Στον πόλεμο χωρίς το όπλο του

Ο ΟΦΗ είχε μία νίκη στην έδρα του επί του Ολυμπιακού. Έχει δυνατή έδρα, ήταν (και παραμένει σε δύσκολη βαθμολογική) στη ζώνη του υποβιβασμού και γνώριζαν και… οι πέτρες ότι κόντρα στον Παναθηναϊκό οι Κρητικοί θα παραταχθούν με το μαχαίρι στα δόντια.

Το τόνισα και πριν τον αγώνα. Οι παίκτες του Δώνη έχουν σχεδόν τρεις μήνες χωρίς διπλό και για να κάνουν πιο εύκολη τη ζωή τους, θα έπρεπε να πάρουν αυτό το ματς. Ανέφερα επίσης ότι είναι πιο ποιοτική ομάδα, αλλά η ποιότητα σε αυτές τις έδρες και με αντιπάλους που δίνουν αγώνα επιβίωσης, θα πρέπει να συνδυαστεί και με τσαμπουκά. Έγραψα, επίσης, ότι τα πιτσιρίκια του Παναθηναϊκού έχουν μία ακόμα ευκαιρία να μεγαλώσουν. Σε τέτοια ματς, όταν είσαι Παναθηναϊκός οφείλεις να κάνεις επίδειξη δύναμης.

Ε, οι παίκτες του Γιώργου Δώνη δεν έκαναν τίποτα από τα παραπάνω. Πήγαν στον «πόλεμο» στο «Γεντί Κουλέ» με το όπλο να παραμένει στο Κορωπί. Οι γηπεδούχοι μπήκαν με το μαχαίρι στα δόντια και προηγήθηκαν νωρίς. Το 3-5-2 με τον Χατζηγιοβάνη δεξί μπακ χαφ αποδείχθηκε ανορθογραφία. Ο Δώνης το άλλαξε σε 4-3-3 μετά το 25’ (4-2-3-1 με τον γιο του Χρήστο Δώνη δεκάρι όταν η ομάδα έκανε επίθεση), η ομάδα του πήρε μέτρα κι έφτασε στην ισοφάριση. Αλλά ο ΟΦΗ δεν ήταν αποφασισμένος να μείνει στα χαρακώματα. Συνέχισε να παίζει επιθετικά και βρήκε έπειτα από νέα λάθος αντίδρασης της άμυνας το 2-1.

Κι εκεί που περίμενες ότι έστω στο δεύτερο ημίχρονο θα αποφασίσουν τελικά οι «πράσινοι» να παραταχθούν για «πόλεμο», αυτοί αποχώρησαν από το πεδίο της μάχης… Οι παίκτες του ΟΦΗ πήγαιναν πάντα πρώτοι με αυταπάρνηση σε κάθε μονομαχία. Ό,τι διέκρινε τον Παναθηναϊκό στα παιχνίδια του, το είδαμε στους Κρητικούς. Το 3-1 είναι τρανή απόδειξη ότι δεν υπήρχε ο Παναθηναϊκός στο γήπεδο. Μόνος του ο Μαυρομμάτης χωρίς καμία αποφασιστικότητα. Χλιαρές αντιδράσεις σε κάθε φάση. Από το 60’ που έγινε το 3-1 έως το τελευταίο σφύριγμα ο Παναθηναϊκός δεν είχε καμία μεγάλη φάση. Σαν να είχε αποδεχθεί την ήττα του. Ούτε ένα στοιχείο απ’ αυτό που μας είχε συνηθίσει η ομάδα το περασμένο διάστημα δεν έβγαλε στο «Γεντί Κουλέ».

Το είπε, άλλωστε και ο Δώνης. Ότι ο ΟΦΗ ήθελε περισσότερο το ματς. Όταν με τη λήξη ακολουθεί τέτοια δήλωση παραδοχής, τα λόγια είναι περιττά. Ο Παναθηναϊκός στο Ηράκλειο έκανε πισωγύρισμα. Είναι από τις εμφανίσεις του πρόσφατου παρελθόντος. Χωρίς πάθος, χωρίς να ιδρώσεις, να ματώσεις, χωρίς να γυαλίζει το μάτι σου, νίκες δεν κατακτάς σε τέτοιες έδρες και με αντιπάλους που παίζουν για τη ζωή τους. Αν αυτό το ματς θα γίνει μάθημα, θα φανεί στην πορεία. Απλώς όταν φοράς αυτή τη φανέλα, το έχουμε πει πολλάκις. Δύο ή τρεις νίκες μπορεί να ξεχαστούν γρήγορα. Η διάρκεια μετράει. Το έχει αυτό η φανέλα του Παναθηναϊκού. Εννοείται ότι αυτή η ομάδα δεν χρειάζεται αφορισμούς. Ένα κακό ματς θα ερχόταν. Είναι η νοοτροπία μέσα στο γήπεδο, η έλλειψη μαχητικότητας που μπορεί να ενοχλήσει. Τώρα είναι θέμα διαχείρισης. Να μην ξαναεμφανιστεί αυτή η νωχελικότητα.

ΥΓ.: Πρώτο κακό ματς φέτος από τον Διούδη. Στο 2-1 έχει μεγάλη ευθύνη.

ΥΓ1.: Κάκιστο ματς από τους δύο κεντρικούς αμυντικούς Κολοβέτσιο, Μαυρομμάτη. Είναι μέσα σε όλα τα γκολ που δέχθηκε ο Παναθηναϊκός.

ΥΓ.2: Μονόδρομος πλέον η νίκη κόντρα σε Ατρόμητο, Παναιτωλικό. Ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να βάλει σε περιπέτειες τον στόχος της πεντάδας.

MUST READ

Εισιτήριο πρώτης θέσης, στο τρένο της δεύτερης ευκαιρίας

ΥΓ.3: Αυτή η ήττα και κυρίως η εμφάνιση μπορεί να έχει αντίκτυπο και στην παρουσία -όχι στην στήριξη- του κόσμου στο ΟΑΚΑ στο προσεχές ματς.

Γράψτε το σχόλιο σας