Η υποχρέωση για τον Παναθηναϊκό βγήκε με οφέλη

Η νίκη επί του Απόλλωνα ήταν επιτακτική. Οι «πράσινοι» είχαν τέσσερα ματς χωρίς νίκη. Μετά το 1-0 με τον Αστέρα Τρίπολης, ηττήθηκαν άνετα από Πανιώνιο, ΠΑΟΚ, έφεραν μία σβηστή ισοπαλία με την ΑΕΚ εκτός έδρας και είχαν το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό που διεκόπη κι άφησε, όπως συνηθίζεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις, τα σημάδια του.

Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να νικήσει, οπωσδήποτε, στη Ριζούπολη τον καταδικασμένο Απόλλωνα. Πρώτον, για να μην μπει σε περιπέτειες, διότι εκκρεμεί και η έφεση του Ολυμπιακού και δεύτερον για να ανέβει λίγο η αυτοπεποίθηση των παικτών του και η ψυχολογία όλων στην ομάδα. Το έκανε άνετα.

Σαφώς και οι τρεις βαθμοί δεν είναι για πανηγυρισμούς κόντρα σε συγκρότημα της… Football League. Αλλά είχε τα οφέλη της. Η πίεση είναι μεγάλη όταν είσαι υποχρεωμένος να νικήσεις και υπό το πρίσμα, οι παίκτες του Γιώργου Δώνη ανταποκρίθηκαν.

Στο πρώτο ημίχρονο δεν έθελξε με την απόδοσή του το «τριφύλλι». Προηγήθηκε νωρίς, ωστόσο, δεν είχε τις φάσεις για να τελειώσει το ματς. Ανέβασε νωρίς τον δείκτη του σκορ στο δεύτερο ημίχρονο και δέχθηκε τη μείωση από τον αντίπαλο, που έπαιζε με δέκα παίκτες. Ακόμα κι έτσι ήρθε το θαυμάσιο γκολ του Μακέντα για να τελειώσει το ματσάκι.

Ας σταθούμε λίγο στο γκολ του Ιταλού. Εκτός του ότι ήταν ωραίο, έβγαλε κι ένα πείσμα. Έννα τσαμπουκά που δεν είχε ο 27χρονος φορ στα μεγάλα ματς. Φαινόταν ότι ήθελε πάση θυσία να σκοράρει. Είχε να το κάνει από τον Γενάρη και το εύστοχο χτύπημα πέναλτι στο ΟΑΚΑ, κόντρα στην ΑΕΛ. Πήρε το φάουλ (ήταν πέναλτι), που κέρδισε ο Κουρμπέλης, σημάδεψε το τείχος, η μπάλα του επέστρεψε και ήταν τέτοιο το… γαμώτο που δεν έβλεπε αντίπαλο. Πέρασε, πήρε παραμάζωμα, όπως θέλετε πείτε το, τρεις αντιπάλους και με το αριστερό έστειλε τη μπάλα στη δεξιά γωνία του Αστρά.

Τόσο ωραίο γκολ είχε να πετύχει πιθανότατα από τη θητεία του στη Μάνστεστερ Γιουνάιτεντ. Στην κίνησή του, πάντως, όπως ανέφερα, διέκρινες την επιθυμία να δείξει κάτι. Αυτό είναι το πρώτος όφελος της υποχρέωσης που έβγαλε στη Ριζούπολη ο Παναθηναϊκός. Ο Μακέντα δεν είναι ότι φανέρωσε την ικανότητά του, αλλά όχι διαθέτει πείσμα και αυτογνωσία. Ήξερε ότι όλοι περίμεναν κι επιθυμούν περισσότερα απ’ αυτόν κι έδειξε ότι νιώθει. Δεν είναι αδιάφορος. Το παλεύει.

Δεν του βγήκαν τα παιχνίδια, δεν τελείωσε τις φάσεις που του παρουσιάστηκαν ειδικά στα ματς με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, όμως, σ’ αυτόν τον Παναθηναϊκό φαίνεται ότι είναι χρήσιμος παίκτης. Αν είχε δίπλα του έναν δεύτερο επιθετικό, πιο έμπειρο και ποιοτικό , τύπου Καρέλη ή Λουτσιάνο ίσως να μπορούσε να δείξει περισσότερα στη φετινή δύσκολη σεζόν. Μιλάμε επίσης για έναν φορ που δεν έκανε προετοιμασία με την ομάδα, άργησε να μπει κι επιπλέον στο κρίσιμο σημείο της διακοπής στον πρώτο γύρο είχε και τραυματισμό.

Πάμε και στα υπόλοιπα οφέλη. Ο Χατζηθεοδωρίδης βρήκε δίχτυα έπειτα από σχεδόν 5,5 μήνες. Τελευταία φορά σκόραρε στις 20/10 επί του Πανιωνίου. Στη συνέχεια (και με εξαίρεση το ματς κυπέλλου με την Ιεράπετρα), το θέμα δεν είναι ότι δεν σκόραρε, αλλά σε όσα παιχνίδια πήρε και δεν ήταν λίγα (17 μετράει στο πρωτάθλημα, στα έξι βασικός) δεν ήταν καλός.

Τα τρία γκολ για έναν αριστερό μπακ χαφ, δεν είναι μικρή υπόθεση. Ένα έχει ο πιο έμπειρος Ινσούα. Αλλά με όσα έβλεπες, το πιθανότερο είναι να κατέληγες στο συμπέρασμα ότι δεν είναι παίκτης επιπέδου Παναθηναϊκού. Αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή στη Ριζούπολη σκόραρε κι από τα πόδια του ξεκίνησε και το 0-2, ότι είναι ικανός να σηκώσει για χρόνια τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Έδειξε, όμως, ότι κάτι μπορεί να περιμένει ο Δώνης. Θα έχει σίγουρα την ευκαιρία του τη νέα σεζόν.

Το ίδιο ισχύει και για τον Καμπετσή. Ο επιθετικός πρέπει να σκοράρει κι ο νεαρός το έκανε. Σε 16 ματς στο πρωτάθλημα πέτυχε το δεύτερο γκολ του (έχει κι ένα στο κύπελλο με την Ιεράπετρα). Είχε να βρει δίχτυα από τις 23 Σεπτεμβρίου.

Πριν λίγες μέρες σημείωσε δύο γκολ και με την Εθνική Ελπίδων. Δείχνει ότι είναι σε καλό φεγγάρι. Συνολικά, δεν εντυπωσίασε επί του Απόλλωνα. Αλλά σκόραρε κι αυτό θα του ανεβάσει την ψυχολογία. Είναι, άλλωστε, μόλις 20 ετών κι ασφαλώς τα κριτήρια την επόμενη περίοδο θα είναι πιο αυστηρά από τον προπονητή του και τα στελέχη του Παναθηναϊκού.

Ο Αποστολάκης και ο Στάικος είναι δύο ακόμα παίκτες που δοκιμάστηκαν από τον Δώνη. Διαφορετικές περιπτώσεις βέβαια. Ο γιος του παλαίμαχου άσου της ομάδας, του Στράτου Αποστολάκη, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο ήταν εξαιρετικός στο ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα (έχει αγωνιστεί στο κύπελλο). Ανασταλτικά δεν είχε θέμα κι ανέβηκε πολλές φορές. Από δεξιά κυρίως αναπτυσσόταν ο Παναθηναϊκός. Κέρδισε και το φάουλ για το 0-1.

Στη συνέχεια έπεσε. Υπάρχει εξήγηση. Δεν έχει ρυθμό κι επιπλέον πολλοί παίκτες στην ηλικία του (20 ετών), που δεν έχουν παιχνίδια, δεν διαθέτουν την εμπειρία για να κάνουν κατανομή δυνάμεων. Αν αξίζει να μείνει στον Παναθηναϊκό ή είναι προτιμότερο να δοθεί σε κάποια ομάδα δανεικός για να ψηθεί περισσότερο, είναι κάτι που θα το αποφασίσουν οι Δώνης, Νταμπίζας.

Όσο για τον Στάικο, ήταν από τα μεγαλύτερα ταλέντα της γενιάς του, αλλά δυστυχώς αντιμετώπισε θέμα υγείας κι αυτό τον άφησε πίσω. Δεν κατάφερε να καθιερωθεί στον Παναθηναϊκό. Στη Ριζούπολη ήταν καλός και είχε εξαιρετικές εκτελέσεις στημένων.

Συνολικά, στη σεζόν δεν έχει εντυπωσιάσει και δεν έχει δείξει ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά. Πήρε, άλλωστε, λίγες συμμετοχές. Μετράει μόλις εννέα αγώνες (τέσσερις βασικός) και 404 λεπτά. Έκλεισε τον περασμένο Φλεβάρη τα 23 χρόνια, δεν είναι παιδάκι κι έχει συμβόλαιο έως το 2020. Θα του δώσει την ευκαιρία και τη νέα περίοδο ο Δώνης;

Ο Κότσαρης πήρε χρόνο και δύο φορές χρειάστηκε ν’ αντιδράσει. Την πρώτη ο Ελ Χέλβε μπερδεύτηκε και δεν κατάφερε να τον περάσει, ενώ ο 23χρονος γκολκίπερ είχε βγει αρκετά εκτός περιοχής. Η αντίδρασή του ενδεχομένως να αιφνιδίασε τον αντίπαλο επιθετικό. Σε κάθε περίπτωση, δεν τον απέφυγε. Αν το είχε καταφέρει ίσως να σκόραρε.

Στο γκολ που δέχθηκε το «τριφύλλι», όμως, μοιράζεται την ευθύνη με τον Κολοβέτσιο. Ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού σε ματς με μικρομεσαία ομάδα του πρωταθλήματος μπορεί να χρειαστεί να επέμβει το πολύ 2-3 φορές. Αυτές είναι και οι καθοριστικές. Άρα, ο Κότσαρης, που δεν έχει φυσικά ρυθμό και απαιτείται μεγαλύτερη επιείκεια στη κριτική, πρέπει να δοκιμαστεί σε διάρκεια. Θα μείνει όμως; Διότι αν δεν πουληθεί ο Διούδης και με τον Σιαμπάνη προ των πυλών, είναι άγνωστο τι θ’ αποφασίσει το κλαμπ.

Ο Αρμενάκας έκανε ντεμπούτο, αλλά έδειξε αγχωμένος και δεν φάνηκε. Σε ένα τέταρτο συμμετοχής είναι άδικο να πεις κάτι. Ο Εμμανουηλίδης επέστρεψε κι έπαιξε ακόμα λιγότερο. Ο 18χρονος επιθετικός μπήκε στο 83’ και είχε δύο μεγάλες φάσεις. Τις έχασε και τις δύο. Είναι σημαντικό ο επιθετικός να τελειώνει τις φάσεις. Αλλά από ένα παιδί δεν έχεις απαιτήσεις να είναι με το… καλημέρα εκτελεστής. Έχει πολλά περιθώρια και είναι από τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία.

Έχει οκτώ ματς και συνολικά 232 λεπτά. Υπάρχουν πολλά που μπορεί να βελτιώσει. Αυτός δεδομένα θα έχει ευκαιρίες και τη νέα σεζόν. Το θέμα είναι να εξελίσσεται. Αν το κάνει σταδιακά κάθε χρόνο, τότε, είτε θα φορέσει για πολλά χρόνια τη φανέλα του «τριφυλλιού» είτε θα μεταγραφεί στο εξωτερικό και θα φέρει αρκετά χρήματα στον σύλλογο.

Όπως και να έχει, είδαμε θετικά στοιχεία απ’ αυτά τα παιδιά. Η διάρκεια, όμως και το πώς ανταποκρίνονται σε πολύ πιο δυνατά παιχνίδια, έχουν σημασία. Ο Δώνης με τη σειρά του κρίνει κι από τις προπονήσεις. Ξέρει τι μπορεί να δώσει ο καθένας.

MUST READ

Του χρωστούσε και του χρωστάει…

Θα έχει ενδιαφέρον, λοιπόν, η τελική του αξιολόγηση. Όχι μόνο για το αν θα μείνουν. Αλλά για ποιον ρόλο προορίζονται. Θα έχουν τον πρώτο λόγο κάποια απ’ αυτά τα παιδιά ή θα είναι απλώς εναλλακτικές λύσεις; Το σίγουρο είναι ότι ο Παναθηναϊκός θέλει ικανούς ποδοσφαιριστές και βάθος στον πάγκο του, εκτός από ποιότητα στην αρχική ενδεκάδα.

Γράψτε το σχόλιο σας