Εθνική: Παράδοση άνευ όρων…

Η ήττα είναι μέσα στον αθλητισμό. Το πώς χάνεις όμως πολλές φορές κάνει την διαφορά. Η Ελλάδα δεν έχασε απλά από την Τουρκία. Και ναι, προφανώς ότι διασυρθήκαμε από την Τουρκία κάνει την πίκρα ακόμη μεγαλύτερη.

Αλλά ας αφήσουμε στην άκρη τα εθνικοαπελευθερωτικά, τα τσαρούχια και την φουστανέλα, το ότι απέναντι μας είχαμε την Τουρκία και τον Αταμάν, αλλά ας δούμε την ουσία. 21 λάθη έκανε η Εθνική μας.

Διαβάστε επίσης: Έγραψε ιστορία ο Ντένις Σρέντερ! (pics)

Ρεκόρ στα τελευταία 30 χρόνια όλων των εποχών το συγκεκριμένο… επίτευγμα της Εθνική μας. Ένας ημιτελικός απέναντι σε μια πραγματικά πολύ καλή ομάδα, την Τουρκία, που τελείωσε για μας στο 8-12.

Στο κάρφωμα του Γιάννη που σηκώθηκε και τους πήρε παραμάζωμα, μια αντίδραση μετά το 0-7 και ελπίδα πως θα δούμε την Εθνική που βλέπαμε σε όλο το τουρνουά.

Δεν είναι κάτι φοβερό η Εθνική μας αλλά έχει ψυχή, έχει τσαγανό, παλεύει, προσπαθεί. Έχει τον Γιάννη, έχει έμπειρους και «μπαρουτοκαπνισμένους» παίκτες σε κορυφαίο επίπεδο με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Έχει στον πάγκο έναν άνθρωπο γεννημένο νικητή.

Είδατε εσείς κανέναν από αυτούς να παίζει στον ημιτελικό με τους Τούρκους; Είδατε νεύρο, τσαντίλα, πλάνο, πείσμα, «πολεμική» διάθεση; Είδαμε κάτι; Ρητορικές οι ερωτήσεις καθώς οι απαντήσεις είναι ξεκάθαρες.

Η Εθνική μας θα μπορούσε έτσι και αλλιώς να χάσει. Δεν έχει κανένα συμβόλαιο με την νίκη ειδικά όταν έχει απέναντι της μια πολύ καλή ομάδα όπως η Τουρκία.

Αλλά, ήμαρτον δεν είναι δυνατόν έμπειροι παίκτες να τρέμουν από το πρώτο 5λεπτο με την μπάλα στα χέρια. Έμπειροι παίκτες να χάνουν κάτω από το καλάθι τα «αυγά και τα πασχάλια», έμπειροι παίκτες να βλέπουν τους Τούρκους να τους περνάνε σαν σταματημένους και να μοιάζουν με dream team.

Συνέβησαν όλα μαζί σε ένα βραδύ που θα μπορούσε να είναι ιστορικό αλλά μας γεμίζει πίκρα, όχι γιατί χάσαμε αλλά γιατί δεν… παίξαμε.

Μια εικόνα διάλυσης από το πρώτο 10λεπτο, λευκή πετσέτα από το ημίχρονο και η πραγματική στιγμή μέσα στο ματς που να ένοιωσε κάποιος ότι υπάρχει παλμός. Ο Σεγκούν τραγουδούσε προκλητικά όσο μας έκανε πάρτι και κανείς δεν τσαντίστηκε έστω… Για να είμαι δίκαιος, μόνο ο Σλούκας φάνηκε να τσιτώνει γενικά. Αλλά και αυτός στο -20 εμφανίστηκε…

Μια πολύ άσχημη, εφιαλτική για την ακρίβεια βραδιά ήρθε σε ένα τουρνουά που όμως αν κοιτάξουμε την μεγάλη εικόνα έχουμε πετύχει πολύ περισσότερα από όσα περιμέναμε και από όσα έκανε η Εθνική μας από το 2009 έως τώρα. Την Κυριακή απέναντι στην Φινλανδία, που δεν είναι Τουρκία αλλά τρέχει και αυτή πολύ και σουτάρει ασταμάτητα, έχουμε την δυνατότητα να κλείσουμε με ένα μετάλλιο την διοργάνωση και να αφήσουμε πίσω μας την αποψινή βραδιά των -26 από τους Τούρκους.

MUST READ

Εφιάλτης (68-94)

Γιατί αν πάρουμε το Χάλκινο μετάλλιο, η παράδοση άνευ όρων απέναντι στην Τουρκία θα μπει σε δεύτερη μοίρα. Σημασία στο τέλος της ημέρας έχει το «ταμείο». Και αν το Χάλκινο έρθει όλα θα είναι καλά. Ειδικά αν οι Γερμανοί κερδίσουν μετά και τους Τούρκους.