Η επιστροφή του «refuse to lose» και πώς ο Ολυμπιακός θυμήθηκε τις… ρίζες του

Το χρονόμετρο στα 3.21» πριν το φινάλε. Η κάμερα στραμμένη στον πάγκο. Οι παίκτες του Ολυμπιακού, προβληματισμένοι. Σκασμένοι. Το 93-81 υπέρ της Μακάμπι Τελ Αβίβ, δείχνει καταδικαστικό. Αλλά το μπάσκετ είναι περίεργο παιχνίδι. Και πολλές φορές, δημιουργεί ιστορίες και καταστάσεις από εκείνες που βλέπουμε στις ταινίες. Στην περίπτωσή μας, ο Ολυμπιακός έγραψε μια δική του ταινία στο Βελιγράδι. Με το σενάριο που σκάρωσαν ο Μπαρτζώκας και ειδικά οι Μιλουτίνον, Βεζένκοφ, Ντόρσεϊ και Γουόρντ, να είναι από εκείνα που μπορεί να αλλάξουν μια ολόκληρη σεζόν.

Ο Μιλουτίνοφ κάνει αρχικά το 93-83 και αμέσως μετά το 93-85. Κάτι «ζωντανεύει». Η άμυνα σφίγγει και η ρακέτα γίνεται χώρος… απαγορευτικός. Στην επόμενη επίθεση, στα 2.23», ο Γουόρντ πατάει την πλάγια γραμμή. Χάνεται η ευκαιρία. Αλλά πάλι ο Μιλουτίνοφ είναι εκεί. Παίρνει ασίστ από τον Βεζένκοφ και 1.47» πριν το τέλος μειώνει στους 6, 93-87. Αστοχη επίθεση της Μακάμπι. Ασίστ του Ντόρσεϊ, τρίποντο του Γουόρντ στα 1.14». Μέσα! Το -12 είχε γίνει -3 σε λιγότερο από δύο λεπτά. Ο Λόνι Γουόκερ κάνει 1/2 βολές. Και ο Ολυμπιακός παίρνει την μπάλα στα χέρια. Ο Βεζένκοφ στην απομόνωση με τον Ντάουντιν Τζούνιορ. Προσποιείται, ο Αμερικανός τσιμπάει, καθαρό φάουλ στα 42.2. Τρεις βολές. Ο κορυφαίος παίκτης του αγώνα τις βάζει όλες για το 94-93.

• Διαβάστε επίσης: Όταν μοιράζεις 26 ασίστ χωρίς πλέι-μέικερ και όταν είναι Οκτώβρης και 3+1 κάνουν τα πάντα όλα

Στο άλλο μισό ο Ντάουντιν Τζούνιορ, ψάχνει απάντηση, αλλά… βρίσκει σίδερο. Ο Ντόρσεϊ παίρνει το βάρος της επίθεσης. Εφορμά. Παίρνει όλη την άμυνα πάνω του. Και στην κρίσιμη στιγμή, μαγική ασίστ πάρε – βάλε. Σε ποιον άλλον; Στον ασταμάτητο Νίκολα Μιλουτίνοφ. Στα 17.2» ο Ολυμπιακός κάνει το θαύμα. Μπροστά με 95-94 και ένα απίθανο επιμέρους 14-1 σε 3 λεπτά και 4 δευτερόλεπτα, με 8 πόντους του Σέρβου σέντερ!

Στην τελευταία επίθεση, η άμυνα… σεμιναριακή. Ντόρσεϊ και Γουόρντ «έπνιξαν» τον Γουόκερ. Το «σκοτωμένο» τρίποντο έστειλε την μπάλα στο στεφάνι. Με τον «Μίλου» να σφίγγει τις γροφιές και να κραυγάζει «άιντε μωρέ. Πάμε». Οι φίλοι του Ολυμπιακού στο γήπεδο πανηγυρίζουν. Ο Μπαρτζώκας ήρεμος και ανακουφισμένος, δείχνει την καρδιά και την ευγνωμοσύνη του. Ο Ντόρσεϊ σφίγγει τα χέρια και δείχνει τα… μπράτσα του. Ο Ολυμπιακός νίκησε. Και το έκανε με έναν τρόπο που είχαμε ξεχάσει.

Δεν είναι υπερβολή. Είναι η αλήθεια. Ο Ολυμπιακός αποτελεί το συνώνυμο της φράσης «Refuse to Lose». Είναι το… επώνυμο του συλλόγου στην Ευρωλίγκα. Η δεύτερη φύση του. Η «ταυτότητά» του. Αυτό είναι ο Ολυμπιακός. Μια ομάδα που δεν τα παρατάει. Δεν σκύβει το κεφάλι. Και εκεί που κανείς δεν το περιμένει, κάνει το απίστευτο. Εμφανίζει μια τερατώδη εσωτερική δύναμη και ένα συντριπτικό πείσμα, που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα. Και αυτό έγινε απόψε κόντρα στη Μακάμπι.

Είναι η πρώτη πραγματικά «Refuse to Lose» στιγμή του Θρύλου εδώ και πολύ καιρό. Όλα τα ματς τα παλεύει, παρά τις απουσίες και τα προβλήματα. Όλα τα φτάνει στο όριο. Όλα τα κάνει χωρίς να μεμψιμοιρεί, χωρίς να κλαίγεται, χωρίς να αναθεματίζει την «κακιά μοίρα». Αλλά στη Σερβία, κόντρα στη Μακάμπι, έκανε μια νίκη που μπορεί να αλλάξει πολλά, συνολικά στον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται οι παίκτες του. Διότι αυτές οι νίκες… φωνάζουν Ολυμπιακός.

MUST READ

Η επιστροφή του «refuse to lose» και πώς ο Ολυμπιακός θυμήθηκε τις… ρίζες του

Σε επίπεδο προσώπων, δεν μπορείς παρά να βγάλεις το καπέλο σε συτόν τον γίγαντα που λέγεται Νίκολα Μιλουτίνοφ. Όχι μόνο για τους 8 πόντους στο 14-1. Αλλά διότι ήταν αυτός που πήρε στην πλάτη την ομάδα του όταν όλοι έμοιαζαν χαμένοι. Ως πραγματικός ηγέτης. Ως ο παίκτης που ονειρεύεται να έχει κάθε προπονητής, κάθε ομάδα, κάθε οπαδός. Ο Σάσα Βεζένκοφ ήταν απλά (ξανά) ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη. Ο Γουόρντ έκανε όλα εκείνα που λίγοι καταλαβαίνουν, αλλά είναι ανεκτίμητα, ενώ έβαλε και ένα τρίποντο-φωτιά. Με τον Τάιλερ Ντόρσεϊ να κάνει μια παράσταση ωριμότητας και… νέου εαυτού. Ενας ολοκληρωμένος αθλητής. Με νοοτροπία νικητή και καθαρό μυαλό.