Οι «μπερδεμένοι» και ο «ανθός» των γηπέδων

Αυτά που συνέβησαν στο ΟΑΚΑ τα διαχωρίζω με όσα έγιναν μία μέρα πριν εκτός γηπέδου. Εννοείται, ότι καταδικάζονται και τα δύο, απλώς υπάρχει μία διαφορά.

Στα επεισόδια στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας ήθελαν να κάνουν επίδειξη μαγκιάς και φυσικά βλακείας. Συγκεντρώθηκαν «κίτρινοι» και «πράσινοι», ενώθηκαν με Ολλανδούς, Πολωνούς, Λευκορώσους κι επιδόθηκαν σε πόλεμο. Δεν γνωρίζω αν υπήρξαν ζημιές σε περιουσίες ανθρώπων. Θα μπορούσαν, αφού αυτό γουστάρουν να κάνουν στη ζωή τους, να βρουν μία αλάνα και να κάνουν ό,τι τραβάει η ψυχή τους. Δεν τους φταίει κανείς άλλος. Βασικά δεν τους φταίει ούτε ο απέναντι.

Δυστυχώς δεν το καταλαβαίνουν. Και το τραγικό είναι ότι μεταξύ των χούλιγκανς δεν υπάρχουν μόνο κοινωνικά περιθωριοποιημένοι άνθρωποι. Μπορεί ανάμεσά τους να βρεις επιχειρηματία, υψηλόβαθμο στέλεχος σε κάποια εταιρία… Μην σαν φανεί παράξενο. Έτσι θέλουν να εκτονώνονται. Ακόμα κι αυτή τους την επιθυμία μπορώ να τη σεβαστώ, αν δεν ενοχλούν εμένα και γενικά το κοινωνικό σύνολο. Εδώ στο εξωτερικό για την εκτόνωση έχω δει να πληρώνουν για να σπάνε παλιά αυτοκίνητα σε μάντρες. Ο καθένας με το βίτσιο του.

Ούτε στέκομαι στο ελληνικό ποδόσφαιρο και στις χρόνιες παθογένειές του. Στο εξωτερικό δηλαδή δεν υπάρχουν μπουμπούκια; Υπάρχουν και περισσότερα από τα δικά μας. Το βλέπουμε συχνά, είδαμε τι έγινε και στην Αργεντινή σε ένα ματς που περίμενε πως και πως όλος ο πλανήτης. Εδώ κάποιοι φεύγουν από το εξωτερικό και πηγαίνουν σε άλλη χώρα, όχι για τουρισμό, αλλά για να πλακωθούν. Άβυσσος η ψυχή.

Αυτό που διακρίνεις, όμως, στον μέγιστο βαθμό εντός κι εκτός συνόρων, είναι η έλλειψη σεβασμού κι αγάπης προς την ομάδα. Στην Ελλάδα, βέβαια, σε πιο μεγάλη κλίμακα απ’ ό,τι εκτός. Δεν γνωρίζω και δεν μου πέφτει λόγος τι μπορεί να συμβαίνει στο εσωτερικό της ΑΕΚ. Όφειλε η διοίκηση προφανώς μετά τα όσα έγιναν στη Λεωφόρο μία μέρα πριν, να εκτιμήσει, να έχει στο μυαλό της το σενάριο ότι τα πράγματα είναι ζόρικα. Να πει και στη διοίκηση των Ολλανδών να προσέξει ποιοι θα μπουν στην εξέδρα τους. Η ΑΕΚ να απομονώσει τα δικά της μπουμπούκια, ο Άγιαξ τα δικά του και όποιους άλλους δεν πήγαν στο γήπεδο για να δουν μπάλα. Γιατί δεν νομίζω ότι κι ο Άγιαξ θα την αποφύγει την καμπάνα (σε μικρότερη έκταση φυσικά).

Κι εντάξει στην εξέδρα των Ολλανδών εκτός από τους νορμάλ, υπήρχαν και οι κάποιοι που ζουν σε έναν κόσμο παραισθήσεων… Τους λένε Εβραίους, έχουν σημαίες του Ισραήλ και ορισμένοι χαιρετούσαν ναζιστικά. Αν δεν ήταν Ολλανδός, θα έπρεπε πάλι οι οπαδοί του Άγιαξ και η διοίκησή του να τον απομονώσουν.

Αυτό που διαπίστωσα, όμως, είναι ότι πολλά αφέθηκαν πάλι στην τύχη τους. Όποιος θέλει να πλακωθεί στο ΟΑΚΑ μπαίνει στη τάφρο. Δεν μπορεί ένας μετά τα όσα έγιναν το βράδυ της Δευτέρας να μην το σκέφτηκε και να το είπε στην αστυνομία.  Άλλοι έφταναν στο ταρτάν για να πετάξουν καπνογόνα, άλλοι μπήκαν με μολότοφ στο γήπεδο. Μην στεκόμαστε επίσης στον σωματικό έλεγχο. Δεν είναι αεροδρόμιο το γήπεδο. Αν θέλει κάποιος να περάσει οτιδήποτε θα το πράξει. Έχουμε δει καπνογόνα και εκτός έδρας. Έχουμε δει να πέφτουν αντικείμενα και σε γήπεδα τεράστιων συλλόγων.

Το θέμα είναι να μην θέλει. Και με αφορμή την εικόνα και του τύπου που χαιρετούσε ναζιστικά σε εξέδρα Ολλανδών με σημαίες του Ισραήλ, μόνο ένα πράγμα πάλι μου έρχεται στο μυαλό. Έχει παρεξηγηθεί στο μυαλό τους η αγάπη για την ομάδα και για το ποδόσφαιρο. Θεωρητικά αγαπούν την ομάδα τους και το ποδόσφαιρο. Πρακτικά, όμως, όχι.

Πρωτίστως, δεν σέβονται την ανθρώπινη ζωή. Στη διαδρομή μας πολλές φορές θεωρώ ότι πρέπει να βαδίζουμε με το σκεπτικό, «τι κερδίζω αν το κάνω αυτό;». Οι μπερδεμένοι  θέλουν να πλακώνονται. Τι κέρδισαν; Αν είναι η κακιά στιγμή και ένα αντικείμενο σκοτώσει τον «απέναντι» κι οδηγηθούν στη φυλακή, τι θα λένε; Λογικά ότι το μετάνιωσαν. Αυτό γιατί δεν το σκέφτονται νωρίτερα; Να ξέρουν επίσης πως όταν πλακώνονται μπορεί να μην είναι σε θέση να αναρωτηθούν τι έκαναν ή αν το μετάνιωσαν. Μπορεί να είναι άλλος σ’ αυτή τη θέση να αναρωτιέται και να μετανιώνει… Γιατί όταν μπλέκεις σε αυτά δεν κάνεις μόνο. Ενίοτε, παθαίνεις…

Το γήπεδο έχει γίνει χώρος εκτόνωσης. Αλλά αυτό που πρωτίστως έχουν παρεξηγήσει πολλοί από τους «μπερδεμένους» είναι η αγάπη για την ομάδα και φυσικά το άθλημα. Οι οπαδοί της ΑΕΚ πέρασαν πολλά. Είδαν την ομάδα τους να κατρακυλάει. Αναγεννήθηκε, πήρε πρωτάθλημα, κύπελλο, παίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Φτιάχνει και γήπεδο. Ο καθένας μπορεί να έχει φυσικά σ’ αυτό το διάστημα παράπονά του από τη διοίκησή του. Αλλά δεν νοείται όσο «μπερδεμένοι» και να είναι κάποιοι και το κακό είναι ότι αυτοί είναι τραγικά μικρή μειονότητα σε σχέση με εκατοντάδες χιλιάδες υγιείς οπαδούς κάθε ομάδας, να μην καταλαβαίνουν ότι πληγώνουν την ίδια τους την αγάπη.

Δηλαδή, αυτοί που προκάλεσαν τα επεισόδια δεν ήξεραν ότι θα τιμωρηθεί σκληρά η ΑΕΚ; Το κακό είναι ότι το ήξεραν. Όπως το ξέρουν οι οπαδοί κάθε απόχρωσης όταν κάνουν ζημιές. Απλώς έχει χαθεί ο σεβασμός για την ανθρώπινη ζωή κι έχει παρεξηγηθεί η αγάπη για την ομάδα.

Αυτό ισχύει φυσικά αν αυτοί πλακώνονται στο όνομα της ΑΕΚ, του Παναθηναϊκού, του ΟΣΦΠ, του ΠΑΟΚ και πάει λέγοντας. Διότι αν απλώς πλακώνονται εκεί που βρίσκουν πιο εύκολη διείσδυση, τότε οι διοικήσεις θα πρέπει να επανεξετάσουν τη στάση τους και να γίνουν πιο σκληρές. Να αφήσουν τα ξερά εκτός και να κρατήσουν τον ανθό. Προς το παρόν, γίνεται το ανάποδο στην Ελλάδα. Ή για να είμαι πιο ακριβής, ορισμένοι θεωρούν ότι «ανθός» είναι ακριβώς αυτοί οι μπερδεμένοι.

MUST READ

Η Μεγάλη Πέμπτη του Ολυμπιακού: Οι σπουδαίες «μάχες» με Μπαρτσελόνα και Άστον Βίλα

ΥΓ.: Πόσο γελοίο ακούγεται από τα μεγάφωνα αυτό το «μην απαντάτε στις προκλήσεις». Όσο κι αν προκάλεσαν οι «μπερδεμένοι» της άλλης πλευράς δεν είδα όλο το γήπεδο να κινείται εναντίον τους. Δηλαδή, προκλήθηκαν οι 200-300 και είπαν πάμε να ρίξουμε μία μολότοφ και οι άλλοι που απλώς έμεναν στη θέση τους δεν προκλήθηκαν; Όχι, απλώς κατάλαβαν τι κακό θα προκληθεί. Για να το ξεκαθαρίσουμε. Αυτοί που έμειναν και μένουν στη θέση τους, δεν ήταν «κότες». Απλώς βάζουν πάνω απ’ όλα την ανθρώπινη ζωή και κατόπιν την αγάπη για την ομάδα τους. Και φαντάζομαι πολλοί απ’ αυτούς που πηγαίνουν στο γήπεδο, δεν έχουν λύσει τα προσωπικά τους και οικογενειακά τους θέματα. Όλοι «μπερδεμένοι» θα μπορούσαν να είναι, αλλά έχουν καταλάβει που τραβάς γραμμή…

Γράψτε το σχόλιο σας