Να το  πάρουν αλλιώς όσοι αγαπούν τον Παναθηναϊκό

Να το πάρουν αλλιώς όσοι αγαπούν τον Παναθηναϊκό

Στα δύσκολα φαίνονται όσοι αγαπούν πραγματικά και η μαγκιά. Η τάση αυτοκαταστροφής μόνο κακό κάνει στο «τριφύλλι».

Το κακό μόλις αντίκρισα λίγες δεκάδες οπαδών του Παναθηναϊκού να προσπαθούν να προσεγγίσουν αυτούς του Ατρόμητου για να δώσουν… επίσημο ματς, είναι ότι δεν έπεσα από τα σύννεφα.

Ναι, όποιος εξεπλάγη μάλλον δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι προς το παρόν δεν υπάρχει σωτηρία. Πριν λίγες μέρες έφυγε φωτοβολίδα σε κόσμο που παρακολουθούσε αμέριμνος ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι. «Σε κερκίδα που βρίσκονται οικογένειες», συμπληρώνουν μερικοί. Ενώ αν έπεφτε σε… μάχιμους θα ήταν όλα καλά. Θα είχαμε ανταπόδοση και πάει λέγοντας. Το Σάββατο το βράδυ ο αγώνας ήταν φιλανθρωπικού χαρακτήρα. Αν ήταν επίσημο δηλαδή θα μπορούσαμε να το δικαιολογήσουμε…

Ακόμα και η αστυνομία το πήρε αψήφιστα. Θα συμφωνήσω με όσους αναρωτιούνται «καλά χρειάζεται η αστυνομία σε ένα φιλικό που γίνεται για μία τραγωδία που βίωσαν συμπατριώτες μας;». Αλλά την απάντηση την έδωσα πιο πάνω. Όταν δεν υπάρχει σωτηρία «ναι, χρειάζεται». Και να κάνει εννοείται καλά τη δουλειά της. Διότι αν στη μία κενή θύρα υπήρχε η διμοιρία που μπήκε κατόπιν εορτής σ’ αυτήν και συνεπλάκη με μερικούς οπαδούς του Παναθηναϊκού, ενδεχομένως (αν όχι σίγουρα) κανείς δεν θα κουνιόταν.

Αυτό είναι το ένα θέμα. Το άλλο είναι η στάση των οπαδών του Παναθηναϊκού γενικά. Η αλήθεια είναι ότι έως το 55’ όλοι ήταν κύριοι. Είχαν φάει και τη βροχή στο πρώτο ημίχρονο, το ματς δεν βλεπόταν, ε, προφανώς κάποιοι βαρέθηκαν. Κι αντί να περιμένουν με υπομονή να τελειώσει το παιχνίδι, αποφάσισαν να… παίξουν αυτοί. Με κίνδυνο τιμωρίας του Παναθηναϊκού. Πρόστιμο. Δεν έχει τιμωρία έδρας και πολύ περισσότερο αφαίρεση βαθμών για ό,τι έγινε χθες. Αλλά αν υπάρχει συνέχεια μπορεί να έρθει η καταστροφή.

Το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό. Όσο κι αν έχει δυσαρεστηθεί κι έχει πικραθεί κάποιος με τη διοίκηση πρέπει να βάλει στο μυαλό του, πως ό,τι αγαπάς δεν το πληγώνεις. Στέκεσαι δίπλα στην αγαπημένη σου ομάδα, γίνεσαι ασπίδα της. Στην Ελλάδα, διότι το φαινόμενο αυτό δεν παρατηρείται μόνο στο «τριφύλλι», προτιμούμε την αυτοκαταστροφή από το να παλέψουμε.

Η μαγκιά εκεί είναι, στα δύσκολα να δίνεις ό,τι μπορείς. Αν δεν αλλάξει, λοιπόν, η νοοτροπία της πλατιάς μάζας για το πώς αντιλαμβανόμαστε την αγάπη για την ομάδα, τίποτα δεν θα βελτιωθεί.

Μετά και τα χθεσινά γεγονότα είναι δεδομένο ότι η ΠΑΕ δύσκολα θα ζητήσει εισιτήρια για εκτός έδρας παιχνίδι. Το πολύ να υπάρξει ανοιχτή θύρα σε έδρες όπως η Λιβαδειά, η Ριζούπολη, άντε και η Τρίπολη.

Σε άλλα γήπεδα όπως της ΑΕΛ ή του ΟΦΗ και του Πανιωνίου για παράδειγμα, μοιάζει απίθανο η ομάδα να έχει κοντά της τον κόσμο. Και δεν θεωρώ ότι θα αλλάξει προς το καλύτερο η κατάσταση με την αλλαγή του ιδιοκτησιακού και την έλευση του Πιεμπονγκσάντ.

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ