Ολυμπιακός: Η διαφορά φαίνεται ακόμη κι όταν δεν έχεις στόχους

Ολυμπιακός: Η διαφορά φαίνεται ακόμη κι όταν δεν έχεις στόχους

Ο Ολυμπιακός έβαλε δύσκολα στον εαυτό του, αλλά η ποιότητά του είναι τόσο μεγάλη, που ακόμη και χωρίς στόχους, «έχει» τέτοιες ανατροπές.

Ουσιαστικός στόχος δεν υφίσταται. Αλλά αυτό είναι και η μεγάλη «παγίδα» που έχει να αντιμετωπίσει ο Ολυμπιακός αυτή την εποχή. Είναι πολύ δύσκολο μια ομάδα κορυφής και ακραίου πρωταθλητισμού όπως οι Ερυθρόλευκοι να έχουν μείνει εκτός τίτλων και να περιμένουν απλώς να τελειώσει η χρονιά. Είναι αβάσταχτο και επώδυνο. Αλλά παράλληλα, όλη αυτή η διαδικασία αποτελεί ένα πολύ σημαντικό τεστ προσωπικότητας. Και μέχρι στιγμής, οι Ερυθρόλευκοι ανταποκρίνονται. Με τα πάνω και τα κάτω τους, αλλά ανταποκρίνονται. Με νίκες, αλλά και καλό ποδόσφαιρο.

Η νίκη επί του Ατρόμητου ήταν πάρα πολύ σημαντική. Αλλά και κρίσιμη. Διότι έτσι είναι ο Ολυμπιακός. Ακόμη και αυτή η άνευ ουσίας επικράτηση επί του Ατρόμητου, είναι απαραίτητη. Επιβεβλημένη και… αδιαπραγμάτευτη. Διότι ο Ολυμπιακός έχτισε με κόπο και καλό ποδόσφαιρο φέτος μια θετική εικόνα. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να χαλάσει την τελευταία γεύση. Ούτε να προκαλέσει συζητήσεις αχρείαστες, που μπορεί να οδηγήσουν σε λάθος συμπεράσματα και αλλαγές.

Όπως και να έχει, η νίκη επί του Ατρόμητου ήταν εξαιρετική. Θα μπορούσε να είναι και πολύ πιο ευρεία, εάν δεν χάνονταν πάλι τόσες ευκαιρίες και κυρίως εάν οι ποδοσφαιριστές του Μαρτίνς (και ειδικά ο Ποντένσε) ήταν πιο αλτρουιστές σε κάποιες φάσεις. Θα μπορούσε το ματς να έχει τελειώσει στο πρώτο ημίχρονο, στις κλασικές ευκαιρίες των Φορτούνη, Μασούρα. Αλλά και πάλι, ο Ολυμπιακός βρήκε το σθένος, τις λύσεις και το… ποδόσφαιρο, για να ανατρέψει ένα ματς κόντρα σε έναν πλήρη και ψυχωμένο αντίπαλο. Που μάλιστα βρέθηκε μπροστά στο σκορ. Και που θα μπορούσε να έχει κάνει μεγαλύτερη ζημιά, εάν εκμεταλλευόταν τα «δώρα» της άμυνας των Πειραιωτών στο πρώτο ημίχρονο.

Το τελικό αποτέλεσμα αδικεί, εν τέλει, τους Πειραιώτες, καθώς το δεύτερο μέρος ήταν εικόνα για «πολλά με λίγα». Αλλά η νίκη είναι που μετράει σε αυτές τις περιπτώσεις. Και ο Ολυμπιακός την πήρε. Και συνεχίζει, με σκοπό να δείχνει σε κάθε παιχνίδι το καλό του πρόσωπο. Αλλωστε ήδη έχει ξεπεράσει κατά πολύ τις περσινές του επιδόσεις. Στην 26η αγωνιστική έχει 60 (εν δυνάμει 63) βαθμούς, ενώ πέρυσι σε 30 αγώνες έφτασε με το ζόρι 57.

Θα μου πείτε είναι φυσιολογικό να μετράει βαθμούς ο Ολυμπιακός; Όχι, αλλά είναι και αυτό ένα θετικό δείγμα γραφής. Ένα δείγμα πως οι καλοκαιρινές αλλαγές μπορεί να μην έφεραν το πρωτάθλημα, αλλά άλλαξαν δραστικά την εικόνα προς το καλύτερο. Και κυρίως γέμισαν με ποιότητα, ταλέντο και προοπτική το ρόστερ των Ερυθρόλευκων.

Ο λόγος που ο Πέδρο Μαρτίνς ωρύεται και χτυπιέται στον πάγκο του και δεν ρίχνει τους ρυθμούς στο Ρέντη, έχει να κάνει με όλα τα παραπάνω. Δεν θέλει οι παίκτες του να χύσουν την καρδάρα με το γάλα στο φινάλε. Δεν θέλει να χαλάσουν αυτό που οι ίδιοι δημιούργησαν με το ποδόσφαιρο που έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν. Και καλά κάνει, βεβαίως, διότι η χρονιά δεν τελείωσε. Και όσοι καταλαβαίνουν από Ολυμπιακό, αντιλαμβάνονται πλήρως τι σημαίνει αυτό…

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ