
Ο παίκτης που λείπει περισσότερο από κάθε άλλον και μια θέση που πονάει…
Στο ποδόσφαιρο μετά από ένα αρνητικό αποτέλεσμα, το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό είναι ότι… «αν δεν είχε λείψει ο τάδε και ο τάδε θα το παίρναμε το κωλόματσο». Αυτοί που έλειψαν και αυτοί που δεν έπαιξαν είναι πάντα μια από τις αιτίες του «κακού που μας βρήκε»…
Κάτι ανάλογο, άλλωστε, δεν σκεφτήκαμε όλοι μετά την γκέλα (την πρώτη σοβαρή) του Ολυμπιακού με την Κηφισιά; Έλειψε ο Ελ Κααμπί, έλειψε ο Ποντένσε, ο Ζέλσον ήταν ανέτοιμος και δεν βοήθησε όσο θα περιμέναμε όταν μπήκε αλλαγή και η ομάδα κόλλησε στην ισοπαλία. Έγιναν και πολλά άλλα, βέβαια, για να έρθει αυτή η ισοπαλία, αλλά εμείς ας μείνουμε στον καθρέφτη μας, όπως λέγαμε και την προηγούμενη φορά…
Ξέρετε κάτι, όμως; Ανεξάρτητα απ’ αυτούς που έλειψαν στην γκέλα με την Κηφισιά, για μένα ο παίκτης που λείπει περισσότερο από κάθε άλλον από τον φετινό Ολυμπιακό, δυστυχώς δεν υπάρχει πια στο ρόστερ. Ναι, σωστά καταλάβατε στον Μπάμπη Κωστούλα αναφέρομαι. Σε αυτόν τον θαυματουργό πιτσιρικά που από το περασμένο καλοκαίρι ανήκει στην Μπράιτον. Και όχι τίποτα άλλο, έχει πέσει και σε εμμονικό προπονητή, ο οποίος τον βάζει κάτι δεκάλεπτα. Μέχρι και οι οπαδοί έχουν αρχίσει να τον κράζουν επειδή δεν τον χρησιμοποιεί περισσότερο κι αυτός εκεί. Να έχεις τον Κωστούλα, έναν ποδοσφαιριστή που από τη μία είναι τανκ κι από την άλλη ξέρει καντάρια μπάλα και να τον έχεις στον πάγκο για να… ωριμάσει! Μιλάμε για μνημείο προπονητικής βλακείας…
Πόσες και πόσες φορές έχω σκεφτεί πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα σε κάποια φετινά ματς αν ο Μεντιλίμπαρ είχε στη διάθεσή του τον Κωστούλα. Και δεν συζητάμε για παιχνίδια όπως αυτά με τον Άρη και την Κηφισιά, όπου ο Κωστούλας εύκολα θα είχε κάνει δυο τρεις φάσεις όπου θα τους είχε πάρει όλους παραμάζωμα, αλλά ακόμα και για παιχνίδια όπως αυτά με την Πάφο και την Αϊντχόβεν, στα οποία ο Ολυμπιακός έχασε τέσσερις βαθμούς που ακόμα μας πονάνε…
Προσωπικά πιστεύω ακράδαντα ότι με Κωστούλα στην ενδεκάδα ο Ολυμπιακός θα είχε αποφύγει σίγουρα το στραβοπάτημα με την Κηφισιά (ενδεχομένως κι αυτό με τον Άρη στη Θεσσαλονίκη…), ενώ θα ήταν 100% πιο απειλητικός με την Πάφο και ίσως είχε αποφύγει την οδυνηρή ισοπαλία με την Αϊντχόβεν. Όλα αυτά στη θεωρία βέβαια, καθώς μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε τώρα, αλλά εγώ τουλάχιστον αυτό πιστεύω…
Και ξέρετε γιατί; Διότι ο Κωστούλας πέρα από το εκπληκτικό πακέτο προσόντων που διαθέτει (απίστευτη δύναμη και εκτόπισμα, έκρηξη, ταχύτητα κι όλα αυτά συνδυασμένα με καντάρια μπάλα) έχει ένα ακόμα πολύ μοναδικό χαρακτηριστικό: Μπορεί να παίξει παντού στην επίθεση! Πρώτος και δεύτερος φορ, «ψευτοδεκάρι», αλλά και στα πλάγια! Προσωπικά εξακολουθώ να πιστεύω ότι το παιδί κυρίως φορ είναι, αλλά από την στιγμή που μπορεί να παίξει με την ίδια ευκολία παντού στην επίθεση, είναι και θέμα προπονητή που και πως θα αξιοποιηθεί. Αρκεί να μην είναι κανένας εμμονικός, σαν κι αυτόν που έχει τώρα η Μπράιτον…
Θα αναρωτηθεί κανείς τώρα γιατί τα λέω όλα αυτά για έναν παίκτη που δεν ανήκει πλέον στον Ολυμπιακό. Σίγουρα όχι για να σιχτιρίζουμε είναι η πρώτη απάντηση, ενώ η δεύτερη έχει να κάνει με τον Τσικίνιο. Τον Πορτογάλο άσο που έχει προσφέρει πολλά στον Ολυμπιακό και έχει να προσφέρει πολλά ακόμα, αλλά… δεν είναι Κωστούλας. Και το τονίζω αυτό με αφορμή όσα είδαμε στο ματς με την Κηφισιά, όπου ο Μεντιλίμπαρ έβαλε τον «Τσίκι» στα πλάγια και ήταν μετριότατος. Κάποια στιγμή, μάλιστα, το κατάλαβε ο Βάσκος και τον γύρισε στην κανονική του θέση, βάζοντας ταυτόχρονα τον Ταρέμι στα εξτρέμ, αλλά ούτε ο Ιρανός είναι Κωστούλας. Κάποτε μπορεί να ήταν, αλλά σε αυτήν την ηλικία όχι…
Φωνάζει ο Ολυμπιακός ότι χρειάζεται έναν παίκτη σαν τον Κωστούλα! Και επειδή Κωστούλα, ειδικά τον Γενάρη, δεν πρόκειται να βρει, ας πάρει τουλάχιστον έναν εξτρέμ, διότι τα κουκιά δεν θα βγουν στην πορεία. Ο Καμπελά έφυγε, ο Γιαζίτσι (που δεν είναι εξτρέμ) παίζει μόνο στο κύπελλο και κάτι πεντάλεπτα ως τελευταία λύση στο πρωτάθλημα, ενώ ο Πνευμονίδης είναι μόνιμα στη β’ ομάδα. Πως θα βγει η σεζόν; Ένα ματς έλειψε ο Ποντένσε και ήταν ταυτόχρονα ανέτοιμος ο επιρρεπής σε τραυματισμούς Ζέλσον και η ομάδα έπαιξε με μοναδικό καθαρόαιμο εξτρέμ τον Στρεφέτσα. Με αλχημείες τύπου Τσικίνιο ή Ταρέμι στα πλάγια αποδείχθηκε ότι δεν ανοίγεις άμυνες όπως αυτήν της Κηφισιάς. Θέλει σίγουρα έναν εξτρέμ ακόμα η ομάδα…
Είναι, μάλιστα, τόσο επιτακτική αυτή η μεταγραφή που ειλικρινά απορώ με όσους λένε και γράφουν για τη θέση του αριστερού μπακ ή του στόπερ ξέρω γω. Να έχει μείνει η ομάδα με τρεις εξτρέμ, εκ των οποίων ο ένας είναι ο Ζέλσον, που μπορεί να κάνει σπριντ και να μείνει έξω 2-3 εβδομάδες και ο άλλος είναι ο Στρεφέτσα, που ΟΚ να τον περιμένουμε και να τον στηρίξουμε αλλά δεν μας έχει βγάλει και τα μάτια μέχρι τώρα… και εμείς να ασχολούμαστε αν θα αντικαταστήσουμε ή όχι τον Μπρούνο, τον αναπληρωματικό αριστερό μπακ δηλαδή (!!!) ή αν θα πάρουμε… έκτο στόπερ, κλείνοντας εντελώς τον δρόμο στον Καλογερόπουλο και τον Μάνσα. Φοβερά πράγματα…



















