε και στα δύο παιχνίδια όμορφο μπάσκετ, με επιμονή στην επίθεση και πετυχαίνοντας 88,5 πόντους κατά μέσο όρο στο Βελιγράδι.
Το τεράστιο μπράβο λοιπόν πηγαίνει στην ομάδα του Λάσο με τον Ισπανό κόουτς να είναι ο θριαμβευτής του τριημέρου στη Σερβία. Απέδειξε ότι είναι στο χέρι κάθε ομάδας το πώς θα ανταποκριθεί όταν βλέπει παίκτες να τραυματίζονται, το πώς θα βρει τον τρόπο για να μην χαθει η ομοιογένεια της ομάδας παρά τις δυσκολίες.
Respect Ρεάλ. Μας έμαθες πάρα πολλά φέτος…
ΥΓ1: Για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν την Ευρωλίγκα την κατέκτησε η 5η ομάδα της κανονικής διάρκειας. Κοινός παρανομαστής ο Παναθηναϊκός, ο οποίος είδε να του «σπάνε» την έδρα τόσο η Φενέρ όσο και η Ρεάλ και στο τέλος να σηκώνουν την κούπα.
ΥΓ2: Ευχαριστούμε ρε Λούκα για αυτήν την χρονιά. Ας σε απολαύσουμε από του χρόνου στο ΝΒΑ. Τι έχει κάνει μέχρι στιγμής ο 19χρονος; Πρωταθλητής Ευρώπης με τη Σλοβενία, πρωταθλητής Ευρώπης με τη Ρεάλ Μαδρίτης, Rising Star για την κανονική διάρκεια της Ευρρωλίγκας, MVP της κανονικής διάρκειας της Ευρωλίγκας και MVP του Final 4 του Βελιγραδίου. Και λογικά θα είναι στις πρώτες τρεις θέσεις του Draft του ΝΒΑ.
ΥΓ3: Κάπου εδώ να μην ξεχάσουμε να πούμε για τον Ζέλικο έτσι; Από το 2013-14 έως και σήμερα στο τιμόνι της Φενέρ. Τι έχει να επιδείξει; Μία μόνο Ευρωλίγκα και δύο χαμένους τελικούς σε τέσσερα Final 4. Μάλλον Ζέλικο έχεις χάσει το… κοκαλάκι της νυχτερίδας έτσι; Ευτυχώς γλυτώσαμε τα τεράστια αφιερώματά από τους αγαπητικούς.
ΥΓ4: Και να φανταστείς ότι ο Ολυμπιακός είχε 4/4 θετικά αποτελέσματα με τις ομάδες του τελικού. Τι να λέει η κανονική διάρκεια όμως; Από τον Φεβρουάριο και μετά πρέπει να φορτσάρουν όλοι για να είναι έτοιμοι όταν πρέπει..