ΔΕΚΑΡΙΑ
Η φετινή συνήθεια του Ολυμπιακού (και της ΑΕΚ..) και η Νέμεσις που κάποια στιγμή είναι μοιραίο ότι θα έρθει…
Ο Ολυμπιακός πήγε για να παίξει από υποχρέωση στη φιλόξενη γι’ αυτόν Νέα Φιλαδέλφεια και τελικά κέρδισε από συνήθεια. Μεγάλο πράγμα η συνήθεια στο ποδόσφαιρο. Άλλες φορές, βέβαια, συνηθίζεις να νικάς και άλλες να χάνεις. Ο Ολυμπιακός, σε αντίθεση με άλλες ομάδες, συνηθίζει διαχρονικά να είναι στην πρώτη κατηγορία…
Δεν υπονοώ ότι η ΑΕΚ ανήκει διαχρονικά στη δεύτερη, θα ήμουν εκτός πραγματικότητας αν υποστήριζα κάτι τέτοιο, αλλά με πέντε ήττες σε έξι φετινά ντέρμπι με τον Ολυμπιακό (σ.σ. και μοναδική νίκη στην αδιάφορη ρεβάνς ενός… 6-0 για το κύπελλο), η αλήθεια είναι ότι έφτασε στο σημείο να χάνει από συνήθεια κόντρα στους «ερυθρόλευκους». Ειδικά στο τελευταίο ματς κυριολεκτικά από συνήθεια έχασε. Από συνήθεια, αλλά και επειδή ο Ολυμπιακός είχε κάτω από τα δοκάρια του έναν τερματοφύλακας τεράστιας κλάσης όπως ο Κωνσταντής Τζολάκης…
Ας μην γελιόμαστε, άλλωστε, αν ο Τζολάκης δεν έχει βγάλει με απίστευτο τρόπο το κοντινό πλασέ του Λαμέλα στο ξεκίνημα του αγώνα, το πιθανότερο είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν θα έπαιρνε ούτε ισοπαλία. Ήταν ολοφάνερος, άλλωστε, ο χαλαρός τρόπος με τον οποίο προσέγγισε το παιχνίδι. Γι’ αυτό έγραψα και στον πρόλογο ότι πήγε «να παίξει από υποχρέωση στη Φιλαδέλφεια». Να περάσει το παιχνίδι, να φύγουμε όλοι υγιείς και αν χάσουμε και με ένα-δυο γκολ διαφορά δεν τρέχει τίποτα. Με αυτήν τη λογική πήγε στη Φιλαδέλφεια ο Ολυμπιακός, με απουσίες βασικών και με παίκτες όπως ο Βέλντε, ο Στάμενιτς και ο Μπρούνο ενδεκαδάτους, αλλά ακόμα κι έτσι κατάφερε να κερδίσει. Και τα κατάφερε, διότι αυτοί που πήραν ευκαιρίες όπως οι τρεις προαναφερόμενοι ήταν πολύ καλοί, αλλά κυρίως επειδή ήταν κέρβερος κάτω από την εστία του ο Τζολάκης. Ένας τερματοφύλακας που πλέον τον παραδέχονται άπαντες στην Ελλάδα, αλλά όσοι τολμούσαμε να γράφουμε πριν από 1.5-2 χρόνια ότι πρέπει να παίζει βασικός στον Ολυμπιακό και να καθιερωθεί, δεχόμασταν από ειρωνείες μέχρι μπινελίκια…
Είναι κάτι σαν Νέμεσις για όλους αυτούς η τωρινή καταξίωση του Τζολάκη, όπως Νέμεσις αποτελεί και για την ΑΕΚ αυτό που έπαθε από τον Ολυμπιακό στη φετινή σεζόν. Από τον Γενάρη του ‘24 όταν είχε νικήσει μέσα στο Καραϊσκάκη με εκείνη την… υπέροχη διαιτησία του Μαρέφκα δεν έχει περάσει ούτε ενάμισης χρόνος. Μια διαιτησία… διαβασμένη από το αεροδρόμιο, που αν την είχαν εναντίον τους θα ζητούσαν παρέμβαση του πρωθυπουργού, του προέδρου της UEFA και θα είχαν χαλάσει τον κόσμο…
Τότε, όμως, χλεύαζαν, μας έλεγαν για τις αποστάσεις της Δεκελείας με τον Πειραιά και τα είχαν δει όλα καλά και ωραία. Θυμάμαι σαν τώρα τις δηλώσεις του Αλμέιδα στη συνέντευξη Τύπου που για το πεντακάθαρο γκολ του Μασούρα έλεγε ότι ο διαιτητής είχε σφυρίξει νωρίτερα και γι’ αυτό δεν μπορούσε να πάει στο VAR! Ευτυχώς, το μαρς πέναλτι στο Ναβάρο δεν το είχε σχολιάσει ο Πελάδο. Ήταν μακριά και δεν είχε άποψη…
Τι έχει συμβεί από τότε; Ο Ολυμπιακός στο τέλος της περσινής σεζόν τους στέρησε ένα πρωτάθλημα με τα δυο γκολ του Όρτα μέσα στο Καραϊσκάκη (σ.σ. ένα πρωτάθλημα βέβαια που μόνο αυτοί θα μπορούσαν να χάσουν…) και φέτος δεν τους άφησε να πάρουν ανάσα. Πέντε νίκες σε έξι ματς, με 14-3 συντελεστή γκολ. Νέμεσις λέγεται, που για όσους κάνουν όσα έκανε η ΑΕΚ στον Ολυμπιακό, είναι μοιραία ότι αργά ή γρήγορα θα την γνωρίσουν…
ΥΓ. Καλός ήταν και ο Βέλντε, καλός ήταν και ο Στάμενιτς απέναντι στην ΑΕΚ. Ειδικά ο μέσος από τη Νέα Ζηλανδία έκανε με διαφορά την πιο μεστή του εμφάνιση στα «ερυθρόλευκα». Για τον Ολυμπιακό της επόμενης σεζόν, όμως, κανείς από τους δύο δεν κάνει. Ξεκάθαρα πράγματα…
Ακολουθήστε στο Google News 
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσειςΔείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από
